درختان چوب ماهون می توانند در مناطق 9 تا 11 USDA زنده بمانند. آنها به ارتفاع زیاد و گسترش می یابند ، بنابراین شما باید در زمان کاشت فضای زیادی برای این نهال های با رشد سریع آماده کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: قسمت اول: آماده سازی منطقه
مرحله 1. به دنبال یک نقطه آفتابی باشید
درختان ماهون وقتی در مناطقی کاشته می شوند که در معرض آفتاب نسبی تا کامل قرار دارند.
- از مناطق دارای سایه زیاد خودداری کنید.
- همچنین توجه داشته باشید که این درختان گونه های گرمسیری محسوب می شوند و در آب و هوای گرم بیشتر رشد می کنند. زمستان های سخت می تواند به راحتی به درختان ماهون آسیب برساند یا آنها را از بین ببرد. اگر زمستان های شما به زیر دمای 40 درجه فارنهایت (4.4 درجه سانتیگراد) می رسد ، به کاشت درخت ماهون دوبار فکر کنید.
مرحله 2. خاک را بررسی کنید
درختان ماهون می توانند در طیف وسیعی از انواع خاک رشد کنند ، اما در خاکهای شنی با زهکشی خوب بیشتر رشد می کنند.
- از خاکهای رسی سنگین و خاکهای دوبلکس اجتناب کنید.
- علاوه بر این ، درختان ماهون در خاکهای خنثی بهترین عملکرد را دارند. آنها همچنین می توانند در خاکهای بسیار اسیدی زنده بمانند ، اما از کاشت آنها در خاکهای قلیایی خودداری کنند. اگر نیاز به استفاده از خاک طبیعی قلیایی دارید ، آن را با ذغال سنگ نارس اسفناج ، کود نیترات آمونیوم ، اوره با روکش گوگرد یا گوگرد کشاورزی اصلاح کنید.
- اکثر درختان ماهون در برابر نمک پاشی مقاوم هستند ، بنابراین خاک هایی که غالباً توسط غبار آب نمک خیس می شوند نباید مشکلی ایجاد کنند.
- از آنجا که درختان ماهون دارای سیستم ریشه ای عمیقی هستند ، باید مطمئن شوید که خاکی که در آن کاشته اید نیز عمیق باشد.
مرحله 3. فضای زیادی به درخت بدهید
درخت را حداقل 15 فوت (4.57 متر) دورتر از هر خانه یا سازه ای بزرگ بکارید. همچنین باید 8 فوت (2.43 متر) یا بیشتر با پیاده روها ، خیابانها و راههای پیاده روی فاصله داشته باشد.
- درختان ماهون دارای سایبان های بزرگ و ریشه های بلند هستند ، به همین دلیل فاصله مناسب بسیار مهم است.
- به همین ترتیب ، بهتر است چندین درخت چوب ماهون را در فاصله حداقل 4.5 فوت (4.57 متر) از هم بکارید. با این حال ، شما باید بتوانید علف ، گل و درختچه های کوچک را در نزدیکی پایه درخت بدون مشکل زیادی بکارید.
قسمت 2 از 3: قسمت دوم: کاشت نهال ماهون
مرحله 1. یک سوراخ عمیق حفر کنید
با استفاده از بیل ، حفره ای به عمق حداقل 20 اینچ (50.8 سانتی متر) یا عمق ظرفی که در حال حاضر نهال را نگه می دارد حفر کنید.
- بین این دو گزینه ، عمق بیشتری را انتخاب کنید.
- عرض سوراخ باید دو برابر قطر سیستم ریشه نهال باشد.
مرحله 2. مواد آلی را داخل سوراخ مخلوط کنید
کود گاوی کمپوست شده و خاک سطحی را به سوراخ اضافه کنید و آن را با بیل یا چنگال باغی در خاک در پایین و کناره های سوراخ مخلوط کنید.
- توجه داشته باشید که در صورت تمایل می توان از پیت ماس ارگانیک به جای خاک سطحی استفاده کرد.
- در صورت تمایل ، می توانید اصلاحات خاک را به طور کامل کنار بگذارید. انجام این کار می تواند استقرار درخت را دشوارتر کند ، اما اگر می خواهید پس از کاشت درخت کود به منطقه اضافه کنید ، مشکلی ایجاد نمی شود.
مرحله 3. از علف کش استفاده کنید
حفره اصلاح شده کاشت را با یک علف کش پیشگیرانه "سرنگون کنید" اسپری کنید.
- انجام این کار کاملاً ضروری نیست ، اما می تواند به دور نگه داشتن منطقه در حال رشد از علف های هرز به مدت دو سال یا بیشتر کمک کند ، و به درخت زمان کافی برای تثبیت خود در این فرآیند را می دهد.
- مقدار کاربرد بسته به نوع علف کش مورد استفاده متفاوت است ، بنابراین دستورالعمل های روی برچسب را با دقت دنبال کنید.
مرحله 4. نهال را در سوراخ کاشت قرار دهید
نهال را از ظرف فعلی خود آزاد کرده و مستقیماً در مرکز سوراخ کاشت آماده شده قرار دهید.
- اگر نهال در یک ظرف مهد کودک سنتی قرار دارد ، ظرف را با دقت به طرف آن بچسبانید و درخت را در پایه آن بگیرید. درخت را با دقت به جلو و عقب بچرخانید تا از محفظه خارج شود.
- پس از برداشتن نهال ، ریشه ها را مختل نکنید.
- نهال را به صورت عمودی در مرکز سوراخ کاشت قرار دهید. ریشه ها باید کاملاً زیر خط خاک باشند.
مرحله 5. خاک را حل و فصل کنید
باقیمانده سوراخ را با خاک و آب خوب پر کنید تا خاک بسته شود.
- برای نتیجه بهتر ، نیمی از سوراخ را با خاک پر کنید ، سپس قبل از اقدام به این خاک ، آن را کاملاً آبیاری کنید.
- بعد از اینکه آب به نظر می رسد که تخلیه می شود ، بقیه سوراخ را دوباره با خاک و آب اضافی پر کنید.
مرحله 6. کود دهی درخت را در نظر بگیرید
برای تقویت درخت و کمک به استقرار نهال ، استفاده از کود متعادل حاوی نیتروژن ، فسفر و پتاسیم مساوی را در نظر بگیرید.
- این کودها معمولاً با برچسب 10-10-10 ، 30-30-30 یا چیزی مشابه برچسب گذاری می شوند.
- از 0.22 تا 0.44 پوند (100 تا 200 گرم) کود در هر درخت استفاده کنید.
- شما باید کود را در قسمتهای کوچکی از خاک در اطراف درخت بمالید. آن را در حفره کاشت یا در امتداد سطح زمین پخش نکنید. کوددهی سطحی می تواند منجر به رشد علف های هرز شود.
- توجه داشته باشید که اگر قبل از کاشت نهال مواد آلی را در سوراخ کاشت مخلوط کرده اید ، نیازی به کوددهی نیست.
قسمت 3 از 3: قسمت سوم: مراقبت از درختان ماهون
مرحله 1. به طور منظم آبیاری کنید
از یک شلنگ باغی برای آبیاری خاک اطراف درخت یک بار در هفته استفاده کنید و فقط از آب کافی برای ایجاد رطوبت قابل مشاهده در سطح خاک استفاده کنید.
- در فصول بارانی ، ممکن است نیازی به آبیاری اضافی نباشد. از سوی دیگر ، در طول خشکسالی های غیر طبیعی ، ممکن است لازم باشد برنامه آبیاری خود را از یک بار به دو بار در هفته افزایش دهید. صرف نظر از آب و هوا ، ایده این است که خاک را همیشه مرطوب نگه دارید.
- منابع مداوم آب از اهمیت ویژه ای برخوردارند در حالی که درختان ماهون جوان هستند و هنوز خود را ثابت نکرده اند. درختان کاملاً بالغ می توانند خشکسالی را بدون مرگ تحمل کنند ، اما خشکی ممکن است باعث شود برگهای درخت زودتر از موعد بریزند.
مرحله 2. سه بار در سال کود دهید
در بهار ، تابستان و پاییز درخت را با دوز کود تغذیه کنید. برای بهترین نتیجه از کود دانه ای متعادل استفاده کنید.
- از همان کودی که در زمان کاشت استفاده می شود می توان برای نگهداری سالانه استفاده کرد. کود باید دارای مقادیر مساوی نیتروژن ، فسفر و پتاسیم باشد.
- دستورالعمل های دوز ارائه شده بر روی برچسب کود مورد استفاده را دنبال کنید. برای به دست آوردن بهترین نتیجه ، کود را به جای پخش آن در سطح خاک با خاک اطراف درخت مخلوط کنید.
مرحله 3. درختان ماهون جوان را هرس کنید
در طول دو تا هشت سال اول زندگی درخت ، هرس سالانه می تواند به کنترل ارتفاع و گسترش درخت کمک کند.
- ترتیب و فاصله بین اندام ها را بررسی کنید. سالم ترین درختان ماهون دارای چندین اندام اصلی هستند که در امتداد یک تنه مرکزی یا سربرگ مرکزی پخش شده اند. با رشد درخت ، این اندامها اگر بیشتر نباشند ، حداقل 2 فوت (61 سانتی متر) از یکدیگر فاصله خواهند داشت.
- هر کدام از سران قائم را جدا از تنه مرکزی هرس کنید. این شاخه های رو به رشد می تواند تحمل بادها و طوفان های شدید را برای درخت دشوارتر کند و در نتیجه آن را تضعیف کند.
- هر شاخه ای که بزرگتر از دو سوم قطر تنه مرکزی باشد ، برش دهید. چنین اندامی می تواند بر درخت فشار وارد کند و طول عمر آن را کوتاه کند.
مرحله 4. مراقب آفات باشید
چند آفت رایج وجود دارد که ممکن است برای سلامت و طول عمر درخت شما مشکل ایجاد کند. هنگامی که چنین آفاتی را مشاهده می کنید ، یک آفت کش مناسب را به منطقه بمالید.
- برخی از بزرگترین مشکلات ناشی از ساقه خوارها ، سوسک های شاخ بلند ، سوسک های پودری ، کرم های چادر ، پروانه های پروانه ای ، ترازو ، بریدگان برگ ، معدنچیان برگ ، سوسک های برگ کوبا ، کرم های تار ماهون و سرخپوشان سریلانکا است.
- در بین این حشرات حشره خوار ، بیشترین تهدید را برای سلامتی و طول عمر درخت ایجاد می کنند. وقتی حفره ها حضور دارند ، باید از آفت کش ها استفاده شود.
- سایر آفات بیشتر باعث آسیب زیبایی به درخت می شوند و اغلب باعث آسیب ساختاری نمی شوند. در نتیجه ، هنگام آشکارسازی این آفات ، کاربرد سموم دفع آفات چندان مهم نیست. می توانید درخت را درمان کنید یا این کار را انجام ندهید.
- هنگام انتخاب سموم دفع آفات ، به دنبال نوعی باشید که برچسب آن مشخص باشد که برعلیه نوع آفتی که قصد کشتن آن را دارید کار می کند. تصور نکنید که همه سموم دفع آفات روی همه آفات کار می کنند.
مرحله 5. درخت را از نظر علائم عفونت زیر نظر بگیرید
در حالی که بیماریها به ندرت به درختان ماهون ضربه می زنند ، عفونت نکتریا زمانی ایجاد می شود که درخت دچار استرس یا آسیب شود.
- بدنبال تغییر رنگ پوست در امتداد شاخه های درخت ، به ویژه در محل برخورد شاخه با تنه بدنبال آن باشید. با پیشرفت بیماری قارچی ، تغییر رنگ می تواند به شانکرهای کوچک کرم رنگ مایل به قرمز تبدیل شود که در سطح پوست ایجاد می شود. این برجستگی ها به رشد خود ادامه می دهند و در نهایت می توانند کل شاخه ها یا درختان را از بین ببرند.
- بهترین راه برای نجات درخت چوب ماهون که با عفونت نکتری روبرو است حذف چوب آلوده است. همچنین ممکن است یک قارچ کش را روی درخت بمالید ، اما قارچ کش ها همیشه روی این نوع عفونت خاص کار نمی کنند.
