هنگام نواختن ساکسیفون ، چه در یک گروه کوچک ، چه در گروه کامل و چه حتی در تکنوازی ، تنظیم بسیار مهم است. تنظیم خوب صدایی شفاف و زیبا ایجاد می کند و برای هر نوازنده ضروری است که نحوه تنظیم و تنظیم ساز خود را بداند. در مورد ساکسیفون ها ، این مهارت از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا تنظیم دقیق بستگی زیادی به ساختار منحصر به فرد هر ساکس و همچنین ساز شما دارد.
مراحل
روش 1 از 2: تنظیم یادداشت های کنسرت
مرحله 1. تنظیم کننده خود را روی "A
”اگر شما برای تمرین اختصاص داده اید یا مشکلی ندارید وسایل اضافی را با خود حمل کنید ، یک تیونر دیجیتال مستقل بخرید. در غیر این صورت ، یک برنامه تنظیم را برای تلفن هوشمند خود بارگیری کنید. هنگامی که آماده آزمایش ساکس خود هستید ، نت کنسرت A را برای شروع تنظیم انتخاب کنید. اگر تنظیم کننده یا برنامه شما هیچ پیش تنظیم برای یادداشت های خاص ندارد ، آن را با فرکانس 440 هرتز (هرتز) برای کنسرت A تنظیم کنید.
- در صورت امکان ، تنظیم کننده مخصوص ساکسیفون را خریداری یا بارگیری کنید. بیشتر موارد دیگر برای پیانو یا گیتار طراحی شده اند. از آنجا که این سازها دارای کلید متفاوتی نسبت به ساکسوفون هستند ، ممکن است یک تیونر استاندارد یادداشت های ساکس شما را به اشتباه بخواند. به عنوان مثال ، یک نت که روی ساکس آلتو یا باریتون پخش می شود ممکن است به عنوان C در تنظیم کننده شما خوانده شود ، در حالی که همان نت روی یک تنور یا سوپرانو به عنوان G خوانده می شود.
- برنامه های تنظیم ساکسیفون شامل Cleartune (iPad) و Easy Saxophone (Android) است.
مرحله 2. نت A را پخش کنید
سوزن روی تیونر را تماشا کنید. سعی کنید تا زمانی که یادداشت را حفظ می کنید دقیقاً در وسط صفحه نمایش بماند. اگر سوزن نشان می دهد که یادداشت شما بسیار صاف یا تیز است با افتادن به چپ یا راست ، دهان خود را بر این اساس ، تقریباً یک میلی متر در هر زمان تنظیم کنید و دوباره امتحان کنید. در صورت نیاز تکرار کنید.
- اگر نت شما خیلی تیز است ، دهان خود را در امتداد چوب پنبه گردن بیرون بکشید.
- اگر یادداشت شما خیلی صاف است ، دهان خود را بیشتر در امتداد چوب پنبه گردن فشار دهید.
مرحله 3. یک F#پخش کنید
هنگامی که یادداشت A شما هماهنگ شد ، F# (F sharp) خود را آزمایش کنید. این دو نت به راحتی با ساکسیفون تنظیم می شوند. قبل از اینکه به سراغ مواردی بروید که ممکن است نیاز به تطبیق بیشتری داشته باشند ، با این جفت آسان شروع کنید. برای اصلاح وضوح و صافی از همان تکنیک تنظیم دهان استفاده کنید.
- اگر در حال نواختن آلتو یا باریتون هستید ، تنظیم کننده پیانو یا گیتار F# شما را به عنوان A بخواند ، در حالی که F# روی تنور یا ساکسیفون ممکن است به عنوان E خوانده شود.
- F# = 370 هرتز (هرتز).
مرحله 4. به سراغ سایر یادداشت ها بروید
پس از دستیابی به A و F#، روند را با یادداشت های دیگر ادامه دهید. رنگ آمیزی خود را (نحوه قرار دادن دهان خود روی دهان) تغییر دهید تا نت ها تیزتر یا صاف تر پخش شوند. فشار بیشتری وارد کنید تا یک یادداشت چاپلوس تر شود. برای گرفتن وضوح بیشتر ، دهان خود را شل کنید.
- هنگامی که همه یادداشت ها را به درستی تنظیم کردید ، آنها را دوباره اجرا کنید. هنگام بازی چشمان خود را ببندید و به تک تک آنها گوش دهید. گوش خود را توسعه دهید تا کمتر به تنظیم کننده وابسته باشید.
- طرح های دهان و دندان بسیار متفاوت است ، بنابراین حتی اگر بر روی یک دهانه جلوی خود را بچسبانید ، ممکن است همان تکنیک ها در مورد بعدی جواب ندهند. با نحوه تنظیم لب ها ، چانه و حالت بدن خود بازی کنید تا زمانی که به ترکیبی که به نظر می رسد م workثر است برسید.
مرحله 5. ترازو را بازی کنید
با پایین ترین نت در مقیاس شروع کنید. راه خود را به بالاترین سطح برسانید و سپس راه خود را پایین بیاورید. سعی کنید تا جایی که ممکن است تزئینات خود را تغییر دهید و در عین حال یادداشت های صحیح را تطبیق دهید. توجه داشته باشید که بدون توجه به کاری که انجام می دهید به طور مداوم اشتباه به نظر می رسد ، که ممکن است نشان دهنده مشکلی در ساکس شما باشد.
اگر ساکسیفون شما هیچ مشکلی برای شما ایجاد نمی کند ، مقیاس ها را با چشمان بسته تکرار کنید تا گوش شما بیشتر رشد کند ، زیرا در هنگام پخش ترازو ، یادداشت های بلند و تنظیمات ، در بلند مدت بر روی تیونر خود تکیه می کنید
روش 2 از 2: عیب یابی Saxes های مشکل ساز
مرحله 1. از دهانه مناسب استفاده کنید
دهانه دهان از نظر طراحی متفاوت است. مطمئن شوید که ساکسیفون شما با دهانه سازگار است ، زیرا ساکسهای قدیمی ممکن است با دهانه های مدرن تر به خوبی کار نکنند. بافل ، اندازه محفظه و عرض نوک آن را بررسی کنید ، همه اینها ممکن است بر صدای شما تأثیر بگذارد. بفل ها به طور خاص تفاوت فوق العاده ای در صدا ایجاد می کنند ، بنابراین انواع مختلف را نمونه گیری کنید تا مناسب شما را بیابید.
- بافل های مستقیم به دلیل صدای ثابت آنها شناخته می شوند. آنها برای ساکسیفون ها و سوپرانوهای قدیمی ایده آل هستند.
- بافل های رول که در نوازندگان موسیقی جاز بسیار محبوب است ، در ابتدای یک نت ، کمی صدا با جلوه های غرغر و پیشنهاد روشنایی اضافه می کند ، در حالی که همچنان صدایی بلند و پایدار را در کل حفظ می کند.
- بافل های استپ ممکن است ساده ترین بشکه برای کار باشند. توانایی آنها در پخش صدا باعث محبوبیت آنها در R&B و نوازندگان راک می شود ، که مجبورند سر و صدای زیادی را به منظور نفوذ به گوش هم گروهی خود برسانند.
- خطوط مقعر فاقد طرح هستند و شنیدن آنها دشوار است مگر اینکه از نزدیک نزدیک باشید. به همین دلیل ، به ندرت از آنها استفاده می شود مگر برای ایجاد جلوه های بسیار خاص.
مرحله 2. ثابت قدم باشید
نوع نی را برای بازی انتخاب کنید: سخت یا نرم. اگر مبتدی هستید ، استفاده از نی نرم را در نظر بگیرید. اگرچه آنها در ابتدا تمایل به تولید صداهای تخت دارند ، اما شما نسبت به یک نی سخت یک صدا را آسان تر در دستکاری بین تیز و تخت خواهید داشت. هر کدام را که انتخاب می کنید ، به آن پایبند باشید ، زیرا تغییر از یکی به دیگری منجر به تغییرات شدید در صدا می شود.
در همین راستا ، اگر تمایل دارید هنگام بازی از ویبراتو زیادی استفاده کنید ، هنگام تنظیم ساکس خود نیز ویبراتو را اضافه کنید
مرحله 3. دما را بررسی کنید
هرچه ساکس سردتر باشد ، صدا مسطح تر است. اگر ساکس شما در یک منطقه سرد نگهداری شده است ، آن را به جایی گرم منتقل کنید تا قبل از شروع تنظیم ، به دمای اتاق برسد. اگر وقت ندارید که خود به خود گرم شود ، از گرمای بدن خود استفاده کرده و هوای گرم را در آن دمید.
مطمئن شوید که کل ساکس دارای دمای یکنواخت است. قسمت بالای ساکس ممکن است به مرور گرم شود ، به دلیل گرمای بدن از دستان و انگشتان شما ، در حالی که پایه سرد است. اگر درجه حرارت بین بالا و پایین ناسازگار است ، نت های بلند پخش کنید تا هوای گرم در کل ساز پخش شود
مرحله 4. سن ساکس خود را بررسی کنید
اگر از پخش نت های صحیح صرف نظر از تغییراتی که در دهان یا تزئینات خود انجام می دهید خودداری کرد ، اگر هنوز نمی دانید چند ساله است. ساکسن های کم ارتفاع این روزها استاندارد تلقی می شوند ، اما قبل از اینکه این امر مشخص شود ، تولیدکنندگان ساکس های بلند را نیز تولید می کردند. متأسفانه ، هیچ کاری نمی توانید انجام دهید تا دومی را دقیقاً با سایر سازهای مدرن تر تنظیم کنید.
اگر نمی توانید خودتان بفهمید که ساکس قدیمی شما دارای صدای بلند است یا کم ، آن را به یک فروشگاه موسیقی بیاورید. یک تعمیرکار باید بتواند تفاوت را تشخیص دهد و همچنین اگر یک مدل استاندارد با ارتفاع پایین است که به درستی کار نمی کند ، ساکس را تعمیر کند
مرحله 5. با ساکس خود سازگار شوید
ساکسیفون ها از نظر تنظیم بسیار معتدل هستند ، زیرا کوچکترین نقص یا انحراف در طراحی می تواند صدای آن را تغییر دهد. آروم باش. کمتر برای کمال و بیشتر برای مهارت با هر یک از ساکس تلاش کنید. اگر یک یا چند نت به طور باورنکردنی خاموش می شود ، آن را برای تعمیر ببرید تا مطمئن شوید همه چیز در جایی که باید باشد قرار دارد. در غیر این صورت ، تکنیک خود را برای تولید نت های مناسب (یا به اندازه کافی نزدیک) تغییر دهید نه اینکه سرسختانه از ساکس خود بخواهید که آنطور که شما می خواهید کار کند.
