تجزیه و تحلیل دست خط هم هنر است و هم علم. خواه بخواهید نمونه های دست نویس را برای سرگرمی یا برای اهداف قانونی یا پزشکی قانونی مقایسه کنید ، به یک چشم تیز نیاز دارید. اولین قدم این است که نمونه ها را بدست آورید ، که معمولاً شامل نمونه مورد نظر و چندین سند است که می دانید کسی در واقع آنها را نوشته است. هر سند را به طور جداگانه بررسی کنید و به دنبال ویژگی های رسمی ، قالب بندی و سبک باشید. تعیین کنید که آیا نمونه ها دارای هر یک از این ویژگی های ظریف هستند یا خیر ، و بر اساس یافته های خود ، نتیجه ای در مورد تألیف اسناد ایجاد کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: اخذ نمونه های مناسب
مرحله 1. اگر در حال مقایسه دست خط برای سرگرمی هستید ، نمونه هایی را درخواست کنید
اگر می خواهید مقایسه دست خط را تمرین کنید ، از دوستان یا اعضای خانواده بخواهید که نمونه ها را بنویسند. از چند نفر بخواهید هر کدام 2 یا 3 یادداشت بنویسند و از آنها بخواهید قبل از اینکه آنها را به شما بدهند ، آنها را با هم ترکیب کنند. سپس ببینید آیا می توانید بگویید کدام یادداشت ها توسط یک شخص نوشته شده است.
همچنین می توانید از هر فردی نمونه ای را که می دانید نوشته است بخواهید و سعی کنید یادداشت ها را با شخص مناسب مطابقت دهید
مرحله 2. در صورت نیاز به مقایسه نمونه ها برای یک موضوع حقوقی ، با یک وکیل مشورت کنید
اگر مسئله شما بسیار جدی تر است ، قاضی می تواند به شخصی دستور دهد نمونه های دست نویس را برای مقایسه ارائه دهد. یک وکیل می تواند به شما در تشخیص گزینه های شما کمک کند و یک تحلیلگر حرفه ای پزشکی قانونی را توصیه کند.
مرحله 3. به جای فتوکپی ، اسناد اصلی را مقایسه کنید
شیطان در جزئیات است! در صورت امکان ، اسناد اصلی را که جزئیات بیشتری از فتوکپی نشان می دهد ، بررسی کنید. وزن خط ، روتوش ظریف و سایر جزئیات ریز ممکن است در نمونه های کپی شده قابل مشاهده نباشد.
- به طور معمول ، شما یک نمونه شناخته شده را با یک نمونه سوال مقایسه می کنید. یک نمونه شناخته شده سندی است که مطمئن هستید نویسنده آن را تنظیم کرده است. یک نمونه سوال شده ممکن است توسط آن نویسنده ساخته شده باشد یا نشود.
- اگر نمونه های اصلی در دسترس نیستند ، می توانید بر اساس شکل حروف ، ویژگی های سبک ، ترتیب و سایر ویژگی های قابل مشاهده در اسناد کپی شده ، نتیجه گیری کنید.
مرحله 4. در صورت امکان نمونه های درخواستی و جمع آوری شده را بدست آورید
اسناد درخواستی نمونه هایی هستند که شخصی برای مقایسه آماده کرده و ارائه می دهد. نمونه های جمع آوری شده ، مانند نامه ها و فرم های امضا شده ، اسنادی هستند که شخصی بدون اطلاع از آنها در مقایسه دست خط ایجاد کرده است. هر دو مزایا و معایبی دارند ، بنابراین در صورت امکان از هر دو استفاده کنید.
- شما بدون تردید می دانید که شخصی در هنگام نوشتن یک سند درخواست شده را تنظیم کرده است. با این حال ، از آنجا که آنها می دانند که برای مقایسه استفاده می شود ، ممکن است سعی کنند دست خط خود را مخفی کنند.
- به احتمال زیاد یک سند جمع آوری شده پنهان می شود ، اما نمی توانید کاملاً مطمئن باشید که نویسنده آن را واقعاً تنظیم کرده است.
مرحله 5. نمونه های مورد سوال را با نمونه های مشابه مقایسه کنید
اسناد شناخته شده ای را انتخاب کنید که با همان نمونه نمونه سوال شما مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال ، اگر می خواهید بفهمید که آیا کسی نامه ای کامل نوشته شده است ، آن را با نامه ای که می دانید آن شخص نوشته است مقایسه کنید.
با مقایسه دو سند مشابه ، زمان بیشتری برای شما آسان خواهد بود و نتایج شما قابل اطمینان تر خواهد بود
مرحله 6. از نمونه های شناخته شده تهیه شده در همان زمان نمونه های مورد سوال استفاده کنید
دستخط در طول زمان به دلایل مختلف تغییر می کند. اگر نمونه مورد نظر شما دارای تاریخ است ، سعی کنید آن را با نمونه های جمع آوری شده در آن تاریخ مقایسه کنید. اگر نمونه ناشناس به تازگی تهیه شده باشد ، بهترین اسناد درخواست شده است.
در مقایسه نمونه های نوشته شده توسط کودکان و افراد مسن ، به دست آوردن نمونه های مشابه تاریخ دار اهمیت ویژه ای دارد. با بالغ شدن کودکان دست خط تغییر می کند و با افزایش سن یا بیماری بدتر می شود
مرحله 7. اگر نمونه امضا را مقایسه می کنید ، 20 تا 30 بار تکرار کنید
افراد هر بار امضای خود را به همان روش دقیق امضا نمی کنند. اگر نمونه های کافی دارید ، می توانید تغییرات طبیعی و ویژگی های نقطه ای شخص را که در امضای آنها سازگار است ، احساس کنید.
یک امضای دقیق تکثیر شده یک پرچم قرمز برای جعل است
قسمت 2 از 3: بررسی نمونه ها
مرحله 1. کیفیت های رسمی مانند شکل حروف ، منحنی ها و زاویه ها را ارزیابی کنید
با نگاه دقیق به هر سند شروع کنید و به شیوه های خاصی که حروف نویسنده نمونه نمونه می سازد توجه کنید. جهت و خوانایی سکته مغزی ، اندازه حروف و گرد یا زاویه دار بودن حلقه ها را بررسی کنید.
به عنوان مثال ، بررسی کنید که آیا نویسنده با 2 قوس رو به بالا "M" می سازد یا با کش و قوس تیز. ببینید آیا آنها با 2 حلقه جداگانه یا با 1 ضربه مداوم "8" می کنند
مرحله 2. وزن و کیفیت خط هر نمونه را بررسی کنید
ببینید آیا حروف سنگین هستند ، گویی نویسنده هنگام نوشتن به قلم یا مداد فشار بیشتری وارد کرده است. آیا وزن خط در طول یک سند سازگار است یا مکانهایی وجود دارد که خطوط پررنگ هستند و جاهایی دیگر که خطوط نازک هستند؟
علاوه بر این ، مشخص کنید که آیا وزن خطوط به دلیل تمام شدن جوهر قلم محو می شود یا خیر. به دنبال نقاطی باشید که ممکن است جوهر نازک شده باشد و نویسنده برای ایجاد حروف واضح آنها را ردیابی کرده باشد
مرحله 3. ترتیب حروف ، ارتفاع و ارتباط آنها با خط مبنا را بررسی کنید
به دنبال ویژگی هایی مانند حروف بزرگ باشید که در زیر خط اصلی خود قرار دارند یا به خط اصلی بالا برمی گردند. شیب های رو به جلو یا عقب ، گروه بندی های دسته بندی شده یا شل و سایر ویژگی های قالب بندی را بررسی کنید.
خط پایه خط پایین یا خیالی است که همه حروف روی آن نشسته اند
مرحله 4. به ویژگی های سبکی مانند حروف بزرگ و تزئین توجه کنید
به عنوان مثال ، یک نویسنده ممکن است همیشه از "N" بزرگ استفاده کند ، اما در غیر این صورت از حروف کوچک بزرگ به طور مناسب استفاده می کند. در مقاله ای که به صورت خطی نوشته شده است ، ممکن است در انتهای هر کلمه حرکات اغراق آمیز یا حلقه های نمایشی در سراسر نمونه پیدا کنید. متناوباً ، شاید یک نویسنده خط خطی از علائم بسته و زاویه دار برای حروف مانند "b" ، "f" و "p" به جای حلقه های گرد و باز استفاده کند.
مرحله 5. به دنبال روتوش ، تردیدها و سایر علائم نوشتن غیرطبیعی باشید
لرزش خطوط ، لمس کردن و سایر علائم عجیب می تواند نشان دهد که نویسنده سعی می کند دست خط آنها را پنهان کند یا از سبک دیگران تقلید کند. به خاطر داشته باشید که علائم مطمئن نیستند که یک پرچم قرمز هستند ، اما اثبات مطلق جعل نیستند. به عنوان مثال ، خطوط تکان دادن می تواند به دلیل سرد بودن یا اضطراب نویسنده باشد.
مرحله 6. اشتباهات املایی و دستوری مکرر را بررسی کنید
در حالی که ویژگی های رسمی و سبکی مشخص ترین اشکال شواهد هستند ، شما همچنین می توانید از محتوای نمونه اطلاعات جمع آوری کنید. نوبت های مشترک عبارت و اشتباهات املایی و دستوری مکرر می تواند نشان دهد که 2 سند دارای یک نویسنده هستند. با این حال ، خود علامت ها مهمتر از محتوا هستند.
بسیاری از مردم کلمات یکسان را اشتباه می نویسند یا از عامیانه یکسانی استفاده می کنند. با این حال ، همه دست خط ها منحصر به فرد هستند ، بنابراین علائم خود شواهد قوی تری از تألیف یک نمونه ارائه می دهند
قسمت 3 از 3: تشکیل یک نتیجه گیری
مرحله 1. امضاهای جعلی و دقیقاً یکسان
اگر امضا را مقایسه می کنید ، ساده ترین راه برای تشخیص جعل ، بررسی ردیابی یا شبیه سازی است. اگر 2 امضا دقیقاً یکسان باشد و بدانید که 1 مورد معتبر است ، تقریباً مطمئن هستید که دیگری جعلی است.
امضاهای یکسان بارزترین نمونه جعل است. امضاهای طبیعی همیشه دارای تغییرات جزئی هستند
مرحله 2. ویژگی هایی را پیدا کنید که ثابت می کند نمونه ها نویسنده را به اشتراک می گذارند
پس از بررسی نمونه های خود ، باید فهرستی از مشخصات فردی برای هر سند یا امضا داشته باشید. یادداشت های خود را مقایسه کنید و به دنبال سازگاری های ظریفی باشید که ثابت کند 2 سند دارای یک نویسنده هستند.
به عنوان مثال ، ممکن است متوجه شوید که در 2 نمونه ناهماهنگی هایی در کج ، اندازه حروف و فاصله بین حروف وجود دارد. با این وجود ، با وجود این تفاوتها ، "m" همیشه به صورت 2 قوس رو به بالا نوشته می شود ، "I" همیشه زیر خط پایه خود قرار دارد ، "R" بزرگ همیشه به جای "r" کوچک استفاده می شود و "s" همیشه دارای یک قسمت گرد است به اگر علائم ردیابی یا تقلید را مشاهده نمی کنید ، این ویژگی ها شواهد خوبی هستند که نشان می دهد اسناد دارای یک نویسنده هستند
مرحله 3. تصمیم بگیرید که آیا نمونه ها دارای ویژگی های فردی نیستند
به خاطر داشته باشید که همیشه بین نمونه های دست خطی که توسط یک شخص نوشته شده اند تفاوت هایی وجود دارد. با این حال ، اگر متوجه شدید 1 سند یا امضا شامل حداقل 1 ویژگی مکرر است که در نمونه دیگر وجود ندارد ، می توانید منطقی نتیجه بگیرید که اسناد دارای نویسنده نیستند.
