سکه ها از قرن ششم قبل از میلاد ضرب شده اند. اگرچه جمع آوری سکه به مدت طولانی وجود نداشت ، اما با این وجود یک سرگرمی محبوب برای کسانی است که به تاریخ علاقه دارند و صاحب چیزی هستند که به طور بالقوه ارزشمند است. دانستن تاریخ و ارزش یک سکه قدیمی مستلزم توانایی شناسایی آن است که برای مجموعه داران سکه جدید دشوار است. مراحل زیر برای کمک به شما در شناسایی سکه های قدیمی که ممکن است پیدا کنید طراحی شده است.
مراحل
مرحله 1. به دنبال یک فرقه باشید
اگر سکه ارزش اسمی را نشان دهد ، به احتمال زیاد یک سکه است. اگر سکه ارزش اسمی نداشته باشد ، ممکن است مدال باشد.
مرحله 2. به دنبال یک تاریخ باشید
به همراه ارزش اسمی ، این ساده ترین راه برای شناسایی یک سکه قدیمی به عنوان چنین است. سکه های اسپانیایی ضرب شده از اوایل قرن هفدهم یکی از قدیمی ترین سکه هایی هستند که دارای خرما بوده اند ، اما بسیاری از سکه های قدیمی ضرب شده از آن زمان به حدی در گردش بوده اند که باعث از بین رفتن تاریخ آنها می شود.
مرحله 3. به شکل سکه توجه کنید
بیشتر ، اما نه همه سکه ها دایره ای هستند. سکه هایی که قبل از اواخر دهه 1700 ضرب می شدند ، قبل از ظهور پرسهای سکه با بخار ، شکل نامنظمی داشتند. سکه های دیگر ممکن است به شکل چند ضلعی هایی باشند که دایره های تقریبی دارند ، مانند سه پانسی 12 ضلعی انگلیس که از سال 1937 تا 1967 ضرب شده است.
مرحله 4. به اندازه سکه توجه کنید
دانستن قطر سکه و ضخامت آن می تواند به شناسایی آن کمک کند ، زیرا قطر شاخص قابل اطمینان تری است.
- قطر را با خط کش ترجیحاً با استفاده از افزایش های متریک اندازه بگیرید.
- ضخامت را با کولیس اندازه بگیرید. آن را با دقت حمل کنید تا از آسیب دیدن سکه جلوگیری شود.
مرحله 5. به رنگ سکه نگاه کنید
رنگ سکه می تواند نشان دهنده فلزی باشد که از آن ساخته شده است. رنگ طلایی نشان می دهد که سکه از طلا ساخته شده است ، رنگ نقره ای نشان می دهد که سکه از نقره ساخته شده است ، و رنگ قهوه ای نشان می دهد که سکه از مس ساخته شده است.
- رنگ تعیین کننده مطلق فلزی نیست که سکه از آن ساخته شده است. رنگ طلایی ممکن است به این معنی باشد که سکه از برنج ساخته شده است ، در حالی که رنگ نقره ای ممکن است به این معنی باشد که سکه از آلیاژ مس نیکل ساخته شده است. در حالت دوم ، چرخاندن سکه روی لبه آن می تواند به تعیین اینکه آیا سکه با استفاده از آلیاژ مس نیکل برای ساندویچ یک لایه هسته مسی سکه پوشیده شده است ، کمک کند. یک سکه روکش شده از این نوع ، نواری را در لبه خود نشان می دهد.
- اگر هنوز شک دارید ، می توانید سکه را با آهنربا آزمایش کنید. اگر جذب آهنربا شود ، سکه از فولاد ساخته شده یا دارای هسته فولادی است.
مرحله 6. به تصویر روی سکه توجه کنید
این که بتوانید شخص ، حیوان یا تصویر دیگری را که روی سکه نشان داده شده است بشناسید ، می تواند به شما در شناسایی کشور مبدأ کمک کرده و سرنخی از سن آن به شما نشان دهد.
- اگرچه سنت های بزرگ ضرب شده در سال 1792 تصویر جورج واشنگتن را نشان می داد ، اما با پنی لینکلن در سال 1909 بود که سکه های آمریکایی به طور منظم روسای جمهور و دیگر دولتمردان را نشان می دادند. قبل از آن ، اکثر سکه های آمریکایی آزادی را به صورت یک زن نشان می دادند که در حالت ایستاده ، نشسته ، راه رفتن ، به شکل نیم تنه یا فقط سر او نشان داده می شد. (به اصطلاح سکه "عطارد" که قبل از 1946 صادر شده بود ، به درستی سکه بال آزادی بالدار نامیده می شود.)
- بیشتر سکه های دیگر تصویری از حاکم قدرتمند در کشور یا قلمرویی است که سکه برای آن صادر شده است ، به صورت محلی یا ملی. مشورت با یک کتاب تاریخ یا وب سایت می تواند به شما کمک کند که حاکم را تشخیص دهید.
- به تصویر روی (پشت) سکه و روبرو (سر) توجه کنید. این گاهی اوقات در یک بازه زمانی جدا از تصویر مقابل تغییر می کند. به عنوان مثال ، پنی لینکلن دارای یک جفت گوش گندم از سال 1909 تا 1958 بود ، سپس تصویری از یادبود لینکلن تا سال 2009 ، هنگامی که با سپر جایگزین شد.
مرحله 7. به دنبال یک کتیبه باشید
کتیبه یا افسانه روی سکه می تواند به شما در شناسایی کشور مبدأ کمک کند و همچنین در صورت مفقود شدن تاریخ ، سن آن را تعیین می کند.
- سکه های آمریکایی معمولاً در جایی روی سکه عبارت "ایالات متحده آمریکا" را نشان می دهند. آنها همچنین کلمه "آزادی" و شعارهای "E Pluribus Unum" ("از بین بسیاری ، یکی") و "ما به خدا اعتماد داریم" (اولین بار در سال 1863 ، روی همه سکه ها از سال 1938 استفاده شد) را دارند.
- سکه های غیرآمریکایی حاوی کتیبه انگلیسی احتمالاً توسط کشورهای دیگری که قبلاً مستعمره انگلستان بوده اند و ممکن است بخشی از کشورهای مشترک المنافع بریتانیا مانند کانادا یا استرالیا باشند ، صادر شده اند.
- در مقابل سکه های قدیمی بریتانیایی عموماً "Britannia" لاتین یا برخی از انواع آن مانند "Britanniar" یا "Britanniarum" را نشان می دهند. سکه هایی که قبل از سال 1953 برای گرامیداشت فرمانروایی یک پادشاه خاص منتشر شده بود ، ممکن است شامل "BRITT: OMN: REX" باشد ، مخفف عبارت لاتین به معنی "پادشاه (یا ملکه) همه بریتانیایی ها".
- سکه های ایرلندی که در طول قوانین پادشاهان جورج سوم و جورج چهارم (1760 تا 1830) منتشر شد ، "Hibernia" (نام لاتین ایرلند) را نشان می داد ، زیرا تمام ایرلند در آن زمان بخشی از پادشاهی متحده بود. سکه های دیگر سرزمین های بریتانیا ممکن است نام استعمار آنها را به لاتین نیز در بر گیرد.
- کتیبه های لاتین در اکثر سکه های قدیمی اروپایی نیز رایج است ، از جمله در کشورهایی که زبان آنها از لاتین نشأت نمی گیرد ، مانند اتریش ، آلمان ، مجارستان ، هلند و لهستان.
- کتیبه های فرانسوی ممکن است بر روی سکه های فرانسوی و همچنین آنهایی که از بلژیک ، کانادا ، گویان فرانسه ، یا مستعمرات فرانسوی دیگر یا بخش خارج از کشور یافت می شود ، یافت شود.
- ممکن است کتیبه های اسپانیایی روی سکه های اسپانیایی و همچنین حروف مکزیک ، گواتمالا ، هندوراس ، پاناما ، کاستاریکا ، کلمبیا ، ونزوئلا یا هر کشور دیگری که قبلاً مستعمره اسپانیا بوده است ، دیده شود.
- کتیبه های پرتغالی ممکن است در سکه های پرتغال یا برزیل یا هر مستعمره دیگر پرتغالی یافت شود.
- با این حال ، همه کشورها از الفبای رومی برای نوشتن افسانه ها روی سکه های خود استفاده نمی کنند. یک کاتالوگ مرجع خوب می تواند به شما کمک کند تا الفبای دیگر ، مانند عربی ، چینی یا سیریلیک و کشورهایی را که از آنها استفاده می کنند ، شناسایی کنید.
مرحله 8. به دنبال علامت نعنا باشید
علامت ضرابخانه یک حرف یا گروهی از حروف است که نشان دهنده شهر ، ایالت یا کشوری است که در آن سکه ضرب شده است. علامت نعناع ممکن است در طرف مقابل یا معکوس ظاهر شود.
- سکه های فعلی آمریکا دارای علامت های نعناع P (فیلادلفیا) ، D (دنور) ، S (سان فرانسیسکو) ، یا W (وست پوینت) هستند. سایر علامت های ضرابخانه ، برای سکه های ضرب شده در قرن 19 ، شامل C (شارلوت) ، O (نیواورلئان) و CC (کارسون سیتی) است. اگر سکه دارای علامت ضرابخانه نباشد ، احتمالاً در فیلادلفیا ضرب شده است ، که تا زمان جنگ جهانی دوم از علامت ضرابخانه استفاده نمی کرد ، و سپس دوباره آن را تا سال 1968 رها کرد.
- سکه های دوران استعمار اسپانیا با حروف بزرگ "M" و "o" کوچک در مکزیک ضرب می شدند ، در حالی که "G" نشان دهنده "گواتمالا" و "CUZ" نمایانگر "کوزکو" (پرو) بود. گاهی اوقات یک علامت نعناع مکان های مختلف را در زمان های مختلف نشان می دهد ، مانند "P" نماینده پوپایان (کلمبیا) ، لیما (پرو) ، یا لا پلاتا (آرژانتین). در زمان های دیگر ، ممکن است یک مکان مشابه در زمان های مختلف علائم نعناع داشته باشد: بوگوتا (کلمبیا) در طول دو قرن از سکه های F ، FS ، SF ، N ، NR یا S استفاده می کرد.
- همچنین ممکن است علائم نعنا در مکان های مختلف روی یک طرح سکه در زمان های مختلف قرار گیرد. نیکل جفرسون آمریکایی علامت نعناع خود را در زیر و در سمت راست مونتیچلو در پشت از 1913 تا 1941 ، روی آن از 1942 تا 1945 ، در زیر و دوباره تا سال 1971 ، و در جلوی سمت راست پایین جفرسون پس از 1971 نشان داد.
مرحله 9. با کاتالوگ مرجع مشورت کنید
فهرست های مرجع سکه می توانند به شما در شناسایی سکه پس از انجام حداقل چند مرحله بالا کمک کنند. منابع خوب برای جستجوی سکه ها در جایی که از کشور مطمئن نیستید ، فهرست های سکه Krause World Coin هستند که برای سکه های قرن های 17 ، 18 ، 19 و 20 جلد جداگانه ای دارند. اگر سکه را از کدام کشور تشخیص داده اید ، ممکن است یک فهرست مرجع با تمرکز بر سکه های آن کشور را ترجیح دهید.
نکات
- بسیاری از سکه ها همچنین دارای حروف اولیه هنرمندانی هستند که سکه را طراحی کرده اند یا یکی از ضلع های آن در جایی روی سکه حک شده است. هنگامی که علاقه کافی به جمع آوری سکه برای توجه به طراحان سکه داشته باشید ، گاهی اوقات می توانند در شناسایی یک سکه قدیمی مفید باشند.
- علاوه بر آشنایی با تاریخ کشوری که سکه های آن را جمع آوری می کنید ، باید به اندازه کافی لاتین را یاد بگیرید تا بتوانید عبارات روی سکه کشورهایی را که از کتیبه های لاتین استفاده می کنند ، ترجمه کنید.
