درخت صنوبر لاله (Liriodendron tulipifera) همچنین به عنوان درخت لاله آمریکایی ، چوب سفید ، درخت کمانچه و صنوبر زرد شناخته می شود. این یک درخت سریع رشد می کند که می تواند طی چند دهه به ارتفاع بلند (بیش از 40 فوت) برسد. بطور کلی این گیاهان بومی نواحی شرقی آمریکای شمالی هستند. آنها دارای گل لاله ای زیبا به رنگهای سبز ، نارنجی و سفید هستند.
مراحل
روش 1 از 4: انتخاب یک نقطه برای صنوبر خود
مرحله 1. به دنبال نقطه ای باشید که خاک آن مرطوب باشد اما زهکشی خوبی داشته باشد
صنوبر لاله مناسب خاکهای رسی ، لومی و شنی است که مرطوب هستند اما زهکشی خوبی دارند. ترجیح آنها خاکهای اسیدی یا خنثی است (pH 6.1-7.5). آنها می توانند در مناطق 4-9 زندگی کنند. از کاشت درخت خود در خاک خشک و کم عمق خودداری کنید.
صنوبرهای لاله عموماً در خاکهای رسی کم عمق رشد نمی کنند و تمایل به تحمل خشکسالی ندارند. با این حال ، برخی از نسخه های این درخت وجود دارد که بومی فلوریدا است و نسبت به خویشاوندان خود از جاهای دیگر مقاوم به خشکی هستند
مرحله 2. از گودالهای داغ و طولانی خودداری کنید
از کاشت درخت خود در یک قسمت گرم و خشک باغ خود یا در منطقه ای پر آب که گودال ها پس از بارندگی در آن جا می مانند ، خودداری کنید. صنوبر لاله در لومی غنی ، عمیق و مرطوب که دارای زهکشی خوب است بهترین عملکرد را خواهد داشت. آنها مکان آفتابی را ترجیح می دهند ، اما سایه جزئی را در برخی از روز تحمل می کنند.
مرحله 3. درخت خود را در حیاط خود بجای باغ خود در نظر بگیرید
اگرچه صنوبر لاله یک درخت خوش فرم و جذاب است ، اما برای بسیاری از باغ ها بزرگ است و معایب دیگری مانند عادت آنها برای ریختن شیره در همه جا و آسیب پذیری آنها در برابر باد را نشان می دهد.
آنها خود سایه کامل را تحمل نمی کنند ، اما اگر سایه دلخواه شماست ، اگر تصمیم به کاشت درخت در باغ خود بگیرید ، انتخاب خوبی برای تأمین آن برای سایر گیاهان هستند. البته ، شما باید گیاهان سایه دوست را در اطراف درخت بکارید
مرحله 4. شیره و گرده گل را در نظر داشته باشید
باید توجه داشته باشید که برخی افراد به گرده گل حساسیت دارند. این درخت بدنام عادت به ریختن شیره دارد. این امر آزاردهنده است ، به خصوص اگر ماشین تازه شسته شده شما در زیر درخت پارک شده باشد. همچنین می تواند با باد باد کند.
اگر درخت خود را در حیاط خود می کارید ، مطمئن شوید که از راه دور شما فاصله دارد تا شیره روی ماشین شما نرود
روش 2 از 4: کاشتن درخت از یک نهال
مرحله 1. خاک خود را زودتر آماده کنید
هنگام کاشت هر نوع نهالی همیشه بهتر است خاک را زودتر از موعد آماده کنید. مقداری کمپوست یا کود پوسیده را در محل صنوبر لاله خود قرار دهید. برای انجام این:
یک لایه کمپوست اضافه کنید و سپس آن را به خاکی که قبلاً وجود دارد بریزید. این باعث افزایش مواد مغذی در خاک می شود
مرحله 2. درخت خود را بلافاصله پس از خرید نهال بکارید
نهال ها به عنوان گیاهان ریشه دار یا گیاهان گلدانی عرضه می شوند. اگر از گیاهان ریشه دار استفاده می کنید ، سعی کنید آنها را بلافاصله پس از خرید بکارید زیرا در صورت ریشه کن شدن برای مدت طولانی زنده نمی مانند.
مرحله 3. نهال را برای کاشت آماده کنید
هرگونه ریسمان یا بسته بندی ارائه شده با نهال خود را بردارید. ریشه ها را قبل از کاشت خیس کنید. برای انجام این:
نهال را برای چند ساعت در یک سطل آب (ایده آل آب باران) قرار دهید. اجازه ندهید یک شبه خیس بخورد از برداشتن هرگونه ریشه یا آسیب رساندن به آنها خودداری کنید
مرحله 4. سوراخ خود را حفر کنید
حفره ای به عمق ریشه درختان و دو برابر پهنای ریشه های آن حفر کنید. اگر گیاه شما در گلدان عرضه شده است ، سطح خاکی که درخت خود را در آن کاشته اید باید با سطح خاک گلدان یکسان باشد.
اگر گیاه ریشه دار بود ، تنه گیاه خود را بررسی کنید تا ببینید سطح خاک قبلاً کجا بوده است
مرحله 5. ریشه ها را شل کنید
اگر ریشه ها جمع شده اند ، سعی کنید آنها را تا حدی که ممکن است ملایم تر کنید ، کمی شل کنید. اگر از نهال گلدانی استفاده می کنید ، سعی کنید تا آنجا که ممکن است خاک اصلی را حفظ کنید زیرا این امر به حفظ ریشه ها کمک می کند.
مرحله 6. درخت خود را بکارید
نهال خود را در سوراخی که ایجاد کرده اید قرار دهید. خاک اطراف نهال را پر کنید. برای اجتناب از جیب های هوا ، خاک را به خوبی بکوبید و سپس نهال را کاملاً آبیاری کنید.
با این حال ، از زیر پا گذاشتن شدید سطح خاک خودداری کنید زیرا این می تواند به ریشه ها آسیب برساند
مرحله 7. مالچ را به منطقه اضافه کنید
یک مالچ حدود 4 اینچ (10.2 سانتی متر) از کمپوست ، قالب برگ یا کود پوسیده به خوبی روی سطح خاک بمالید. اطمینان حاصل کنید که مالچ کل منطقه زیر نهال را پوشانده است. این به محافظت از ریشه ها ، جلوگیری از رشد علف های هرز و حفظ رطوبت خاک کمک می کند.
روش 3 از 4: کاشت صنوبر لاله از قلمه
مرحله 1. یک درخت سالم را ببرید
صنوبر لاله را می توان از دانه یا از قلمه کشت کرد. رشد از دانه در بخش بعدی توضیح داده می شود. برای برش:
حدود 18 اینچ (45.7 سانتی متر) از رشد اخیر (کمتر از 2 سال) را از درخت صنوبر لاله سالم قطع کنید
مرحله 2. برگ یا گل را برش دهید
همراه با برگها و گلها ، باید پوست زیرین را نیز با استفاده از چاقوی تیز 5 اینچ (5.1 سانتی متر) برش دهید. انتهای پوست کنده شده را به هورمون ریشه زایی آغشته کنید ، سپس آن را بکارید تا حدود نیمی از برش در زیر کمپوست در گلدانی که برای برش خود انتخاب کرده اید ، باشد.
شما باید برش خود را در مخلوطی از کمپوست که برای قلمه زدن مناسب است بکارید
مرحله 3. برش خود را در جایی روشن اما دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید
یکی از راه های انجام این کار این است که گلدان را در یک کیسه پلاستیکی شفاف قرار دهید که هر چند روز یکبار برداشته می شود تا از ایجاد تراکم جلوگیری شود. پس از چند ماه برش شما باید ریشه کند. اگر ریشه زایی موفقیت آمیز بوده است ، باید در برابر کشش ملایم با دست مقاومت کند.
مرحله 4. برش خود را به خارج منتقل کنید
بعد از چند ماه می توانید کاشت خود را در خارج از منطقه در سایه نیمه سایه (خارج از گرمای کامل ظهر) بکارید.
پس از استقرار و کمی مقاوم تر ، می توانید آن را به هر کجا که دوست دارید در حیاط یا باغ شما باشد منتقل کنید
روش 4 از 4: کاشت صنوبر لاله از دانه ها
مرحله 1. کاشت صنوبر خود را از دانه در نظر بگیرید
اگر تصمیم دارید از بذر بکارید ، تا ماه اکتبر صبر کنید تا دانه ها رسیده شوند. آنها را برای چند روز در بشقاب یا سینی در خانه خود خشک کنید. بعد از خشک شدن آنها را یک شب در آب ولرم خیس کنید.
اگر کاشت را تا بهار به تأخیر انداختید ، بذرها را در زمستان در یخچال در کیسه پلاستیکی همراه با مخلوطی از ماسه و ذغال سنگ نارس کمی خیس کنید
مرحله 2. دانه ها را خشن کنید
بعد از اینکه آنها را خشک کردید و سپس آنها را خیس کردید ، باید سطح خارجی دانه ها را خشن کنید تا به جوانه زنی آنها کمک کند. برای انجام این:
- برای خراشیدن قسمت بیرونی می توانید از کاغذ سنباده یا مش سیمی استفاده کنید.
- همچنین می توانید از یک چاقوی تیز برای ایجاد یک نیک در دانه استفاده کنید.
مرحله 3. بذر خود را بکارید
بذر باید در عمق یک چهارم اینچ در منطقه ای از باغ شما کاشته شود که گرمای کامل خورشید را در هنگام ظهر دریافت نمی کند. بذر خود را تا زمانی که جا بیفتد آبیاری کنید ، اما از خیس شدن بیش از حد خاک خودداری کنید.
مرحله 4. پس از استقرار درخت خود از آن مراقبت کنید
درختان لاله نیازی به هرس ندارند. درختان جوان ممکن است توسط خرگوش و گوزن مرور شوند ، بنابراین اگر در منطقه شما مشکلی ایجاد می شود ، در چند سال اول از گیاهان جوان محافظت کنید.
- شما باید درختان جوان را در دوره های خشک آبیاری کنید تا خوب رشد کنند: معمولاً در 3-4 سال اول زندگی آنها.
- اگر درخت شما زود برگهای خود را از دست بدهد ، این نشان دهنده خشکسالی است.
نکات
- این درخت به عنوان یک گونه سریع رشد می تواند تنها در چند دهه به ارتفاع کامل برسد.
- این درختان در اواخر بهار و اوایل تابستان شکوفا می شوند.
- این درختان برگریز هستند ، یعنی در پاییز برگ های خود را از دست می دهند.
- برخی از مردم شکایت می کنند که هرگز گل ها را نمی بینند زیرا در نمونه های بالغ همیشه از روی زمین قابل مشاهده نیستند.
- این درختان نسبت به سایر درختان کمی در معرض آسیب باد قرار دارند. این می تواند به این معنی باشد که شاخه های بلندتر در دوره های بادی آسیب می بینند یا منفجر می شوند.
