بازی تظاهر بخش مهمی از دوران کودکی است. بچه ها برای درک دنیای اطراف خود و کشف محیط خود ، خانه یا بازی نقش بازی می کنند. اگر با یک کودک نوپا در خانه بازی می کنید ، وسایل برقی را در یک فضای بازی تنظیم کنید تا تخیل آنها را تقویت کند. با آنها بازی کنید تا آنها نحوه تعامل و تظاهر را بیاموزند. هنگامی که فرزند شما کمی بزرگتر شد ، اجازه دهید داستان ها را بیاورد و نمایش را کارگردانی کند. تاریخ بازی را طوری تنظیم کنید که فرزند شما بتواند با بچه های هم سن و سال خود در خانه بازی کند.
مراحل
روش 1 از 2: بازی با کودک نوپا
مرحله 1. فضایی برای خانه بازی ایجاد کنید
شما می توانید با فرزند خود در هر کجا که دوست دارید خانه بازی کنید. از اتاق خواب ، اتاق نشیمن ، حیاط یا حیاط استفاده کنید. از آنجایی که بچه های کوچک به کمی تشویق تخیل نیاز دارند ، ایده خوبی است که یک خانه بازی یا خانه عروسکی برای شروع بازی راه اندازی کنید. اگر خانه بازی یا عروسک ندارید ، کوسن های کاناپه یا جعبه های مقوایی را برای ایجاد فضای بازی تنظیم کنید.
اگر یک خانه بازی مقوایی می سازید ، اجازه دهید کودک شما آن را با برچسب ، مداد رنگی یا نشانگر تزئین کند
مرحله 2. وسایل و وسایل خانه دار تنظیم کنید
بچه ها دوست دارند با وسایل خانه که اندازه آنها است بازی کنند. اسباب بازی ها یا وسایل واقعی خانه که برای بازی ایمن هستند را در فضای بازی کودک خود قرار دهید. به عنوان مثال ، خلاء اسباب بازی ، مخلوط کن اسباب بازی ، وسایل اسباب بازی ، لیوان های اندازه گیری واقعی ، یک میز کوچک با صندلی ها ، گردگیرهای پر و ظروف پلاستیکی را تنظیم کنید.
احساس نکنید که باید فضای بازی را کاملاً با اسباب بازی پر کنید. اسباب بازی های زیاد می تواند کودکان کوچک را تحت تاثیر قرار دهد. در عوض ، هر چند هفته یکبار اسباب بازی ها را بچرخانید تا کودک شما علاقه مند شود
مرحله 3. با عروسک یا مجسمه بازی کنید
بچه های کوچکتر اغلب ترجیح می دهند با استفاده از عروسک ها یا مجسمه های مورد علاقه خود خانه بازی کنند. از موارد مورد علاقه فرزند خود خارج شوید و از آنها بپرسید که دوست دارند کدام یک باشند. از فرزند خود بپرسید که باید کدام عروسک یا مجسمه باشید. به خاطر داشته باشید که عروسک ها یا مجسمه ها نیازی به همخوانی ندارند. نکته مهم این است که فرزند شما تشویق به تخیل و بازی شود.
به عنوان مثال ، فرزند شما ممکن است بخواهد که شما عروسک باشید در حالی که به عنوان فیل پر شده مورد علاقه خود بازی می کند. ممکن است بگویید: "من فیلت می شوم ، نفی ، اما تو کی خواهی بود؟ آیا دوست داری در نقش Raggedy Ann بازی کنی؟"
مرحله 4. نقش های خود را انتخاب کنید
احتمالاً باید بازی تخیلی را با گفتن به فرزند خود که در آن بازی می کنید شروع کنید. سپس ، فرزند شما ممکن است به شما بگوید که با چه کسی بازی می کند. اگر آنها خیلی جوان هستند ، ممکن است لازم باشد آنها را به آنها گوشزد کنید.
به عنوان مثال ، بگویید: "سلام! من یک عروسک دختر کوچک هستم. شما کی هستید؟ آیا شما یک مامان فیل هستید؟"
مرحله 5. بازی خود را ساده نگه دارید
کودکان کوچک نمی توانند خطوط پیچیده داستان یا شخصیت های زیادی را دنبال کنند ، بنابراین به بازی اصلی پایبند باشید. ممکن است فقط 1 کار خانه را انجام دهید و از فرزندتان بخواهید که از شما تقلید کند. یا از فرزند خود بخواهید به شما نشان دهد که باید با یک ابزار یا وسایل خانه چه کار کند.
- با ساده نگه داشتن بازی ، می توانید کلمات جدیدی را نیز به فرزند خود بیاموزید. بازی راهی عالی برای گسترش واژگان کودک نوپا است.
- به عنوان مثال ، اگر فرزند شما در حال تعمیر چیزی است ، بگویید: "آچار برای سفت کردن وسایل مناسب است. این آچار است."
مرحله 6. به علایق فرزند خود توجه کنید و او را تشویق کنید
اجازه دهید کودکتان پیش قدم شود در مورد آنچه شما بازی می کنید. کودک خود را تماشا کنید تا ببیند با چه اسباب بازی هایی علاقه دارد بازی کند و آنها را در بازی شما قرار دهد. به یاد داشته باشید که بچه ها تا زمانی که سرگرم می شوند نیازی به استفاده از اسباب بازی ها ندارند.
به عنوان مثال ، اگر کودک شما به سمت اسباب بازی های آشپزخانه کشیده می شود ، بازی نقش خود را به سمت تصورات مربوط به غذا سوق دهید. شاید شما مهمان شام هستید یا کودکی که صبحانه می خواهد
روش 2 از 2: تشویق کودک بزرگتر به بازی
مرحله 1. از فرزند خود بپرسید که می خواهد چه بازی کند
با بزرگتر شدن فرزند شما ، او ممکن است بخواهد فعالیتهای جدیدی را به خانه بازی اضافه کند. به جای اینکه هر بار به یک شیوه بازی کنید ، از فرزند خود بپرسید که می خواهد چه وظایف یا وظایفی را انجام دهد. ممکن است کارهایی دیده باشند که شما در خانه انجام داده اید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تمیز کردن
- آشپزی
- خشکشویی تاشو
- پرداخت قبوض با سکه یا پول جعلی
- چمن زنی
- آبیاری گلها
- مراقبت از خواهر و برادر
مرحله 2. بدون اسباب بازی یا وسایل خانه بازی کنید
کودکان بزرگتر نیازی به وسایل یا وسایل خانه ندارند تا بتوانند خانه بازی کنند ، زیرا تخیل آنها در حال رشد است. این بدان معناست که شما برای بازی خانه با فرزند خود به فضای بازی مشخصی احتیاج ندارید. در عوض ، هر زمان و هر کجا که فرزند شما می خواهد خانه بازی کنید.
به عنوان مثال ، اگر شما و فرزندتان در مطب پزشک منتظر هستید ، بپرسید آیا آنها می خواهند بازی کنند. فرزند شما ممکن است بخواهد بابایی باشد که فرزند خود را به پزشک برساند
مرحله 3. اسباب بازی های پیشرفته آشپزخانه را ارائه دهید
اگر فرزند بزرگتر شما دوست دارد مهمانی چای بازی کند یا تظاهر به آشپزی و تهیه غذا می کند ، اجازه دهید با وسایل آشپزخانه که دارای قطعات یا لوازم جانبی هستند بازی کند. با اجاق گاز اسباب بازی ، غذای اسباب بازی و ظروف کوچک آشپزخانه بخرید یا بسازید. همچنین می توانید نحوه استفاده از کوره های پخت آسان را به آنها نشان دهید که به آنها فرصت می دهد غذای واقعی درست کنند.
مرحله 4. داستانها و نقشهای سرگرم کننده ایجاد کنید
خطوط داستانی را ارائه دهید که از شخصیت ها و تم های مورد علاقه فرزند شما استفاده می کند. ممکن است قبل از اینکه فرزند خود را تشویق کنید تا به شما بگوید شخصیت ها چگونه عمل می کنند یا چه کار می کنند ، داستان اولیه را بسازید.
به عنوان مثال ، به فرزند خود بگویید که: "زمانی مادری بود که بچه اژدها داشت و دوست نداشت موهایش را برس کند. به نظر شما اژدها در عوض دوست داشت چه کار کند؟"
مرحله 5. تا آنجا که دوست دارید احمق باشید
از آنجا که فرزند شما از قبل با اصول بازی خانه آشنا است ، برخی از عناصر سرگرم کننده را به بازی خود اضافه کنید. این امر به ویژه در صورتی اهمیت دارد که فرزند شما از نقش های معمول خسته شود. سعی کنید مکان هایی مانند قلعه ، آتشفشان یا فضا را با هم ترکیب کنید. همچنین می توانید نقش های جدیدی مانند خواهر و برادر جدید ، عروسک مورد علاقه ، دزدان دریایی یا ابرقهرمانان اضافه کنید.
به عنوان مثال ، به فرزند خود بگویید: "شما مادر هستید که روی ماه زندگی می کند و من یک دزد دریایی فضایی می شوم که می آید شما را اسیر کند."
مرحله 6. تاریخ بازی را تنظیم کنید تا فرزند شما بتواند با بچه های دیگر بازی کند
اکنون که فرزند شما به استفاده از تخیلات خود عادت کرده است ، ممکن است بخواهد با بچه های هم سن و سال خود در خانه بازی کند. با بچه های محله خود یا کلاس فرزندتان قرار بازی بگذارید. به بچه ها اجازه دهید نقش ها را بازی کنند.
