ایجاد استوری بورد یک راه عالی برای ترسیم فیلم شما و ایجاد دید واضح برای هر صحنه است ، و شروع آن واقعاً آسان است! ما یک راهنما برای شما آماده کرده ایم تا هر آنچه را که باید در مورد ترسیم تابلوهای داستان خود مانند یک حرفه ای بدانید ، بدانید. مراحل زیر را مطالعه کنید تا نحوه ایجاد قالب استوری بورد را بیاموزید ، عکس های جالبی تهیه کنید و استوری بورد های خود را با نقاشی ، گفتگو و هرگونه یادداشت مهم پر کنید.
مراحل
روش 1 از 3: Storyboarding a Scene
مرحله 1. قبل از شروع به کار بر روی صفحه داستان ، فیلمنامه خود را تکمیل کنید
اگر فیلمنامه الگویی برای نحوه صداگذاری یک فیلم باشد ، استوری بورد الگویی برای ظاهر آنها است. استوری بوردها نحوه تجسم بازیگران ، لوازم جانبی ، پس زمینه و زوایای دوربین در هر صحنه یا سکانس خاصی از عکس ها را تجسم می کنند. این شانس شما است که قبل از اینکه دوربین های گران قیمت ، بازیگران و خدمه در سر صحنه منتظر بمانند ، فیلم را به صورت تصویری ترسیم کنید.
با این اوصاف ، یکی از کارهای یک استوری بورد گرفتن فیلمنامه و بهبود آن با افزودن تصاویر بصری است. قبل از شروع باید قوس کامل داستان را بدانید
مرحله 2. برای هر صحنه مربع بکشید ، جایی برای گفتگو در زیر آن باقی بماند
هنگامی که فیلمنامه خود را نوشتید و ایده ای در مورد آنچه در فیلم شما اتفاق می افتد داشتید ، مقداری کاغذ یا تخته پوستر تهیه کنید تا تابلوی داستان خود را روی آن جمع کنید. مانند یک کمیک استریپ ، هر مربع نمایانگر یک عکس یا صحنه است و فضای زیر آن جایی است که شما دیالوگ ، یادداشت ها یا عمل را پر می کنید.
در حالی که می توانید تخته های خود را بکشید ، بسیاری از الگوهای رایگان آنلاین وجود دارد که می توانید آنها را چاپ کنید تا بلافاصله شروع به ترسیم کنید
مرحله 3. مکان و هرگونه اشیاء مهم را در اولین جعبه صحنه خود تعیین کنید
مهمترین کارکرد استوری بورد این است که نشان می دهد تصویر چگونه ظاهر می شود. برای اولین تابلوی خود ، تمام جزئیات ضروری را می خواهید تا افرادی که آن را می خوانند بدانند کجا هستند. وقتی می پرسید چه چیزی را شامل شود ، همیشه این س askال را بپرسید: "آیا این برای درک صحنه ضروری است؟"
- هر زمان که مکانهایی را که باید در پس زمینه جدید ترسیم کنید تغییر می دهید. به یاد داشته باشید ، شما داستان را بصری بیان می کنید. سعی کنید تصور کنید که اگر این یک فیلم بود ، باید چه چیزی را ببینید.
- اگر پس زمینه بین عکس ها تغییر نمی کند ، می توانید آن را خالی بگذارید و روی عمل تمرکز کنید.
مرحله 4. از فلش ها و یادداشت ها برای نشان دادن هرگونه حرکت یا تغییر استفاده کنید
به عنوان مثال ، اگر می خواهید یک شخصیت به دیگری ضربه بزند ، نیازی نیست پنج قاب مشت او را بکشید که به آرامی به طرف صورت حرکت می کند. در عوض ، یک قاب مشت را با یک فلش که حرکت را نشان می دهد بکشید.
همچنین می توانید از فلش برای نشان دادن حرکات دوربین مانند تابه یا کج استفاده کنید
مرحله 5. دیالوگ ها و صداهای صحنه را در زیر نقاشی پر کنید
به یاد داشته باشید ، شما اساساً یک نسخه کمیک از فیلم می سازید ، بنابراین باید جلوه های صوتی ضروری را نیز اضافه کنید. اگر همه چیز مناسب نیست نگران نباشید - شما فقط نشانگرهایی را به کارگردان و خدمه می دهید که صدا در کجا مطابقت دارد ، بنابراین بیضی ("…") می تواند کمک کند.
مرحله 6. برای هر اقدام مهم یا حرکت دوربین یک قاب جدید بسازید
هر زمان که چیزی اتفاق می افتد ، به جعبه خود نیاز دارد. اگر در حال مکالمه هستید ، باید هنگام صحبت کردن از یک شخصیت به شخصیت دیگر و همچنین چند عکس از هر دو آنها به طور همزمان تغییر دهید. شما باید هر یک از این شیفت ها را به صورت جداگانه بکشید.
نمی توانید فقط 1-2 جعبه بکشید و برای مکالمه "عکس های متناوب" بگویید. صحنه ای را تصور کنید که مادری از پسرش بخاطر شکستن چراغ عصبانی است. نمایش همه چیز از طرف پسر غمگین یا ترسیده ، صحنه ای بسیار متفاوت از نشان دادن تمام مدت مادر خشمگین ، برش جلو و عقب یا نشان دادن چراغ شکسته است
مرحله 7. نکات ضروری در مورد حرکت ، صداها یا جلوه های ویژه را پر کنید
اگر صحنه ای نیاز به کمی خون تقلبی دارد ، آن را یا با قلم قرمز یادداشت کنید یا آن را یادداشت کنید. اگر نیاز به یک عکسبرداری طولانی و مداوم است ، از فلش ها برای نشان دادن نحوه جریان همه موارد با هم استفاده کنید. در حالی که اصطلاحات مناسبی برای همه این موارد وجود دارد ، مهمترین چیز این است که بصورت بصری داستان را تا آنجا که می توانید بیان کنید. اگر به عنوان راهنمای فیلمبرداری منطقی است ، آن را وارد کنید.
اگر دوربین برش نمی دهد ، اما چیزهای زیادی در حال رخ دادن است ، می توانید از چند جعبه برای یک "برش" استفاده کنید. هر زمان که اتفاقی بیفتد ، به جعبه جدیدی احتیاج دارید ، حتی اگر دوربین حرکت نکند
روش 2 از 3: بهبود Storyboards شما
مرحله 1. روش هایی را برای بیان بصری موضوعات اسکریپت پیدا کنید
اجازه ندهید فیلمنامه "خودش صحبت کند". بهترین فیلم ها از نظر موضوعی در همه سطوح مرتبط هستند: نویسندگی ، داستان نویسی ، جلوه های صوتی ، بازیگری و غیره. وظیفه شماست که یک فیلمنامه خوب تهیه کنید و آن را به جلوه های بصری عالی تبدیل کنید. در هر صحنه ، از خود بپرسید که هدف صحنه چیست ، حالت و لحن چیست و مهمترین وسایل ، شخصیت ها یا لحظات چیست. چگونه می توانید توجه خود را به این موارد جلب کنید؟
- مهمترین عنصر صحنه را بیابید و راهی برای جلب توجه مخاطب به آن در هر عکس ، بزرگتر نشان دادن آن ، مرکز کردن آن ، بزرگنمایی روی آن و غیره پیدا کنید.
- جین وایلدر اهل داستان نویسی نبود ، اما مانند یک کمدین تصویری فکر می کرد. در ویلی وونکا ، مقدمه معروف که در آن "تصادفا" می رود ، سقوط می کند و با تشویق های شدید روبرو می شود ، توسط وی به عنوان راهی برای نمایش وونکا به عنوان سرگرم کننده ، عجیب و مخفی در پشت نمای کمیک طراحی شده است.
مرحله 2. با زاویه دید همیشه به دوربین ، از ترکیبات مسطح و دو بعدی اجتناب کنید
چیزی که شما نمی خواهید یک کف کاملاً صاف است ، جایی که دوربین در زاویه مناسب نسبت به زمین قرار دارد. کمی کج کردن عکس سه بعدی به صفحه داستان شما می دهد ، حتی اگر فقط یک تغییر جزئی داشته باشد. عکس های مستقیم تقریباً هرگز به اندازه ترکیبات پویا و سه بعدی هیجان انگیز نیستند.
- از پیش زمینه و پس زمینه نیز به نفع خود استفاده کنید - همه کاراکترها یا چیزها را در یک عمق یکسان قرار ندهید.
- زمینه های دور و دور را نیز فراموش نکنید - مکان خوبی برای ایجاد عمق است.
- البته دلایل زیادی برای شکستن این قانون وجود دارد ، مانند ایجاد یک عکس کاملا متقارن. فقط قبل از انجام این کار بدانید چرا این قانون را زیر پا می گذارید.
مرحله 3. به جای تغییر عکس ، انگیزه ای برای برش دوربین ایجاد کنید
معمولاً این واضح است - اگر شخصیت دیگری صحبت می کند ، برای نشان دادن آنها باید برش دهید. اگر کسی سر و صدایی را پشت سر خود می شنود ، به محلی که سر و صدا از آنجا می آید ، می رسید. همه کات های خوب باید دلیلی برای وقوع داشته باشند- خواه طرح ، شخصیت ها ، تغییر توجه ، یا یک انتخاب کاملا هنری باشد.
یکی از معروفترین فیلمهای کاهش یافته در سال 2001 است: ادیسه فضایی ، جایی که کارگردان استنلی کوبریک از یک سلاح پرنده به یک ماهواره در فضا می پردازد. در یک قسمت ، او شکاف بین انسان اولیه و انسان آینده را پر می کند در حالی که اشاره می کند که چیز کمی تغییر کرده است ، اما شرایط
مرحله 4. از زاویه دوربین برای نشان دادن روابط و احساسات شخصیت استفاده کنید
زاویه عکس شما به مخاطب می گوید که چگونه در مورد شخصیت ها یا صحنه ها احساس کند. شما می توانید از این واقعیت به روشهای بی پایان استفاده کنید و همیشه باید از خود بپرسید که چگونه زاویه دوربین شما به نقطه ضبط کمک می کند یا مانع می شود. مثلا:
- نگاه کردن به شخصیت ها باعث می شود آنها ضعیف ، ترسناک یا ناتوان به نظر برسند. با نگاه کردن به بالا ، فردی قدرتمند ، مطمئن و مسلط به نظر می رسد.
- زوایای شدید مانند عکسهای بسیار بلند ، بسیار پایین یا عنوان دار سردرگمی ، ترس یا تجربه خارج از دیوار مانند سفر با مواد مخدر را نشان می دهد.
مرحله 5. اگر برای شروع تلاش می کنید صحنه را به صورت نثر بنویسید
نشستن و شروع صحنه ، انتخاب های دشوار مانند زاویه و ترکیب دوربین ، اگر هنوز مطمئن نیستید که در چه جهتی می خواهید کارها را انجام دهید سخت است. یک مرحله متوسط خوب این است که صحنه را مانند یک داستان کوتاه بنویسید. چه بخشهایی به عنوان مهم ظاهر می شوند ، چه جزئیاتی هنگام نوشتن مشخص می شوند و اقدامات کلیدی در هر عکس چیست؟ سپس می توانید این مینی اسکریپت را به عنوان تمرین قبل از کشیدن ویرایش کنید.
فقط به 1-2 توصیف برای هر عکس یا صحنه پایبند باشید. شما رمان نمی نویسید ، بلکه راهنما می نویسید
مرحله 6. فیلمبرداری را مطالعه کنید
استوری بوردها در اصل ، تمرینات مربوط به فیلم هستند. به این ترتیب ، هدف آنها استفاده از تخته ها برای تنظیم چراغ ها ، دوربین ها و مجموعه های واقعی برای تقلید از عکس تهیه شده توسط شما است. غواصی عمیق در انواع عکس ها ، ترکیب رنگ ، زوایای دوربین و موارد دیگر ، مجموعه ابزار شما را به عنوان خالق صفحه داستان بسیار افزایش می دهد.
ترسیم تابلوی داستان ارزان است ، اما تصویربرداری نه. اگر روی یک فیلم بزرگتر کار می کنید ، باید سختی خشن فیلم ها را بدانید تا بدانید که آیا امکان پذیر است یا خیر. عکسهای بلند ممکن است شگفت انگیز به نظر برسند و مناسب فیلم باشند ، اما فیلمبرداری با هلیکوپتر بسیار گران است
روش 3 از 3: Storyboarding like a professional
مرحله 1. اصطلاحات زوایای معمولی دوربین را بیاموزید
برای رساندن منظور خود فقط به نقاشی تکیه نکنید - دنیای فیلم مملو از واژگان است که کار شما را راحت تر و استوری بورد های شما را دقیق تر می کند. نوشتن زوایای دوربین به کارکنان دوربین کمک می کند تا سریعاً ببینند برای چه عکس هایی باید آماده شوند و به شما این امکان را می دهد که ببینید آیا با انتخاب عکس خود به طور تصادفی تکرار شده اید.
-
ایجاد عکس:
عکس های سریع که مجموعه ، مکان یا موقعیت شروع کاراکترها را نشان می دهد.
-
کامل ، متوسط ، نزدیک ، شدید بسته:
اگر شخصیتی را نشان می دهید ، چقدر نشان می دهید؟ Full (FS) کل بدن را نشان می دهد ، Medium (MS) کمر را بالا نشان می دهد ، Close (CU) شانه ها و سر را نشان می دهد ، و کفش های Extreme Close Up (ECU) فقط روی صورت است.
-
شوت بالا / پایین:
عکس های بالا به یک شخصیت نگاه می کنند ، در حالی که عکس های پایین از بالا به پایین نگاه می کنند. "چشم کرم" و "چشم پرنده" نسخه های افراطی هر کدام هستند.
-
روی شانه (OTS):
یکی از مهمترین اصطلاحات شما ، این عکسها دارای یک شخص یا چیزی در کنار قاب هستند ، در حالی که به دیگری نگاه می کنید. در مکالمات بین دو نفر بسیار رایج است.
-
دو شات:
وقتی هر دو شخصیت ، معمولاً با یکدیگر صحبت می کنند ، هر دو به طور همزمان در قاب قرار می گیرند. هنگام ترسیم دیالوگ ، اغلب دو عکس با عکس های OTS جایگزین می شوند.
- عکس های POV فقط زمانی که دوربین از نقطه نظر یک شخصیت تقلید می کند.
مرحله 2. برای نشان دادن عکس های متحرک یا در حال تغییر ، خود را با حرکات دوربین آشنا کنید
لیست زیر به هیچ وجه جامع نیست ، اما یک آغازگر خوب برای نوشتن استوری بوردهای منسجم است. هر زمان که می خواهید یکی را اضافه کنید ، حرکت واقعی دوربین را روی استوری بورد بنویسید.
- ردیابی این زمانی است که دوربین عمل را بدون برش دنبال می کند ، مانند دنبال کردن کسی که در خیابان راه می رود. برای نشان دادن حرکت از فلش استفاده کنید و در صورت نیاز از چند فریم استفاده کنید.
- تابه ها زمانی اتفاق می افتد که دوربین به سادگی در یک جهت می چرخد و غالباً در حین حرکت یک شخصیت یا نشان دادن چیزی در نزدیکی آنها ، از آن پیروی می کند. یک فلش بکشید که جهت دوربین را نشان دهد.
- کامیون ها زمانی اتفاق می افتد که دوربین به صورت فیزیکی به داخل یا خارج حرکت می کند. تصویری از یک تلویزیون را تصور کنید ، سپس دوربین به آرامی "به عقب" حرکت می کند تا خانواده ای را که در اتاق نشیمن در حال تماشای تلویزیون هستند نشان دهد. از 4 خط که از وسط صفحه به گوشه ها اشاره می کنند برای نشان دادن کامیون استفاده کنید.
- Roc Focus زمانی است که یک شیء تار در پس زمینه و یک شیء واضح در پیش زمینه دارید ، سپس تمرکز از یکی به دیگری تغییر می کند (همچنین می تواند برعکس شود). خطی بکشید که نشان دهد فوکوس از کجا شروع می شود و به کجا حرکت می کند.
مرحله 3. از انتقال بین عکس ها یادداشت های مناسب تهیه کنید
برش های زیر برخی از رایج ترین فیلم ها هستند و باید در استوری بورد آنها ذکر شود. هر یک به نقاشی کوچکی در کنار کلمات نیاز دارد که بصری انتقال را نشان می دهد. درست با یک مستطیل کوچک ، نمایانگر صفحه ، درست قبل از گفتگو شروع کنید ، سپس این مستطیل را با گذر خود پر کنید:
-
محو شدن/محو شدن:
این به سادگی زمانی است که تصویر به آرامی از صفحه خالی ظاهر می شود یا ناپدید می شود. برای محو شدن ، مثلثی را به سمت چپ بکشید. برای محو شدن ، مثلثی را به سمت راست بکشید.
-
حل شدن متقاطع:
هنگامی که یک تصویر به آرامی در تصویر بعدی محو می شود. برای کشیدن آن ، دو مثلث متقاطع در جعبه ایجاد کنید ، از هر چهار گوشه شروع کنید. این در حال از بین رفتن و محو شدن در نقاشی هایی است که روی هم چیده شده اند.
-
پاک کردن:
وقتی یک تصویر به طور فیزیکی روی صفحه حرکت می کند ، عکس بعدی را در زیر آن نشان می دهد. به سادگی یک خط عمودی در مرکز مستطیل بکشید ، و یک فلش از طریق آن عبور کند تا نشان دهد که تصویر اول به کدام سمت حرکت می کند.
مرحله 4. دستورالعمل های اصلی مسدود کردن را برای کمک به تنظیم صحنه و بازیگران به خاطر بسپارید
اصطلاحات زیر به مکان یک شی در شات اشاره دارد. همچنین می تواند به هدایت حرکت کمک کند ، مانند این که شخصیتی از پشت عکس به جلو حرکت کند ، که می تواند به صورت "BG → FG" بیان شود.
-
پیش زمینه (FG):
ناحیه نزدیک به دوربین
-
وسط (MG):
مرکز قاب
-
سابقه (BG):
دورترین آنها از دوربین هستند.
-
خارج از صفحه (O/S):
اگر سر و صدا ، دیالوگ و غیره وجود داشته باشد که بینندگان نمی توانند ببینند ، یا اگر شخصیتی به طور کامل از کادر خارج یا خارج شود ، مفید است.
-
روکش (OL):
هنگامی که یک شی یا تصویر روی دیگری قرار می گیرد اما هر دو قابل مشاهده هستند.
مرحله 5. عکس های خود را به درستی برچسب گذاری کنید تا بقیه خدمه بتوانند آنها را بخوانند
به طور کلی ، یک "صحنه" در یک استوری بورد در واقع به یک حرکت بدون وقفه دوربین اشاره دارد ، نه یک رویداد کامل. این صحنه ها به هم اضافه می شوند تا "سکانسی" ، یعنی کل عمل ، گفتگو ، که شما به تصویر می کشید (آنچه معمولاً "صحنه" می نامید) را تشکیل دهند.
- هر زمان که دوربین برید ، باید شماره صحنه را تغییر دهید تا عکس جدیدی نشان داده شود.
-
اگر یک صحنه واحد نیاز به اقدامات متعدد داشته باشد ، همه بدون تغییر دوربین ، برچسب گذاری می شوند پانل ها
اگر برای یک عکس به سه استوری بورد نیاز دارید ، هر پانل را 1/3 ، 2/3 و 3/3 برچسب گذاری کنید.
مرحله 6. اگر گیج شده اید ، وضوح را مشخص کنید ، نه علامت یا واژه کامل
هدف نهایی استوری بورد گفتن بصری فیلم است ، نه گذراندن آزمون واژگان. در حالی که شما همیشه باید برای یادگیری اصطلاحات تلاش کنید ، می خواهید تابلوی داستان به راحتی توسط کارگردانان ، فیلمبرداران و بقیه خدمه خوانده شود. اگر ایده ای دارید اما نمی دانید چگونه آن را بیان کنید ، از مهارت های نقاشی خود برای انتقال مطلب به ساده ترین شکل ممکن استفاده کنید. پیکان ها ، یادداشت ها و چندین پانل همه باید برای به اشتراک گذاشتن ایده های خلاقانه شما در مواقع کافی بودن کلمات استفاده شوند.
- تصویری بلند و منحصر به فرد را مانند آغاز Raging Bull تصور کنید. در حالی که هیچ برشی وجود ندارد ، شما هرگز نمی توانید آن عکس را فقط در یک صفحه قرار دهید. برای برنامه ریزی عکسبرداری ، باید تعداد زیادی پانل را با پیکان ، یادداشت ها و گفتگو به هم متصل کنید.
- فهرست واژگان بالا هنوز کامل نیست - صدها کلمه ، عکس و نشانه وجود دارد که یک طرفدار داستان از آنها استفاده می کند. برای حرفه ای بودن ، باید در مورد اصطلاحات حرفه ای تحقیق کنید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر کمک کرد ، می توانید یک تکه کاغذ را در 6 مربع تا کنید ، تا صحنه های خود را به راحتی قاب بندی کنید یا یک قالب استوری بورد رایگان را از اینترنت بارگیری کنید.
- نرم افزار Storyboarding اغلب دارای یک پایگاه داده برای کمک به پیگیری اطلاعات اسکریپت ، لوازم جانبی ، مکان ها ، جهت دوربین و غیره است.
- هنگام داستان نویسی مخاطبان خود را در نظر داشته باشید. به این فکر کنید که آنها می خواهند ببینند ، نه آنچه را که می خواهید بکشید.
- نیازی نیست که هر قاب را به طور کامل بکشید-یک طرح خشن کاملاً خوب است.
