کاروتا یک کارت رایج در ژاپن است. این بازی به طور سنتی صدها سال است که در ژاپن اجرا می شود و قدمت آن به برخی از معروف ترین سلسله های ژاپنی باز می گردد. این یک بازی خوب برای کودکانی است که برای درک قوانین پیچیده بازی بسیار کوچک هستند ، و همچنین بزرگسالانی که به دنبال تفریح و بهبود مهارت های زبان خارجی خود هستند. با چند خرید ساده و کمی تمرین ، در راه یادگیری بازی سرگرم کننده با ورق معروف به karuta خواهید بود!
مراحل
قسمت 1 از 3: آماده شدن برای بازی در کاروتا
مرحله 1. کارت هایی را که می خواهید استفاده کنید بخرید
کارتهای سنتی کاروتا به دو صورت هستند: یومیفودا و توریفودا. یومیفودا یا "کارت خواندن" کارت هایی هستند که اطلاعات (سرنخ) روی آنها به زبان ژاپنی نوشته شده است. توریفودا یا "کارت های چنگ زدن" کارت هایی هستند که اطلاعات ژاپنی نوشته شده در آنها مربوط به کارت های سرنخ است. هر دو کارت yomifuda و torifuda در کارتهای 100 کارته عرضه می شوند. برای بازی ، به یک عرشه کارت yomifuda و یک عرشه کارت torifuda نیاز دارید.
- این سایت ها را می توان از سایت های معروف مانند آمازون و/یا Ebay و همچنین فروشگاه های سنتی سنتی ژاپنی خریداری کرد.
- کاروتا زمان بسیار خوبی برای تقویت مهارت خواندن و صحبت در ژاپنی است. با این حال ، اگر ژاپنی نمی دانید و علاقه ای به یادگیری آن ندارید ، می توانید نسخه هایی را با زبانی که به آن صحبت می کنید پیدا کنید.
- در صورت انتخاب می توانید از کارت های کاروتا همگی اجتناب کنید و آنها را با عرشه های کارت بازی سنتی جایگزین کنید. از آنجا که ستها دارای 52 طبقه هستند ، شما به یک عرشه کارت بازی برای جایگزینی "کارتهای خواندن" و یک عرشه برای جایگزینی "کارتهای چنگ زدن" نیاز دارید.
مرحله 2. تشک تاتامی خود را انتخاب کنید
حصیر تاتامی یک فرش کوچک سنتی است که اغلب برای مراسم استفاده می شود. در طول بازی کاروتا ، هر بازیکن بدن خود را روی تشک قرار می دهد. تشک های تاتامی به سبک ژاپنی را می توانید در خرده فروشان آنلاین یا مغازه های تخصصی ژاپنی پیدا کنید. با این حال ، می توانید فرش را با چیزی که بیشتر در دسترس است جایگزین کنید ، مانند یک فرش کوچک یا تشک یوگا.
- توجه داشته باشید که فرش برای انجام بازی ضروری نیست. به طور سنتی تصور می شود که مبتکران بازی روی تشک های تاتامی بازی می کردند. استفاده از حصیرها در بازی امروز بیشتر برای اهداف زیبایی شناختی است ، برای اینکه احساس کنید در حال بازی یک بازی واقعاً قدیمی هستید.
- اگر فرش خود را می خرید یا می برید ، مطمئن شوید که آنقدر بزرگ است که زانوها ، ساق پا و پاهای شما را بپوشاند ، زیرا هنگام بازی روی آنها خم می شوید. اگر قصد خرید تشک برش دارید ، قبل از خرید ، فاصله زانوها تا پاها را اندازه بگیرید.
مرحله 3. فضایی برای بازی خالی کنید
برای چیدن کارت ها و قرار دادن هر دو بدن بازیکنان ، حداقل به فضای 4X6 پا نیاز دارید. اگر شما روی صندلی ها نشسته اید و نه روی زمین ، یک میز آشپزخانه معمولی خوب کار می کند. اگر از کف استفاده می کنید ، همانطور که به طور سنتی انجام می شود ، مطمئن شوید که فضا خالی شده است تا فضای زیادی داشته باشید.
- چه از کف استفاده کنید و چه از میز ، هر دو باید از قبل تمیز شوند. این به این معنی است که فرش را جاروبرقی کرده و میز آشپزخانه را پاک می کنید. شما نمی خواهید بدن یا کارت ها کثیف شوند.
- به یاد داشته باشید که برای خواننده نیز نیاز به یک مکان دارید. توجه داشته باشید که خواننده باید از هر دو بازیکن فاصله یکسانی داشته باشد ، بنابراین یک نقطه پاک شده که به نفع یک بازیکن باشد ، انجام نمی دهد.
مرحله 4. خواننده را پیدا کرده و انتخاب کنید
در حالی که ممکن است شخص دیگری را برای بازی داشته باشید ، به شخص سوم نیاز دارید. این شخص کارت های "خواندن" را می خواند و آنچه را که می گوید صحبت می کند. این شخص می تواند یک دوست یا یک بستگان باشد. آنها باید صدای واضح داشته باشند و علاقه ریشه ای نداشته باشند. یکی از بازیکنان نمی تواند خواننده باشد زیرا این مزیت ویژه ای نسبت به بازیکن دیگر دارد.
به خواننده احتمالی اطلاع دهید که یک مسابقه سنتی فقط 5-10 دقیقه طول می کشد. اگر بازیکنان فقط یک بار بخواهند بازی کنند ، خواننده مجبور نیست وقت زیادی از روز خود بگیرد
قسمت 2 از 3: راه اندازی بازی
مرحله 1. کارت های "چنگ زدن" را مخلوط کرده و با آنها برخورد کنید
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه چیده شدن یک دسته از کارت ها ، لطفاً از این پیوند دیدن کنید: نحوه رفل کردن و بر هم زدن پل. بعد از اینکه کارت ها را به هم ریختید ، عرشه را به خواننده بدهید. خواننده کارت ها را می پردازد و به هر بازیکن یک کارت در یک زمان می دهد ، تا زمانی که هر بازیکن 25 کارت داشته باشد. از 50 کارت دیگر موجود در عرشه کارت های "گرفتن" استفاده نمی شود.
توجه: اگر از کارتهای بازی معمولی استفاده می کنید ، کارتهای "گرفتن" و "خواندن" یکسان هستند. از یک کارت بازی معمولی استفاده کنید ، آنها را به هم بزنید و به هر بازیکن 26 کارت بدهید
مرحله 2. کارتهای "خواندن" را مخلوط کنید
برای آموختن نحوه زدن زدن ، لطفاً از: نحوه ریفل و پل زدن شرفل دیدن کنید. پس از به هم زدن کارت ها ، خواننده عرشه را برداشته و آن را رو به پایین در کنار خود قرار می دهد. همه 100 کارت خواندن در بازی استفاده می شوند ، بنابراین هیچ دلیلی برای دور انداختن هیچ کدام وجود ندارد.
توجه: اگر از کارتهای بازی معمولی استفاده می کنید ، "گرفتن" و "کارت خواندن" یکسان هستند. یک طبقه کارت بازی (به غیر از شوخی ها) را با هم مخلوط کنید و همانطور که در بالا گفته شد آنها را در کنار خواننده قرار دهید
مرحله 3. کارت های "گرفتن" را برعکس کنید
هر بازیکن 25 کارت "گرفتن" خود را ورق می زند تا رو به بالا باشد. سپس هر بازیکن کارت ها را طوری ترتیب می دهد که در سه ردیف تقریباً برابر قرار بگیرند. معمولاً از ردیف های 8 ، 8 و 9 استفاده می شود. هر ردیف باید 1 سانتی متر بین آنها فاصله داشته باشد.
- کارت ها نباید از اندازه تشک تاتامی یا عرض تقریبی 87 سانتی متر عبور کنند.
- قلمرو هر حریف نباید بیش از 3 سانتی متر با یکدیگر فاصله داشته باشد.
مرحله 4. موقعیت های بدن خود را مشخص کنید
هر بازیکن باید بنشیند یا خم شود (هر دو باید یک کار را انجام دهند). آنها باید خود را در فاصله ای کمتر از 1 پا از قلمرو خود قرار دهند. موقعیت هر بازیکن نیز باید برابر موقعیت خواننده باشد.
مرحله 5. موقعیت هر یک از کارتهای "گرفتن" را حفظ کنید
هر بازیکن 15 دقیقه فرصت دارد تا موقعیت کارت های چنگ زدن را به خاطر بسپارد. توجه: هنگام انجام بازی ، باید کارت هایی را در قلمرو خود و همچنین کارت هایی را در قلمرو حریف لمس کنید. مطمئن شوید که کارت های حریف و کارت های خود را به خاطر بسپارید.
قسمت 3 از 3: بازی در کاروتا
مرحله 1. آنچه در کارت خواندن اول آمده است بگویید
خواننده کارت خوان بالای صفحه کارت خوان را بر می دارد. خواننده آنچه را که کارت می گوید با صدای بلند ، آهسته و واضح می گوید. سپس آن کارت دور ریخته می شود. سپس خواننده منتظر می ماند تا بازیکنان یکی از کارت های چنگ زدن را لمس کنند تا بازی را ادامه دهد.
اگر از کارت های بازی معمولی استفاده می کنید ، نوع کارت را بخوانید. به عنوان مثال ، "آس بیل"
مرحله 2. یکی از کارت های چنگ زدن را لمس کنید
هنگامی که خواننده آنچه روی کارت خواندن بود بیان کرد ، نوبت بازیکنان است. این وظیفه بازیکنان است که کارت گرفتن را پیدا کنند که با سرنخ داده شده در کارت خواندن مطابقت دارد. کارت گرفتن مناسب یا می تواند در طرف شما باشد یا در کنار حریف. در ثانیه ای که کارت را می بینید ، قبل از اینکه حریف آن را لمس کند ، آن را لمس کنید.
اگر از کارت های بازی معمولی استفاده می کنید ، کارت بازی را پیدا کنید که با کارت خوان مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال ، اگر خواننده "Ace of spades" را صدا می زند ، آس بیل را بیابید
مرحله 3. کارتی را که ابتدا لمس کرده اید نگه دارید
بازیکنی که ابتدا کارت صحیح را لمس کند ، امتیاز می گیرد. او کارت را کنار آنها ، دور از زمین بازی قرار می دهد. با ادامه بازی یک دسته کارت ایجاد خواهید کرد. ارزش هر یک از کارت ها یک امتیاز است.
مرحله 4. بازیکنان را مجازات کنید
اگر بازیکنی کارتی را لمس کند که کارت درستی نیست ، نوبت بعدی خود را از دست می دهد. آنها باید دست خود را روی سر خود بگذارند تا دور بعدی شروع شود. اگر خواننده شما را از موقعیت خارج کند ، نوبت بعدی خود را از دست می دهید. این ممکن است به این معنی باشد که شما متمایل هستید ، در حالی که حریف شما درست نشسته است.
مرحله 5. مراحل قبلی را تکرار کنید
خواننده یک کارت بر می دارد و آن را با صدای بلند می خواند. بازیکنان کارت گرفتن مناسب مربوطه را انتخاب می کنند. هر بازیکنی کارت صحیح را لمس کند ، ابتدا کارت را نگه می دارد و بنابراین امتیاز می گیرد. پس از بازیابی همه کارت های گیرنده ، خواننده همه کارت ها را برای هر بازیکن شمارش می کند. کسی که بیشتر کارت در پایان داشته باشد برنده بازی است.
نکات
- شما می توانید یک بازیکن را به دلیل نقض قوانین "جریمه" یک کارت بپردازید ، نه اینکه مجبور شوید نوبت را رد کند. به سادگی یکی از کارت های امتیاز آنها را کنار بگذارید.
- با خیال راحت قوانین خود را تنظیم کنید و بازی را متناسب با خودتان تنظیم کنید. این بازی در چند صد سال گذشته تغییر کرده و تغییر کرده است و در طول زمان به تکامل خود ادامه خواهد داد.
- اگر رقابت بسیار شدید است ، مانند کارت های کمی که باقی مانده است ، با خیال راحت یک قانون جدید به آن اضافه کنید. به عنوان مثال ، می توانید بازیکنان را مجبور کنید هر دور را با دست روی سر شروع کنند. این باعث افزایش سطح جدیدی از رقابت می شود و چالش را بیشتر می کند.
- اگر تشخیص این که چه کسی اولین بار یک کارت را لمس کرد ، مشکل است ، بحث معمولاً با بازی قیچی کاغذ سنگی حل می شود. با این حال ، اگر به خواننده اعتماد دارید ، می تواند داور/داور باشد.
