وقتی توت سیاه می آید ، می دانید که وقت تابستان است. اگرچه آنها در بسیاری از مناطق جهان به صورت وحشی رشد می کنند ، اما انواع توت های متمایز تیره ، آبدار و شیرین و معمولاً بزرگتر از پسر عموهای وحشی خود تولید می کنند. شما می توانید آنها را در بیشتر انواع خاک و در بیشتر مناطق با تابستانهای گرم و زمستانهای نسبتاً معتدل پرورش دهید. شما می توانید کاشت انواع مناسب را یاد بگیرید ، شاخه ها را تربیت کنید و در طول فصل رشد از گیاهان توت سیاه خود مراقبت کنید تا سخت ترین محصول به شما برسد. برای اطلاعات بیشتر به مرحله 1 مراجعه کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: انتخاب انواع
مرحله 1. انواع متناسب با آب و هوا را انتخاب کنید
شاه توت وحشی هیمالیا یک گونه مهاجم سرسخت در برخی از مناطق غربی ایالات متحده است ، اما گونه های کشت شده بیشتر از انواع توت های وحشی آبدارتر ، بزرگتر و سفت تر هستند. اگر قصد دارید برخی از آنها را بکارید ، منطقی است که یکی از این گونه ها را در هر کجا که زندگی می کنید ، بر اساس ساختار عصا ، الگوی رشد آن و این که خار دارای گونه است یا نه انتخاب کنید. صدها نوع و گونه برای انتخاب وجود دارد ، اما دانستن دسته های اصلی به شما در تصمیم گیری آگاهانه کمک می کند.
- اگر در منطقه ای با زمستان های بسیار سرد زندگی می کنید ، بهتر است یک نوع ایستاده با خار را انتخاب کنید. اینها بهترین عناصر را دارند و محکم ترین پایه ممکن برای آب و هوای شما را فراهم می کنند.
- اگر در منطقه ای زندگی می کنید که تابستان های آن بسیار خشک است ، بهتر است انواع دنباله دار را بکارید ، که در آب و هوای بسیار سخت بیابانی در برابر عناصر مقاومت کنند.
- اکثر گونه ها قادرند در مناطقی با حداقل 200-300 ساعت در فصل در دمای 45 درجه فارنهایت (7 درجه سانتی گراد) رشد کنند ، از جمله مناطق آب و هوایی USDA 7 ، 8 و 9 در ایالات متحده.
مرحله 2. سختی پس از تمرین یا تنوع را در نظر بگیرید
انواع سنتی آموزشی بسیار شبیه به توت سیاه وحشی رشد می کنند ، مکنده ها را بیرون می کشند و همه جا پراکنده می شوند ، این بدان معناست که آنها برای کنترل رشد باید با سیم کشی شوند و در امتداد آنها آموزش ببینند. نیشکرهای قدیمی باید برداشته شوند ، اما نیش های تازه (رشد جدید) نیازی به هرس ندارند. انواع پشت سر هم اغلب در مناطقی با زمستانهای سرد با مشکل روبرو می شوند و تا دومین سال رشد خود میوه نمی دهند.
Evergreen ، Marion ، Obsidian ، Chester ، Hull و Black Diamond همه انواع محبوب توت سیاه هستند
مرحله 3. کاشت آسان انواع وارونه ، راست یا نیمه راست را در نظر بگیرید
این گونه های شاه توت بیشتر شبیه پرچین رشد می کنند و باید با T-trellis یا نوعی پست پشتیبانی شوند. کنترل و مهار این گونه ها آسان تر است ، اما نیاز به هرس شدید دارد ، به جای اینکه در امتداد زمین عقب بیفتد ، عصای سفت و محکمی را مستقیما از تاج گیاه شلیک می کند. بسیاری از این گونه ها در اولین سال کاشت میوه می دهند. گونه های نازک خمیده در آب و هوای سرد سخت ترین هستند.
Illini ، Kiowa ، Shawnee ، Apache ، Triple Crown و Natchez همه انواع محبوب توت سیاه راست و نیمه راست هستند
مرحله 4. مزایای انواع توت های بدون خار را وزن کنید
انواع پشت سر هم ، قائم و ترکیبی همگی در انواع خاردار و خار دار موجود هستند ، به این معنی که می توانید برداشت خود را بسیار راحت تر کنید. انواع بدون خار نسبت به آب و هوای سرد حساسیت بیشتری دارند و این باعث می شود انواع خاردار برای اکثر آب و هواها انتخاب سخت تری باشد.
توجه داشته باشید که انواع بدون خار در برابر پرندگان و سایر آفات آسیب پذیرتر هستند
قسمت 2 از 4: کاشت توت سیاه
مرحله 1. محل کاشت را انتخاب کنید
توت سیاه در بیشتر انواع خاک حاصلخیز ، به ویژه خاک کمی اسیدی (بین 5/5 تا 7 pH) که غنی از هوموس است ، رشد می کند. به خصوص خاک شنی یا غنی از خاک رس مطلوب کمتر است. محل کاشت را با زهکشی خوب و حداکثر تابش نور خورشید انتخاب کنید تا مطمئن شوید که توت های شما به طور یکنواخت رسیده می شوند ، اگرچه برخی از گونه های بدون خار مستعد "آفتاب سوختگی" هستند ، بنابراین برخی از سایه ها در مناطق به ویژه آفتابی نگران کننده نیست.
- توت سیاه را در نزدیک سایه شب نکارید ، یا اعضای خانواده شب تاب ، از جمله گوجه فرنگی ، سیب زمینی و فلفل. پژمردگی ورتیسیلیوم ، یک بیماری شایع توت سیاه ، می تواند از طریق خاک منتقل شود.
- توت سیاه را در مجاورت سایر حبوبات نکارید ، یا در نزدیکی هر شاه توت وحشی. برای جلوگیری از بیماریهای شایع قابل انتقال ، توت سیاه خود را در یک سایت تازه شروع کنید.
- در آب و هوای سردتر ، توت سیاه می تواند در گلخانه سریعتر شکوفا و رسیده شود. اگرچه آنها خود بارور هستند ، اما هنوز از گرده افشانی متقابل سود خواهند برد ، به این معنی که اگر دو نوع مختلف را در داخل خانه پرورش دهید ، ایده خوبی است. آنها باید حداقل 200 ساعت زیر 40 درجه فارنهایت (4 درجه سانتی گراد) در معرض دید قرار گیرند ، اما وقتی داخل آنها هستند بین 60 تا 70 درجه فارنهایت نگهداری شوند.
مرحله 2. طرح کاشت خود را آماده کنید
هنگامی که طرح خود را انتخاب کردید ، می خواهید حداقل یک پا در زمین کنده و خاک آن را کاملاً تهویه کنید. برای کوددهی ، یک لایه 2 اینچی (5.1 سانتی متری) کود و یک لایه 2 اینچی (5.1 سانتی متری) نرم کننده خاک مخلوط کنید.
- معمولاً بهتر است از کار کوچک شروع کنید به از آنجا که توت سیاه واقعاً می تواند در آب و هوای مناسب (تابستانهای طولانی و خشک) نفوذ کند ، به راحتی می توانید خود را با انواع توت ها غرق کنید. اگر می خواهید نحوه عملکرد توت سیاه را در منطقه خود آزمایش کنید ، از یک نوع منقبض شروع کنید ، جایی که فضایی برای گسترش وجود دارد. اگر بعد از شروع تولید ، به نوع مورد علاقه خود نرسیدید ، ردیف های بیشتری بکارید.
- اگر قصد دارید چندین ردیف توت سیاه بکارید ، ردیف ها را بین 6 تا 10 فوت از هم فاصله دهید. گیاهان ایستاده می توانند نسبت به انواع دنباله دار به هم نزدیکتر باشند. می توانید ستون های نازک خود را قبل از قرار دادن در گیاهان یا بعد از آن بکارید. Trellising در بخش زیر مورد بحث قرار گرفته است.
مرحله 3. نیشکرهای توت سیاه را در اواخر پاییز یا اوایل بهار بکارید
اگر در جایی با زمستان های بسیار سرد زندگی می کنید ، بهتر است تا بهار منتظر بمانید تا توت سیاه خود را در زمین بگذارید. در مناطقی که زمستانهای معتدل تری دارند ، کاشت آنها در پاییز مناسب است تا فرصتی برای آنها برای فصل رشد فراهم شود.
- گیاهان توت سیاه را باید در حدود 6-8 اینچ (15.2-20.3 سانتی متر) در زمین قرار دهید.، و بین 3 تا 6 فوت از یکدیگر فاصله دارند. گیاهان قائم یا قائم می توانند از واریته های عقب تر نزدیک تر باشند ، که باید بیشتر از هم 6 یا 7 فوت (1.8 یا 2.1 متر) از یکدیگر فاصله داشته باشند. هنگام کاشت عصا به اندازه یک گالن آب اضافه کنید ،
- گیاهان توت سیاه خریداری شده از گلخانه ها به طور معمول دارای 6 یا 8 اینچ (15.2 یا 20.3 سانتی متر) رشد خفته است که از بالای یک توپ خاک خارج می شود و از سیستم ریشه محافظت می کند. آنها همیشه شبیه به زیباترین گیاه نیستند ، اما در بهار شروع به تیراندازی با عصا می کنند.
- چند روز قبل از اینکه بخواهید آن را در زمین بگذارید ، توت سیاه خود را از یک گلخانه در منطقه خود شروع کنید.
مرحله 4. توت سیاه را 1 تا 2 اینچ (2.5-5.1 سانتی متر) در هفته آبیاری کنید و مالچ پاشی را در بهار در نظر بگیرید
بسته به آب و هوا ، گیاهان شاه توت ممکن است به 1 تا 2 اینچ آب در هفته نیاز داشته باشند. اگر تعداد زیادی توت دارید ، نصب آبیاری قطره ای می تواند گزینه خوبی باشد ، در حالی که قطعات کوچکتر برای آب دستی مناسب خواهد بود. در آب و هوای به ویژه خشک یا بادی ، مالچ پاشی می تواند به جلوگیری از فرسایش کمک کند.
مالچ کردن با پوست درخت کاج ، سوزن کاج ، یا حصیر پلاستیکی علف های هرز می تواند به محافظت از خاک در نزدیکی توت سیاه از علف های هرز و فرسایش کمک کند. حدود 2 اینچ (5.1 سانتی متر) از هر نوع مالچ برای توت سیاه کافی است. مطمئن شوید که بین مالچ و خود گیاه کمی فاصله بگذارید
قسمت 3 از 4: آموزش و هرس
مرحله 1. یک سیستم پست برای گیاهان ایستاده نصب کنید
ارتفاع گیاه در حدود 6 فوت (1.8 متر) در مجاورت هر بوته ایستاده ، با یک نوار عرضی در حدود 3 فوت (0.9 متر) ، ارتفاع حدود 3 یا 4 فوت (0.9 یا 1.2 متر) بر روی پایه قرار دارد. با بزرگ شدن عصا ، می توانید مکنده های اولیه (رشد جدید) را در اطراف پست آموزش دهید تا از وزن عصا ، برگ و انواع توت ها پشتیبانی کند.
- انواع توت سیاه راست و نیمه راست عمدتا مستقیماً رشد می کنند ، گاهی اوقات کاملاً زیاد. برای ترویج رشد ، مهم است که از رز سیستم ترلینگ ، مانند گل رز ، یا انگور مار دیگری استفاده کنید. شما می خواهید به توت سیاه چیزی بدهید تا از آن بالا برود. به طور معمول ، در سال اول نیازی به آموزش یا نصب گیاهان نازک نخواهید داشت.
- پست های بلک بری نیازی به تفصیل ندارند. در امتداد نرده های موجود بکارید ، یا از نرده های قدیمی حصار برای پشتیبانی از شاه توت استفاده کنید. در حالت ایده آل ، نوشته ها ضخامت مچ دارند ، بنابراین تخته های 2 * 2 خوب کار می کنند.
مرحله 2. سیم نازک را برای پشت سر گذاشتن توت سیاه نصب کنید
هنگام کاشت انواع عقب ، مهم است که به آنها یک خیابان افقی بدهید که به آن بچسبند. هر 5 یا 6 پا (1.5 یا 1.8 متر) پایه های 4-6 پا (1.2-1.8 متر) را در امتداد ردیف بکارید ، سپس دو ردیف سیم حصار بین پایه ها ، یکی در بالای پست و دیگری در حدود یک پا از زمین
- همچنین ممکن است از نخ ، نخ یا چوب برای اتصال هر پست به پست بعدی استفاده کنید. از هر موادی که در دست دارید استفاده کنید تا اجازه دهید توت سیاه روی آن صعود کند.
- در حالت ایده آل ، توت فرنگی عقب در دو ردیف ، یکی بالاتر و دیگری پایین ، در امتداد هر سیم پخش می شود. با هرس مناسب ، می توانید رشد مقاوم جدیدی را در امتداد نازک تربیت کرده و شاخه های کمتر قوی را کاهش دهید. کوتاه نگه داشتن گیاهان باعث رشد میوه و سلامت کلی گیاه می شود و اجازه می دهد آب و نور خورشید به سالم ترین عصا برسند.
مرحله 3. زمین را وجین کرده و گیاه را در فصل اول تنها بگذارید
علفهای هرز که در اطراف توت سیاه رشد می کنند را بکشید و با تغییر فصل ، آبیاری هفته ای گیاهان را ادامه دهید. بسته به آب و هوا و تنوع ، باید برگها و شاید برخی شکوفه ها را در اواخر بهار ببینید ، یا ممکن است نبینید. عصا و شاخه های جدید باید قابل توجه باشند ، اگرچه احتمالاً هیچ میوه ای دریافت نخواهید کرد.
- در اواخر بهار ، عصا باید تهاجمی شلیک کند و در صورت تمایل می توانید آن را در امتداد نرده تمرین کنید یا با پست از آن پشتیبانی کنید. اما به طور کلی ، شما نباید نگران قطع هر چیزی باشید ، زیرا هیچ میوه ای دریافت نخواهید کرد ، بنابراین می خواهید به گیاه اجازه دهید یک سیستم ریشه ای جامد ایجاد کند.
- در زمستان ، پس از اولین فصل خود ، می توانید عصا را به ارتفاع 4 فوت (1.2 متر) و عرض 2 فوت (0.6 متر) برش دهید تا مواد مغذی به سمت ریشه حرکت کنند. بسته به نوع رشد شما در طول فصل ، می توانید گیاه خود را بر این اساس زمستانی کنید. زمستانه شدن توت سیاه در بخش زیر مورد بحث قرار می گیرد.
مرحله 4. عصاهای جدید تهاجمی را در سال دوم فصل رشد هرس کنید
شاخه های بدون بار بیشتر از شاخه های مشابه در خوشه ای از بوته میوه می دهند. مزیت شماست ، هر چه تنوع داشته باشد ، مرتباً توت سیاه را هرس کنید.
- وقتی گیاه شما آماده میوه دادن است ، با بریدن شاخه های جدید از پایه گیاه ، برای سالم نگه داشتن مقاوم ترین ساقه ها اقدام کنید. بیشترین شاخه های مملو از شکوفه را در امتداد سیستم نرده یا بالا و پایین تربیت کنید و رشد جدید را کاهش دهید که آب و نور خورشید را از شاخه های سالم پاک می کند.
- از قطع شدید توت سیاه نترسید به سیستم های سنگین بیش از حد بار به اندازه یک گیاه رام شده و هرس شده در مقدار زیادی میوه نمی دهند. این گیاه اگر سال آینده به همان اندازه تهاجمی برگردد ، بنابراین با خیال راحت هک کنید برگشت کشتن یک گیاه سالم با هرس شدید بسیار دشوار است.
قسمت 4 از 4: برداشت و حفاظت از گیاهان
مرحله 1. برداشت انواع توت ها در اواخر تابستان
در اوایل تابستان ، شکوفه های زیبا توت سیاه سفید در امتداد شاخه های سالم شکل می گیرد ، که جای خود را به توت های سبز سفت می دهد ، که به تدریج قرمز می شوند ، سپس به رنگ مشکی ملایم و تیره تیره می شوند.
- توت ها آماده برداشت هستند آنها بدون سادگی از ساقه انگور بیرون می کشند. نباید هیچ رنگ قرمز روی توت باقی بماند ، به ویژه در بالای آن که با ساقه برخورد می کند.
- در خنک ترین ساعات روز توت سیاه انتخاب کنید ، معمولاً صبح ، قبل از اینکه خورشید آنها را گرم کند ، و آنها را در یخچال نگهداری کنید تا تازه بمانند. بسته به نوع ، توت سیاه بیش از 4 یا 5 روز تازه نمی ماند و وقتی گرم گرم شود خیلی سریعتر نرم می شود. اگر نمی توانید تمام شاه توت هایی را که تازه رشد می کنید بخورید ، برای انجماد عالی هستند.
- هنگامی که توت سیاه شروع به شروع می کند ، به احتمال زیاد ، بسته به آب و هوا ، حداقل هر 2 یا 3 روز باید آنها را انتخاب کنید. آنها به یکباره شروع به کار می کنند و مهم این است که آنها را قبل از رسیدن پرندگان به آنها و قبل از رسیدن بیش از حد آنها به درخت انگور انتخاب کنید.
مرحله 2. برای دور نگه داشتن پرندگان از توت سیاه اقدام کنید
چه کسی می تواند آنها را سرزنش کند؟ به همان اندازه که شاه توت سیاه و پر آبدار و خوشمزه را دوست دارید ، احتمالاً پرندگان آنها را بیشتر دوست دارند. از آنجا که هیچ چیز ناامیدکننده تر از بیرون رفتن برای چیدن انواع توت ها و یافتن بهترین آن ها به صورت نیم خورده نیست ، مهم این است که چند قدم سریع و آسان برای پیشگیری از دوستان پرنده خود در پاس بردارید.
- در انتهای هر ردیف چیزی چشمک زن آویزان کنید به نوارهای نوار میلار یا تکه های سی دی شکسته از عوامل بازدارنده معمول پرندگان است. شما چیزی را می خواهید که نسیم را کمی بگیرد و نور خورشید را منعکس کند ، زیرا حرکت روشن یا چشمک زن پرندگان را می ترساند.
- از جغد ترسناک استفاده کنید به جغد پلاستیکی که معمولاً در فروشگاه های باغبانی فروخته می شود ، می تواند در لبه تکه توت سیاه شما کاشته شود و اغلب پرندگان کوچکتر را می ترساند.
- اگر مشکلی جدی دارید تور پرنده را امتحان کنید به اگر پرندگان توت های شما را تنها نمی گذارند ، می توانید از توری پرنده مش دار برای پرتاب کردن بالای گیاهان خود استفاده کنید. آنها هنوز می توانند تمام نور خورشید و آب مورد نیاز خود را دریافت کنند ، اما پرندگان را دور نگه می دارند. متأسفانه این امکان وجود دارد که پرندگان کوچکتر در برخی از انواع تورهای پرنده گیر کنند و این امر برای برخی از پرورش دهندگان گزینه ای مزاحم تر است.
مرحله 3. مراقب بیماریهای شایع توت سیاه باشید
مانند دیگر گیاهان پرورشی ، توت سیاه مستعد ابتلا به انواع بیماری ها ، زخم ها و آفات است که با بازرسی دقیق و مهارت های شناسایی می توانید به کنترل آنها کمک کنید. گیاهان و عصای آسیب دیده باید از طریق هرس یا برداشتن تهاجمی از بین بروند و از بقیه گیاه جدا شوند.
- برگهای زرد رنگ معمولاً نشانه کمبود نیتروژن در خاک است ، که می توانید با پخش کردن مقداری قهوه در اطراف گیاهانی که به نظر می رسد مشکل دارند ، به سرعت آن را برطرف کنید. لکه های زرد ، از طرف دیگر ، می توانند نشانه ای از ویروس کوتوله بوته ای یا کالیکو سیاه باشند ، به این معنی که شما باید گیاهان آسیب دیده را حذف کنید.
- کنه ، عصا خوار ، شته و سوسک ژاپنی بسته به منطقه ای که در آن زندگی می کنید می تواند بر توت سیاه تأثیر بگذارد. مراقب برگ ها و انواع توت ها باشید و بر این اساس اقدام کنید. صابون ، روغن پرتقال و تنباکو همه انواع ارگانیک حشره کش هستند که می توانید خودتان تهیه کنید.
- آفات بزرگتر را می توان با دست از بین برد و در آب صابون ریخت. برای مبارزه با آفات خود ، شکارچیان طبیعی مانند زنبورهای انگلی و کفشدوزک را در نظر بگیرید.
- حذف هر گونه میوه یا شاخ و برگ آلوده و از بین بردن آن برای جلوگیری از گسترش آلودگی مهم است.
- قارچ ها و بیماری های مختلف مانند پوسیدگی تاج ، دو شکوفه یا بیماری عصا را می توان با قارچ کش هایی مانند مخلوط بوردو یا گوگرد آهک درمان کرد.
مرحله 4. عصا را در زمستان هرس کنید
پس از فصل رشد ، شاخه ها و عصاها شروع به قهوه ای شدن و خشک شدن می کنند. با این حال ، معمولاً بهتر است منتظر بمانید تا مجدداً هرس شود و تا اواخر پاییز یا زمستان منتظر بمانید تا توت سیاه به طور کامل هرس شود. این به گیاه زمان کافی می دهد تا مواد مغذی را از شاخه های بلند به سیستم ریشه بکشد و آن را برای زمستان سالم نگه دارد.
- شما می توانید انواع نعوظ را به ارتفاع حدود 4 فوت (1.2 متر) کوتاه کنید ، و عرض آن بیش از یک یا دو پا نباشد ، سپس آنها را برای زمستان با حصیر بپوشانید ، اگر برف زیادی می بارد ، یا می توانید آنها را در معرض دید بگذارید. ایده خوبی است که گیاه را به قوی ترین 3 یا 4 عصای اصلی اصلی برگردانید تا گیاه بهترین شروع ممکن را در فصل رشد بعدی داشته باشد.
- انگورهای عقب را می توان با برداشتن عصاهای بارده هرس کرد و ترک نخلهای شاخه اولیه دست نخورده مگر اینکه مرده باشند و دیگر روی عصای بارده قرار ندهند. به طور معمول ، نیشکرهای توت سیاه قبل از از بین رفتن حدود 2 سال میوه می دهند ، هرچند که رشد نیشکرهای جدید از پایه ادامه می یابد.
مرحله 5. هر بهار خاک را کود دهید
بعد از اینکه گیاهان شما در هر زمستان دوام آوردند ، قبل از فصل رشد ، بهترین لایه ممکن را با لایه بندی کمپوست یا کود مورد نظر خود در اطراف شاه توت به آنها بدهید. گیاهان توت سیاه که از کود مناسب تغذیه شده و دوباره تغذیه می شوند ، می توانند تا 20 سال به باردهی خود ادامه دهند. روی آنها سرمایه گذاری کنید ، آنها پس خواهند داد.
