اگر در حال خلق یک فیلم ، تجاری ، فیلم کوتاه هستید یا فقط با دوربین سرگرم هستید ، باید بدانید چگونه شخصیت های باورپذیری خلق کنید که ویژگی های مورد نظر آنها را داشته باشند. این بسیار ساده است ، و شما به راحتی می توانید این کار را بدون صرف زمان زیاد روی صفحه نمایش با گفتگو انجام دهید.
مراحل
مرحله 1. نقش شخصیت ها را در یک پاراگراف کوتاه خلاصه کنید
مرحله 2. نقش شخصیت ها چیست؟
متحد ، مخالف ، دوست دروغین
روش 1 از 4: سوالات کلیدی
مرحله 1. هدف قهرمانان چیست؟
مرحله 2. حریف کیست؟
مخالفت بخش مهمی از یک داستان است ، بنابراین در نظر بگیرید که مخالف شما کیست و چه قدرت/توانایی هایی دارد.
مرحله 3. ویژگی های شخصیت ها چیست؟
فیزیکی ، جامعه شناختی (متاهل ، بی خانمان ، کلاس) ، روانشناختی (ترس ، هراس)
روش 2 از 4: کلیشه ها/کهن الگوها
مرحله 1. کلیشه ها
از کلیشه ها باید اجتناب کرد زیرا اغلب تصویری منفی را تقویت می کنند ، به عنوان مثال دهه ها طول کشیده است تا از کلیشه سیاه پوستان هالیوود عبور کنید. با این حال ، شما می توانید با واژگون ساختن یک کلیشه با ارائه یک ویژگی عجیب و غریب ، شخصیت های جالبی خلق کنید ، به عنوان مثال یک بدنساز می تواند علاقه ای به موسیقی کلاسیک داشته باشد یا مانند تنظیم گل.
مرحله 2. کهن الگوها
کهن الگوها بسیار قدرتمند هستند زیرا همه ما از آنها آگاهی داریم. در اینجا انواع معمول کهن الگوها آمده است:
- قهرمان
- حکیم.
- شعبده باز
- خط کش.
- شوخی
- عاشق
- کاوشگر. روح آزاد
- شورشی. قوانین را زیر پا می گذارد
- ایجاد کننده.
- مراقبت کننده
- یتیم/پسر معمولی یا دختر.
- معصوم/باکره.
روش 3 از 4: خارجی سازی کنید
مرحله 1. در مورد مکان تصمیم بگیرید
شخصیت شما کجا زندگی می کند یا بازی می کند؟ آیا شرور شما یک لانه شیطانی تاریک پر از doodads تکنولوژیکی را ترجیح می دهد یا آنها می خواهند در غاری سایه دار و تاریک و پر از سایه زندگی کنند؟ یا می خواهید بر خلاف قراردادها عمل کنید و به آنها نشان دهید که در خانواده ای شاد زندگی می کنند یا به آنها طنزی دلپذیر بدهید که بیننده را به خود جذب کند.
مرحله 2. لوازم
از لوازم جانبی برای بیرونی کردن احساس شخصیت استفاده کنید.
مرحله 3. لباس/مدل مو/آرایش مورد نیاز هر شخصیت را انتخاب کنید
اگر شخصیتی نرمتر و مهربانتر است که نسبت به دیگر جنبه های زندگی بسیار نگران ظاهر خود است ، از آرایش بسیار کمی در رنگهای گوشتی یا بسیار روشن استفاده کنید. اگر شخصیت شما بسیار رفتاری است و دوست دارد در میان افراد متمایز شود ، رنگهای جسورانه تری را امتحان کنید ، مخصوصاً روی لب های اطراف چشم. اگر به دنبال یک ظاهر کاملاً لباس مانند طراحی یک بیگانه یا فوق بشری هستید ، سبک شما باید بسیار چشمگیر باشد تا جلوه ها در طول فیلمبرداری به خوبی ظاهر شوند.
مرحله 4. آب و هوا
این تکنیک مغالطه رقت انگیز نامیده می شود که در آن شما از آب و هوا برای بیرون آوردن احساس یک شخصیت استفاده می کنید. به عنوان مثال باران برای نشان دادن غم ، شادی آفتابی و طوفان برای نشان دادن خشم یا خشم استفاده می شود.
روش 4 از 4: دیگر
مرحله 1. همدلی
ضروری است که بیننده با قهرمان داستان همدردی کند. شما می توانید با ایجاد مخالفت و ایجاد موانع برای قهرمان به این مهم برسید. عاشقانه و نشان دادن قهرمان که از راه خود برای کمک به کسی خارج می شود نیز بسیار مثر است.
مرحله 2. آنچه را که می دانید در نظر بگیرید
چه چیزی در مورد شخصیت خود می دانید؟ اونها چی دوست دارن؟ نفرت؟ ظاهر آنها چگونه است ، بو می دهند ، چه لباسی می پوشند ، چگونه موهای خود را حالت می دهند ، صدای آنها چگونه است؟ بهترین راه برای سازماندهی این ویژگی های شخصیتی این است که فهرستی از تعداد بیشتری که می توانید بنویسید.
آیا کسی وجود دارد که بتوانید بازی کنید و به طور کلی شبیه شخصیتی باشد که می خواهید او را به تصویر بکشید؟ (شخصیت های بازیگر/بازیگر زن می توانند بسیار متفاوت باشند. کنتراست اشکالی ندارد ، اما آنها باید بدانند چگونه احساساتی را که می خواهید به راحتی اجرا کنند. بهترین محیط مطلق را بیابید چیزهای زیادی در مورد یک شخصیت می گوید
مرحله 3. ارائه دانش پیشرفته
قبل از فیلمبرداری ، هر بازیگری باید کل فیلمنامه را داشته باشد و به آنها زمان می دهد تا هم به خاطر بسپارند و هم به شخصیت بپردازند. بعلاوه ، به عنوان یک کارگردان یا هنرمند بازیگر ، باید چیزهایی در مورد شخصیت هایی که لزوماً در فیلم گنجانده نشده اند ، بدانید ، مانند میراث آنها ، خانواده ها ، دوست پسر/دوست دختر قبلی و تجربیات شخصی. با بازیگران خود بنشینید و این موارد را به آنها بگویید تا آنها بتوانند تکنیک تجسم شخصیت شما را به خوبی درک کنند.
مرحله 4. در حین فیلمبرداری ، در مورد نحوه عکسبرداری حرکات صورت و موارد مشابه از طریق دوربین خود آگاه باشید
آنها همیشه باید روی حیاتی ترین قسمت تصویر تمرکز کنند ، اما اگر بازیگر یا بازیگری در طول صحنه احساسات عمیقی داشته باشد ، همیشه بسیار خوب به نظر می رسد ، پیشرفت بسیار خوبی است. به خاطر داشته باشید که اشکالی ندارد که صحنه را قطع کنید و به بازیگران خود بگویید چیزی را تغییر دهند یا کار دیگری انجام دهند ، یا اینکه هنگام ویرایش همیشه می توانید به زوایای دوربین نگاه کنید و بر نقاط مختلف عکس تمرکز کنید.
مرحله 5. پس از فیلمبرداری ، از گروهی از افراد بخواهید که کارهای شما را تماشا کنند
از آنها بپرسید که پس از پایان کار درباره شخصیت ها چه می دانند. هرچه جزئیات بیشتری به شما ارائه شود ، بهتر است. همچنین از آنها س questionsالاتی بپرسید که تنها با تماشای فیلم نمی توان به آنها پاسخ داد ، مانند "به نظر شما چند دوست پسر سابق دارد؟" یا "به نظر شما مادرش چگونه بود؟" تا ببینند آیا آنها احساسات نهفته در فیلمنامه و بازیگری را درک کرده اند یا خیر.
نکات
- از کلیشه استفاده نکنید. در عوض از کهن الگوها استفاده کنید یا به یک کلیشه یک ویژگی عجیب و غریب بدهید ، برای مثال یک بدنساز می تواند علاقه ای به موسیقی کلاسیک داشته باشد یا مانند تنظیم گل.
- بازیگری کودکان بسیار دشوار است ، بنابراین مطمئن شوید که آنها طرح و آنچه در صورت پیچیدگی فیلم اتفاق می افتد را درک می کنند. به خصوص هنگام انجام یک نوع ترسناک ، مطمئن شوید که آنها به اندازه کافی بالغ و ماهر هستند تا بتوانند آنطور که باید عمل کنند ، زیرا در حالی که بچه ها می توانند پیچیده باشند ، می توانند بازیگران شگفت انگیزی باشند.
- وقتی درباره این شخصیت می نویسید ، آنها را به جای احساسات ، از نظر اعمال توصیف کنید. به عنوان مثال توصیف شخصی که 50 بار در روز دست های خود را می شست ، م thanثرتر از تصور این است که مبتلا به OCD هستند.
- هنگام ایجاد شخصیت شرور در فیلم خود ، مطمئن باشید که خشم تنها احساسی نیست که او اجرا می کند. اگر می خواهید شرور شما ترس را در قلب ناظران ایجاد کند ، او را بی رحم ، پست ، بی رحمانه و مبتذل کنید. اما به یاد داشته باشید که افراد شرور نیز احساسات بسیار متفاوتی دارند. آنها ممکن است دیوانه وار عاشق کسی باشند و برای او هر کاری انجام دهند و مهربانی مهربانی را در اطراف خود نشان دهند. آنها ممکن است احساس کنند که رها شده اند و تنها باشند یا خاطرات وحشتناکی از دوران کودکی خود داشته باشند که در حالی که مخاطبان هرگز از آن اطلاع ندارند ، اما می توانند احساس ناخواسته بودن را درک کنند. با یک آنتاگونیست توصیه می شود که آنها را 60 bad بد و 40 good خوب کنید.
- تماشاچی "باید" بتواند با قهرمان داستان همدلی کند.
