گیاهان راش (Fagus sylvatica) یک انتخاب عالی برای پرچین هستند زیرا سریع و متراکم رشد می کنند و در بیشتر سال (به جز اواسط پاییز و زمستان) زیبا می مانند. اگر تصمیم به کاشتن پرچین راش دارید ، این مقاله به شما نشان می دهد که چگونه محلی را انتخاب کنید که راش به خوبی رشد کند ، پرچین را به درستی بکارید و از آن مراقبت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: آماده سازی حیاط
مرحله 1. محلی را برای کاشت پرچین راش انتخاب کنید
راش از نظر موقعیت مکانی زیاد مشغول نیست و تابش آفتاب و سایه جزئی و مکان های بادی را تحمل می کند. راش در خاک اسیدی یا قلیایی رشد می کند.
هنگام انتخاب مکانی برای کاشت پرچین ، تنها چیزی که باید از آن اجتناب کنید خاکی است که مقدار زیادی خاک رس در آن وجود دارد یا اغلب مرطوب می شود (چه از آبپاش و چه از شیب رو به پایین که باعث جمع شدن آب در آن منطقه می شود). به
مرحله 2. بررسی کنید که آیا خاک شما رس دارد
اگر مطمئن نیستید که چه نوع خاکی در ناحیه ای که امیدوارید پرچین خود را در آن کاشته اید وجود دارد ، سعی کنید یک مشت زمین مرطوب را در دست خود فشار دهید. اگر تمایل دارد به جای متلاشی شدن به هم بچسبد ، احتمالاً خاک رس در آن وجود دارد. اگر خاک شما دارای مقادیر زیادی خاک رس است ، متوجه می شوید که وقتی خشک می شود واقعا سخت می شود و حتی ممکن است ترک هایی روی سطح ایجاد کند.
اگر این شرایط را دارید ، ممرز (Carpinus betulus) ممکن است جایگزین خوبی برای راش باشد
مرحله 3. زمینی که در آن راش خود را می کارید آماده کنید
شما باید زمین را حداقل یک فصل قبل از کاشت ، به طور ایده آل در بهار یا تابستان آماده کنید. وقتی برای کاشت پرچین در زمستان می آیید ، کار زمین بسیار سخت تر از ماه های گرم و خشک تر خواهد بود. از بیل برای برگرداندن خاک برای بهبود زهکشی استفاده کنید. همچنین می توانید یک اصلاح کننده خاک مانند کود اسب پوسیده یا کمپوست قارچ مصرف شده اضافه کنید.
- کود تازه اسب می تواند نهال های جوان را "بسوزاند" بنابراین بلافاصله قبل از کاشت از آن استفاده نکنید. بخشی از دلایل آماده سازی زودهنگام سایت شما این است که کود بتواند در خاک پوسیده شود و برای گیاه مفید باشد و نه مضر.
- همچنین می توانید بهبود دهنده های آماده شده خاک را از فروشگاه باغ محلی خریداری کنید.
مرحله 4. علفهای هرز که در محلی که قصد کاشت راش را دارید رشد کنید
برای مقابله با این مشکل از یک قاتل علف هرز استفاده کنید-فقط مطمئن شوید که ماده ای است که هنگام تماس با زمین خنثی می شود (به این ترتیب به گیاه شما آسیب نمی رساند).
اگر یک سال قبل از کاشت پرچین خود را آماده کنید ، می توانید از پارچه مخصوص کنترل علف های هرز یا ورق های بزرگ مقوا استفاده کنید. این ورق ها را در محلی که قصد دارید پرچین خود را داشته باشید قرار دهید. آنها را با سنگ و سایر اجسام سنگین وزن کنید. پارچه یا مقوا از رسیدن نور به خاک جلوگیری می کند ، بنابراین هیچ علف هرز نمی تواند در آن نقطه رشد کند
قسمت 2 از 3: کاشت پرچین خود
مرحله 1. بین نهال های ریشه برهنه یا نهال های گلدانی انتخاب کنید
نهال ها یا به عنوان گیاهان ریشه برهنه که ارزان ترین هستند یا به عنوان گلدان های گلدانی که ذخیره انبوه ، جابجایی سنگین تر و خرید آنها گران تر به فروش می رسد. هر دو به یک اندازه خوب کار می کنند اما گیاهان ریشه برهنه پس از زایمان به سرعت نیاز به کاشت دارند. گیاهانی که در گلدان عرضه می شوند اگر آنها را مجبور کنید کمی صبر کنند ، بخشنده تر هستند.
اگر نمی توانید کل پرچین خود را در مدت زمان کوتاهی مانند یک روز یا آخر هفته بکارید ، گیاهان گلدانی را در نظر بگیرید
مرحله 2. آماده باشید تا نهال های شما کمی مرده به نظر برسند
نهال های کاشت پرچین اغلب "شلاق" نامیده می شوند و معمولاً ارتفاع آنها حدود 60 سانتی متر (23.6 اینچ) است. اگر گیاهان ریشه برهنه مانند چوب های مرده ظاهر شوند ، مأیوس نشوید-بعداً در سال ، برگ آنها ترکیده می شود.
مرحله 3. تا زمانی که برای کاشت آماده نشوید ، از نهال ها مراقبت کنید
هنگامی که گیاهان ریشه برهنه شما می رسند ، آنها را به طور مختصر بررسی کنید تا مطمئن شوید در زمان تحویل آنها آسیب ندیده اند. اگر مواد بسته بندی خشک شده است ، آن را آبیاری کرده و سپس گیاهان را در بسته بندی خود نگهداری کنید. اگر گیاهان گلدانی به دست آورده اید ، فقط خاک را مرطوب نگه دارید تا کاشته شوند. گیاهان گلدان جوان آسیب پذیر ممکن است برای جلوگیری از آسیب باد ، مکانی محافظت شده را ترجیح دهند.
گیاهان ریشه برهنه باید در دمای کمی بالاتر از انجماد نگهداری شوند و اجازه داده نشود که پوسته های ریشه خشک شوند. از نگهداری آنها در محل گرم مانند خانه خود اجتناب کنید. یک سوله گرم نشده احتمالاً بهترین است
مرحله 4. نهال خود را در یک روز آرام بکارید
به طور ایده آل در یک روز آرام یا ابری بکارید تا گیاهان شما مجبور نباشند با باد و شرایط خشک شدن باد و آفتاب کنار بیایند. قبل از شروع کاشت ، منتظر بمانید تا خاک به صورت جامد منجمد نشده یا غرقاب نشود.
برای به دست آوردن بهترین نتیجه ، باید نهال خود را در اواخر زمستان یا اوایل بهار بکارید
مرحله 5. برنامه ریزی کنید که چگونه نهال های ریشه برهنه خود را به هم نزدیک کنید
کاشت گیاهان کوچکتر با تراکم بیشتر از گیاهان بالغ معمول است. این به این دلیل است که گیاهان جوانتر نسبت به گیاهان قدیمی آسیب پذیرتر هستند. برای دستیابی به چگالی مناسب پرچین ، نهال خود را در یک ردیف دو طرفه بکارید. اگر نهال شما ریشه دار است ، بهتر است با تراکم بین 3 تا 7 بوته در متر بکارید.
- برای پرچینی که حتی سریعتر متراکم می شود ، یک ردیف دو تکه بین 5 تا 7 بوته در متر بکارید.
- اگرچه گیاهان به فضا احتیاج دارند ، اما ناگزیر برخی شکست ها منجر به ایجاد شکاف می شود ، بنابراین اگر تعداد کافی نهال برای این کار دارید ، معمولاً بهتر است با تراکم نسبتاً بالا بکارید.
مرحله 6. هنگام کاشتن نهال های گلدانی کمی فضای بیشتری به آنها بدهید
برای گیاهان گلدانی که در خاک عرضه می شوند ، بهترین تراکم واقعاً به اندازه گیاه بستگی دارد. برچسب گیاه را برای توصیه تامین کننده بررسی کنید ، اما معمولاً بهتر است تراکم بین 4 تا 6 بوته در متر را هدف قرار دهید.
- اگر در یک خط کاشته اید ، 4 گیاه در متر را هدف بگیرید.
- در صورت کاشت در یک ردیف دو طرفه طبق توصیه ، 6 گیاه در متر را هدف بگیرید.
مرحله 7. قبل از شروع کاشت ، ریشه های هر گیاه را در آب خیس کنید
قبل از شروع ، گیاه چند ساعت از خیساندن ریشه در سطل قدردانی می کند. آنها را یک شبه در آب نگذارید ، زیرا ممکن است ریشه های آنها خیس شده و شروع به پوسیدگی کنند.
برای به حداقل رساندن مدت زمانی که ریشه های شما در معرض هوا قرار می گیرند ، اجازه دهید ریشه های گیاه همچنان در آب خیس بخورند تا زمانی که شما آماده قرار دادن آنها در زمین باشید
مرحله 8. ریشه ها را قبل از قرار دادن در زمین تمیز کنید
هر گیاه را از سطل بردارید و ریشه های شکسته یا پیچ خورده را با استفاده از قیچی هرس یا چاقوی تیز باغی که برشی تمیز ایجاد می کند ، بردارید.
هیچ ریشه ای را که بیش از حد ضروری است حذف نکنید
مرحله 9. برای هر نهال یک سوراخ وسیع و کم عمق ایجاد کنید
یک تپه کوچک از خاک در مرکز هر سوراخ ایجاد کنید و نهال خود را در بالا بکشید و ریشه ها را در اطراف آن بکشید. مراقب باشید که ریشه ها را به شکل ها و موقعیت های غیر طبیعی خم نکنید و یا مجبور نکنید که آسیب ببینند.
اولین ریشه باید درست زیر سطح خاک باشد. شما نباید بتوانید هیچ ریشه ای را در بالای خط خاک مشاهده کنید
مرحله 10. هر حفره را پر کرده و هر گیاه را آبیاری کنید
سوراخ را با خاک پر کنید و روی سطح خاک کمی فشار دهید تا محکم شود. هنگام کاشت هر نهال را فوراً آبیاری کنید. آبیاری فوری گیاه به ته نشین شدن خاک و از بین بردن هرگونه حباب هوا که ممکن بود هنگام پر کردن حفره در زیر خاک گیر افتاده باشد ، کمک می کند.
قسمت 3 از 3: مراقبت از پرچین شما
مرحله 1. یک لایه ضخیم از مالچ را در اطراف پایه هر گیاه بمالید
مالچ به گیاهان شما کمک می کند تا گرم بمانند ، آب را حفظ کرده و با علف های هرز مبارزه کنند. لزوماً نیازی به استفاده از مالچ خریداری شده در فروشگاه ندارید. شما می توانید از چیزها به همان اندازه موثر استفاده کنید. این مالچ های خانگی عبارتند از:
- بریده های چمن.
- کود خوب پوسیده.
- بستر برگ.
- چیپس پوست.
مرحله 2. یک سیستم پشتیبانی برای گیاهان خود راه اندازی کنید
با نصب آستین یا محافظ محافظ در اطراف گیاهان خود می توانید از گیاهان خود در برابر باد و حیات وحش محافظت کنید. یکی از رایج ترین آستین های محافظ ، محافظ های مارپیچی پلاستیکی درختان هستند که با رشد درخت منبسط می شوند.
مرحله 3. گیاهان خود را آبیاری کنید تا در دو سال اول به عنوان پرچین به رشد آنها کمک کند
شایع ترین علت خرابی گیاهان جوان کمبود آب است ، بنابراین ممکن است لازم باشد در دو سال اول عمر پرچین خود را به طور منظم آبیاری کنید.
- با این حال ، فقط زمانی که زمین در اطراف پایه گیاه خشک است ، آن را آبیاری کنید ، زیرا "نیاز به شکار" آب در سطح عمیق تری از زمین به گیاه کمک می کند تا ریشه های محکمی ایجاد کند.
- اگر اولین تابستان در حیاط شما گرم و خشک است به نیاز آبی گیاه خود توجه ویژه ای داشته باشید. به آب بیشتری نسبت به حالت عادی نیاز دارد.
مرحله 4. هر ساله پرچین خود را هرس کنید
اگر گیاه را در انتهای تابستان یا اوایل پاییز هرس کنید ، پرچین راش مرتب تر به نظر می رسد و ضخیم تر می شود. پاییز بهترین زمان است زیرا شما قادر خواهید بود از مزاحمت پرندگان لانه سازی جلوگیری کنید زیرا گیاهان پرچین شما خوابیده و فاقد برگ هستند. از قطع ناحیه پرچین نترسید زیرا این امر باعث ضخیم و متراکم شدن آن می شود.
- در دو سال اول ، گیاهان راش را با استفاده از دستگاه های برش بوته ای برای کوتاه کردن شاخه های بلندتر و قطع نوک های کوتاه تر ، هرس کنید. این به رشد و ضخامت بیشتر گیاه کمک می کند.
- از سه سال به بالا ، کناره های پرچین را کوتاه کنید. شما می خواهید گیاه را به شکل "A" با یک صفحه صاف برش دهید تا نور بتواند به طور مساوی به تمام قسمتهای پرچین برسد. سعی کنید پایه پرچین را در حدود 3 فوت (1 متر) در پایه نگه دارید و سپس با بالا رفتن از ارتفاع بوته مورد نظر نازک شوید.
مرحله 5. گیاه خود را سالانه تغذیه کنید
در حالی که این ممکن است عجیب به نظر برسد ، گیاهان می توانند از مواد مغذی سالانه برای اطمینان از رشد قوی و سالم خود استفاده کنند. می توانید گلوله های خوراک گیاهان را در خاک اطراف پرچین خود پراکنده کرده و با چنگک به آرامی آنها را به خاک وارد کنید.
به طور متناوب ، می توانید از خوراک محلول در آب خریداری شده در فروشگاه لوازم باغ استفاده کنید
مرحله 6. از پرچین خود در برابر حیات وحش و علف های هرز محافظت کنید
پرچین شما ممکن است در معرض خوردن یا خفه شدن توسط علف های هرز قرار گیرد ، به ویژه هنگامی که پرچین جدید است. اگر نگران این هستید که حیوانات قبل از ایجاد پرچین شما را بخورند ، در اطراف آن حصاری بگذارید. برای محافظت از سر خود در برابر علف های هرز ، می توانید برای جلوگیری از رشد علف های هرز ، حصیری را در زیر پرچین خود قرار دهید. می توانید نرده و حصیر را از فروشگاه باغ خریداری کنید. برای ایجاد حصیر ضد علف هرز خود:
تکه های روزنامه را زیر پرچین خود بگذارید. روزنامه را با تراشه های چوب بپوشانید. لایه های روزنامه و تراشه های چوبی از رسیدن علف های هرز که می خواهند رشد کنند جلوگیری می کند و به طور موثر علف های هرز را سرکوب می کند
مرحله 7. زباله های برگ را زیر پرچین خود بگذارید
بعد از اینکه پرچین شما ایجاد شد ، می توانید اجازه دهید که خودش مالچ شود. هر فصل پرچین شما برگ می ریزد. بگذارید برگها در زیر پرچین باقی بمانند زیرا با سرکوب رشد علفهای هرز به عنوان مالچ عمل خواهند کرد.
