نقشه ها هزاران سال بخشی از فرهنگ بشری بوده است. این که آیا برای نشان دادن جزئیات زمین در آماده سازی برای حمله ، ترسیم مسیرهای تجاری در سراسر اقیانوس ها ، یا حتی نحوه رسیدن از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر ، از نقشه ها می توان برای اهداف زیادی استفاده کرد. اکنون می توانید نحوه کشیدن نقاشی خود را بیاموزید!
مراحل
روش 1 از 3: ترسیم نقشه توپولوژیکی
مرحله 1. از نقشه توپولوژیکی برای نمایش مسیرها استفاده کنید
یک نقشه توپولوژیکی فقط مسیرها را از نقطه ای به نقطه دیگر نشان می دهد. این مقیاس یا حتی موقعیت واقعی مکان ها را نادیده می گیرد. احتمالاً بهترین مثال نقشه مترو لندن است.
مرحله 2. کمی برنامه ریزی کنید
برای ترسیم نقشه توپولوژیکی ، باید یک نماد برای هر مکان و چند خط که آنها را به هم متصل می کند (نشان دهنده مسیرهای بین آنها) ترسیم کنید. شما باید این کار را طوری برنامه ریزی کنید که با خطوط آشفته مواجه نشوید. به یاد داشته باشید: موقعیت اجسام روی نقشه لازم نیست با مکانهای واقعی آنها مطابقت داشته باشد.
مرحله 3. تعدادی طرح بکشید
سعی کنید آن را به روش های مختلف ترسیم کنید. این به شما کمک می کند تا ببینید چه چیزی را می توانید تغییر دهید تا بهتر شود. سعی کنید مسیرها را رنگ های متفاوتی قرار دهید تا برجسته شوند ، از نمادهای مختلف برای انواع مختلف اشیاء و غیره استفاده کنید.
مرحله 4. یک نسخه منظم ترسیم کنید
این نسخه ای است که از آن به عنوان نقشه واقعی استفاده خواهید کرد. سعی کنید تا آنجا که ممکن است آن را مرتب کنید.
روش 2 از 3: ترسیم نقشه پلانیمتریک
مرحله 1. از نقشه پلان متریک برای نشان دادن مقیاس/موقعیت استفاده کنید
یک نقشه پلان متریک با مقیاس اجسام در موقعیت های مناسب ترسیم می شود ، اما هیچ نشانه ای از ارتفاع نشان نمی دهد. تصور کنید مانند پرواز بر فراز منطقه و گرفتن عکس است. اگر به عکس نگاه کنید ، می بینید که همه چیز در رابطه با یکدیگر قرار دارد ، اما چون دو بعدی است ، نمی توانید میزان ارتفاع چیزها را ببینید.
مرحله 2. در مقیاس تصمیم بگیرید
نقشه های وسیع معمولاً از 1:25 ، 000 (4cm = 1km) یا 1:50 ، 000 (2cm = 1km) یا حتی بزرگتر استفاده می کنند. یک نقشه در مقیاس کوچک ممکن است از چیزی مانند 1: 100 (1cm = 1m) یا 1:50 (2cm = 1m) استفاده کند. نقشه های چیزهای بسیار ریز می توانند از مقیاس هایی مانند 10 ، 000: 1 (1cm = 1 میکرون) استفاده کنند ، اما احتمالاً هرگز نیازی به ترسیم چیزی شبیه به این نخواهید داشت (مگر اینکه نیاز به ترسیم نقشه ای از تراشه رایانه ای داشته باشید که وظایف خانه را انجام می دهد ، یا چیزی مشابه)
مرحله 3. در مورد یک کلید تصمیم بگیرید
داشتن کلید ، قرار دادن مطالب روی نقشه را بدون نیاز به کشیدن آن در مینیاتور آسان می کند. برخی از نمادهای معمول شامل خطوط آبی برای رودخانه ها ، مربع برای ساختمان ها ، مثلث برای تپه ها و کوه ها و غیره است.
مرحله 4. یک نقطه مرجع انتخاب کنید
از آنجا که همه چیز به مقیاس کشیده می شود ، باید یک نقطه مرجع (معمولاً وسط نقشه یا یک ویژگی برجسته) انتخاب کنید. تصور کنید که مانند رسم نمودار است ، باید مبدأ داشته باشید تا بدانید منظور از رسیدن به کجاست.
مرحله 5. تصمیم بگیرید که کدام اشیاء را در نقشه خود می خواهید
برای هر جسم ، باید فاصله آن از نقطه مرجع و تحمل آن را بدانید (زاویه بین خطی که جسم را به نقطه مرجع و خطی را که نقطه مرجع را به قطب شمال وصل می کند ، اندازه گیری می کند.
مرحله 6. تصمیم بگیرید که جهت نقشه شما شمال است
یک قطب نما کوچک روی نقشه بکشید تا نشان دهد که در کدام مسیر است.
مرحله 7. از مقیاس خود برای تبدیل فاصله های واقعی به فاصله نقشه استفاده کنید
بگویید جسمی در 6 کیلومتری ما دارید و مقیاس شما 1:50 ، 000. 6 کیلومتر = 6000 متر = 600 ، 000 سانتی متر است. 600 ، 000/50 ، 000 = 12. شیء باید روی نقشه 12 سانتی متر فاصله داشته باشد.
مرحله 8. شروع به کشیدن اشیاء بر روی نقشه کنید
بگویید جسمی در فاصله 6 کیلومتری 255 درجه دارید. با استفاده از ترازو ، باید 12 سانتی متر با نقطه مرجع فاصله داشته باشد (به بالا مراجعه کنید). از آنجا که یاتاقان 255 درجه است ، باید از جهت شمال (معمولاً به سمت بالای نقشه) در جهت عقربه های ساعت 255 درجه باشد. ممکن است بخواهید یک خط مداد کم رنگ را از نقطه مرجع به سمت شمال بکشید. زاویه های این خط را اندازه بگیرید. به یاد داشته باشید: یاتاقان ها همیشه به صورت زاویه عقربه های ساعت نشان داده می شوند.
مرحله 9. نشانگر مقیاس را اضافه کنید
سه روش برای انجام این کار وجود دارد (هر مثال از مقیاس 1:50 ، 000 استفاده می کند):
- یک شبکه مربع در پس زمینه بکشید. طول اضلاع مربع ها با مقداری فاصله ، معمولاً یک کیلومتر مطابقت دارد. اطمینان حاصل کنید که این فاصله چقدر است ، در جایی روی نقشه بنویسید. برای مثال ، عرض مربع ها 2 سانتی متر خواهد بود.
- یک نوار مقیاس روی نقشه بکشید. این یک نوار کوچک است که معمولاً 1 یا 2 سانتی متر عرض دارد و برچسب آن طول عمر آن در زندگی واقعی است. برای مثال ، نوار مقیاس به طول 1 سانتی متر 1/2 کیلومتر برچسب گذاری می شود.
- مقیاس (1:50 ، 000) را در جایی روی نقشه بنویسید. برخی از نقشه ها از ترکیبی از این روش ها استفاده می کنند (به عنوان مثال نقشه های سیستم عامل انگلستان از هر سه روش استفاده می کنند).
روش 3 از 3: ترسیم نقشه توپوگرافی
مرحله 1. اگر ارتفاع اهمیت دارد ، نقشه توپوگرافی را ترسیم کنید
یک نقشه توپوگرافی شبیه به یک نقشه پلانیمتری است ، اما ارتفاع اجسام را در بالا (و پایین) یک ارتفاع مرجع انتخاب شده ، که معمولاً سطح دریا فرض می شود ، نشان می دهد.
مرحله 2. نقشه پلانیمتریک منطقه را ترسیم کنید
این به عنوان پایه ای برای یک نقشه توپوگرافی عمل می کند.
مرحله 3. ترسیم خطوط کانتور را شروع کنید
یک خط کانتور مناطق با ارتفاع مساوی را به هم متصل می کند. اطمینان حاصل کنید که فاصله آنها خوب است (به عنوان مثال هر ده متر). خطوط کانتور ممکن است از یکدیگر عبور نکنند. هرچه آنها به هم نزدیکتر باشند ، زمین تندتر است. تنها زمانی که خطوط کانتور مجاز به لمس هستند در لبه صخره است ، جایی که ارتفاع به سرعت تغییر می کند.
مرحله 4. خطوط کانتور را برچسب گذاری کنید
به هرکدام برچسب نزنید ، برای همیشه آنجا خواهید بود. معمولاً فقط در هر پنج یا ده خط برچسب گذاری می شود.
مرحله 5. یک نقطه را در بلندترین نقاط تپه ها قرار دهید
این نقاط را با ارتفاع تپه ها برچسب گذاری کنید.
تصویر روند ترسیم خطوط کانتور را نشان می دهد
نکات
- اگرچه این یک ضرورت نیست ، هنگام ترسیم نقشه توپولوژیکی ، سعی کنید آن را بدون خطوط متقاطع ترسیم کنید.
- اگر به هم ریختید ، آن را بردارید و دوباره شروع کنید.
