اجرای یک شعر در مورد نحوه تأثیر آن شعر بر شما شخصاً است ، بنابراین شما می توانید تفسیر خود را بر تفسیر نویسنده (اگر خودتان آن را ننوشته اید) اضافه کنید. در اینجا دستورالعمل هایی برای هر یک از مراحل متعدد تا اجرای شعر وجود دارد ، از انتخاب سبکی متناسب با شعر تا حفظ آرامش روی صحنه.
مراحل
قسمت 1 از 3: آماده سازی پیشاپیش
مرحله 1. قوانین عملکرد را بشناسید
اگر در یک اسلم شعر شرکت می کنید ، یک کلاس را دنبال می کنید یا در یک مسابقه اجرای شعر شرکت می کنید ، باید تمام قوانین را با دقت بخوانید. ممکن است از شما خواسته شود که یک شعر یا چند شعر از یک دوره زمانی خاص یا یک شعر مربوط به یک موضوع خاص را انتخاب کنید. اغلب ، از شما خواسته می شود که شعر خود را در مدت زمان مشخص اجرا کنید.
مرحله 2. شعری را انتخاب کنید که از آن لذت می برید
اجرای یک شعر به شما اجازه می دهد تا به مخاطب نشان دهید که چگونه شعر بر احساسات و ایده های شما تأثیر می گذارد. سعی کنید شعری را بیابید که باعث واکنش شما شود و بخواهید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید. مگر اینکه در اجرای شعری با موضوع خاص شرکت کرده باشید ، می توانید هر نوع شعری را انتخاب کنید: احمقانه ، نمایشی ، جدی یا ساده. سعی نکنید یک شعر معروف یا جدی را انتخاب کنید اگر از آن لذت نمی برید. هر نوع شعری را می توان اجرا کرد
- اگر شعری را که دوست دارید نمی دانید ، مجموعه های شعر را در کتابخانه ورق بزنید یا به صورت آنلاین در مورد موضوعی که از آن لذت می برید ، اشعار را جستجو کنید.
- اگر می خواهید شعر خود را بنویسید ، می توانید در مقاله نحوه نوشتن شعر راهنمایی پیدا کنید.
- اگر در یک مسابقه شعر اجرا می کنید ، قوانین را بخوانید تا ببینید آیا در مورد شعری که انتخاب کرده اید قضاوت می شوید. در برخی از مسابقات ، برای انتخاب اشعار با ایده های پیچیده ، تغییر احساسات و تنوع در سبک ، امتیاز بیشتری کسب خواهید کرد.
مرحله 3. نحوه گفتن و درک کلمات دشوار را بیاموزید
اگر مطمئن نیستید که چگونه کلمات موجود در شعر را تلفظ کنید ، ویدئویی از اجرای شعر را بیابید و با دقت گوش دهید. همچنین می توانید عبارت "چگونه _ تلفظ می شود" را جستجو کنید و معمولاً توضیح نوشتاری یا تصویری پیدا کنید. به دنبال کلماتی باشید که صد در صد به آنها اطمینان ندارید. شاعران اغلب به دو معنی از یک کلمه اشاره می کنند ، بنابراین یادگیری یک تعریف جدید ممکن است تفسیر کاملاً جدیدی از یک خط را به شما بیاموزد.
اگر شعر شما با گویش غیر استاندارد یا بیش از 100 سال پیش سروده شده است ، بسیاری از کلمات متفاوت از راهنمای تلفظ مدرن تلفظ می شوند. سعی کنید ویدئویی از اجرای این اشعار یا اشعار یک نویسنده را بیابید
مرحله 4. به فیلم ها یا ضبط های صوتی افرادی که شعر می دهند گوش دهید (اختیاری)
فرقی نمی کند که به دنبال بازیگران مشهوری باشید که شکسپیر می خوانند یا افراد عادی که شعر خود را ضبط می کنند. اگر شعری که اجرا می شود ، شعری است که شما انتخاب کرده اید یا سبک مشابهی دارد (با صدای بلند و نمایشی ، توصیف واقع گرایانه و غیره) مفید خواهد بود. شما باید بتوانید در عرض یک یا دو دقیقه بگویید که آیا یک اجرا را دوست دارید یا خیر. به جستجوی خود ادامه دهید تا کسی را پیدا کنید که دوستش دارید و اجراهایی را که او ضبط کرده است مطالعه کنید. به این فکر کنید که چرا از آن لذت می برید ، و پاسخ را بنویسید تا بتوانید مثال خوب را دنبال کنید.
- آیا از شعرهایی که به آرامی و پیوسته خوانده می شوند ، لذت می برید یا از اجراهایی که برای تأکید بر خلق و خوهای مختلف سرعت و سرعت خود را کم می کنند ، لذت می برید؟
- آیا از نوازندگانی که در تن صدا و حرکات نمایشی مبالغه آمیز می کنند خوشتان می آید یا آنهایی که طبیعی تر و واقع بینانه تر به نظر می رسند؟
- این امر به ویژه در صورتی مفید است که سعی می کنید در اجرای شعر بهتر عمل کنید. گوش دادن به افرادی که مکرراً آنها را تحسین می کنید به شما می آموزد که چگونه پیشرفت کنید.
مرحله 5. مستقیماً روی شعر یادداشت کنید تا نحوه خواندن آن را مشخص کنید
حداقل یک نسخه از شعر خود را چاپ یا بنویسید. مستقیماً روی آن یادداشت کنید تا به خود بگوید چه موقع مکث کنید ، سرعت را کم کنید ، حرکت دهید یا لحن صدا را تغییر دهید. به این می گویند امتیاز دادن به شعر ، و ممکن است مجبور شوید قبل از اینکه سبکی را که دوست دارید پیدا کنید ، چندین سبک مختلف را آزمایش کنید. حدس بزنید چه چیزی بهتر به نظر می رسد ، سپس آن را با صدای بلند بخوانید تا ببینید درست می گویید.
- اگر به نمونه های دیگری از شعر گوش داده اید ، باید چند ایده در مورد میزان تغییر سرعت ، مکث یا تغییر لحن صدای خود داشته باشید.
- هیچ راهی برای نوشتن این یادداشت ها وجود ندارد. از هر نماد یا کلمه ای که برای شما منطقی است استفاده کنید یا کلماتی را که می خواهید بر آنها تأکید کنید برجسته کنید.
- در مورد آنچه مناسب شعر است فکر کنید. یک شعر دراماتیک مانند The Jabberwocky را می توان با حرکات بزرگ و تغییرات شدید در حالت چهره اجرا کرد. یک شعر در مورد نمای آرام یک علفزار باید به آرامی و با صدای آرام خوانده شود.
مرحله 6. خواندن شعر را آهسته تر از آنچه می خواهید تمرین کنید
وقتی جلوی جمعیت هستید ، عصب و آدرنالین به راحتی باعث افزایش سرعت می شوند. حتی برای شعری که می خواهید سریع بخوانید ، تمرین را بسیار آهسته شروع کنید ، سپس با افزایش هیجان انگیز یا پرتنش سرعت آن را افزایش دهید. (به ندرت ، یک شعر با هیجان شروع می شود و آرام می شود ، در این صورت می توانید به جای آن سرعت را تمرین کنید.) در جایی که طبیعی به نظر می رسد ، مکث کنید تا اجرا روان تر به نظر برسد.
- در انتهای هر خط مکث نکنید ، مگر اینکه واقعاً فکر کنید اینطور بهتر به نظر می رسد. اگر شعر شما دارای علائم نگارشی است ، مکث های طولانی خود را برای پایان جملات و موارد کوتاهتر را برای کاما ، پرانتز و سایر علائم نگارشی ذخیره کنید.
- اگر محدودیتی برای مدت زمان عملکرد وجود دارد ، خودتان وقت بگذارید. به طور کلی ، اجرای یک شعر فقط چند دقیقه طول می کشد. اگر عملکرد شما بیش از حد طولانی شد ، سعی کنید یک یا دو بیت از شعر را که به تنهایی معنی دار است انتخاب کنید ، یا شعر دیگری را انتخاب کنید. سعی نکنید سریع بخوانید تا به محدودیت زمانی برسید. این خوشایند به نظر نمی رسد
مرحله 7. روی کلمات بیشتر تمرکز کنید تا بازیگری
حتی یک شعر دراماتیک باید بیشتر درباره خود شعر باشد ، نه حرکات و صداهایی که می سازید. اگر فکر می کنید با سبک شعر سازگار است ، می توانید بیش از زندگی عادی اغراق کنید ، اما مردم را از معنای واقعی کلمات منحرف نکنید.
- سعی کنید هر کلمه را واضح بیان کنید. انتهای جمله خود را "قورت ندهید" ، آن را مبهم یا ساکت کنید.
- اگر مطمئن نیستید که چه حرکاتی مناسب است ، آرنج های خود را در کنار خود شل نگه دارید و یک دست را بر روی دست دیگر قرار دهید. از این موقعیت می توانید حرکات کوچکی انجام دهید که طبیعی به نظر می رسند ، یا بدون اینکه سفت به نظر برسید ثابت بمانید.
- گاهی اوقات ، شکستن این قانون خوب است. اگر در مقابل بچه های کوچک اجرا می کنید ، آنها حرکات و صداهای بزرگ و اغراق آمیز را دوست دارند. برخی از شعرهای تجربی ممکن است به شما دستور دهند که صداهای مزخرف ایجاد کنید یا اقدامات غیرمعمول دیگر را در اجرای خود لحاظ کنید.
مرحله 8. تمرین ، تمرین ، تمرین
هنگامی که تصمیم گرفتید چه زمانی می خواهید مکث کنید و کدام حرکات را انجام دهید ، هنوز هم باید چندین بار تمرین کنید تا بخواهید بهترین عملکرد را به نمایش بگذارید. سعی کنید شعر را حتی در صورت عدم نیاز به خاطر بسپارید ، زیرا اگر از یک تکه کاغذ نمی خوانید اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت و طبیعی تر به نظر خواهید رسید.
- تمرین در جلوی آینه راهی عالی برای به دست آوردن تصویری از دیدگاه مخاطب است. همچنین می توانید ویدئویی از عملکرد خود ضبط کرده و سپس آن را مشاهده کنید تا در مورد آنچه طبیعی به نظر می رسد و آنچه کار نمی کند ایده بگیرید.
- اگر می توانید در حضور یک مخاطب دوستانه تمرین کنید. حتی یک یا دو نفر به شما در سازگاری با ایده اجرای عمومی کمک می کنند. سپس از آنها مشاوره بخواهید و سعی کنید هر پیشنهادی را در نظر بگیرید ، حتی اگر در نهایت آن را دنبال نکنید.
قسمت 2 از 3: اجرای شعر
مرحله 1. لباس زیبا اما راحت بپوشید
لباسی بپوشید که از پوشیدن آن لذت می برید ، اما سعی کنید آنها را مرتب و تمیز نگه دارید. شما همچنین باید به بهداشت شخصی توجه کنید. هدف این است که راحت و آرام بمانید ، بلکه ظاهری مطمئن و آماده را به مخاطب ارائه دهید.
اگر در شعله های شعر یا مکان دیگری با نور روی مجری یا افرادی که عکس می گیرند هستید ، از پوشیدن لباس سفید خودداری کنید. چراغهای روشن روی لباسهای سفید باعث می شود که به وضوح نبینید
مرحله 2. نحوه کنترل ترس از صحنه را بیاموزید
اکثر مردم قبل از اجرای واقعی عصبی می شوند ، بنابراین برنامه ای برای نحوه برخورد با آن داشته باشید. تمرین زیاد باعث می شود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید ، اما راه های زیادی نیز وجود دارد که می توانید روز اجرا را آرام کنید:
- به جایی آرام و آرام بروید. اگر می دانید چگونه مدیتیشن کنید یا می خواهید نحوه آن را بیاموزید ، آن را امتحان کنید. در غیر این صورت ، فقط بنشینید و سعی کنید به جای فکر کردن به عملکرد ، به محیط اطراف خود نگاه کنید.
- بنوشید و مانند روزهای معمول بخورید. غذای آشنا بخورید و فقط در صورت عادت روزانه نوشیدنی های کافئین دار بنوشید. درست قبل از اجرا فقط آب بنوشید تا از خشک شدن گلو جلوگیری کنید.
- مستقیماً قبل از اجرا با کشش تمام ماهیچه ها ، راه رفتن در اطراف و کمی زمزمه برای آرام کردن صدای خود ، خود را آرام کنید.
- قبل از شروع اجرا ، چندین نفس عمیق بکشید. این کار باعث بهبود صدای شما و همچنین آرامش اعصاب شما می شود.
مرحله 3. صاف بایستید
حالت خوب در هنگام اجرا فواید زیادی دارد. ایستادن مستقیم علاوه بر اینکه شما را در برابر تماشاگران مطمئن و آماده نشان می دهد ، به شما کمک می کند بلند و واضح صحبت کنید ، بنابراین همه می توانند صدای شما را بشنوند.
مرحله 4. با مخاطب تماس چشمی برقرار کنید
هنگام اجرا ، باید به چشم مخاطبان خود نگاه کنید. بطور مکرر بین آنها حرکت کنید ، نه اینکه به مدت طولانی به یک نفر خیره شوید ، اما آنقدر مکث کنید که به چشمان آنها نگاه کنید. این امر توجه مخاطب را جلب می کند و عملکرد شما طبیعی تر به نظر می رسد.
اگر در مسابقه ای هستید ، در صورت حضور افراد دیگر فقط روی داوران تمرکز نکنید. به کل مخاطب توجه کنید و با افراد غیر داور نیز تماس چشمی برقرار کنید
مرحله 5. صدای خود را به کل مخاطب منتقل کنید
روش هایی وجود دارد که می توانید صدای خود را بدون فریاد بلندتر و واضح تر کنید. چانه خود را کمی بالا نگه داشته ، شانه ها را عقب بکشید و پشت خود را صاف نگه دارید. سعی کنید از پایین قفسه سینه صحبت کنید نه دهان و گلو.
- تلفظ هر کلمه به طور واضح همچنین به درک مخاطب کمک می کند.
- در حین اجرا نفس های عمیق بکشید تا هوا کم نشود.
- اگر اجرا بیش از یک یا دو دقیقه بیشتر است ، یک لیوان آب روی صحنه بیاورید تا صدای شما تازه شود.
مرحله 6. نحوه صحبت با میکروفون را یاد بگیرید (در صورت لزوم)
میکروفون را چند سانتی متر (حدود دو اینچ) از دهان خود و کمی زیر آن نگه دارید. شما باید در بالای میکروفون صحبت کنید ، نه مستقیماً در آن. قبل از شروع به اجرا ، با معرفی خود یا پرسیدن اینکه آیا مخاطب می تواند صدای شما را بشنود ، میزان صدا را آزمایش کنید.
- اگر میکروفونی به جلو یا یقه پیراهن خود وصل کرده اید ، نیازی نیست که با آن صحبت کنید. طوری صحبت کنید که انگار با یک گروه کوچک صحبت می کنید. سر خود را خیلی دور یا سریع نبرید ، در غیر این صورت می توانید میکروفون را پاره کنید.
- اگر با میکروفن مشکل دارید ، از شخص پخش کننده صدا یا از مسئول برنامه کمک بخواهید. مجری نیازی به رفع مشکلات سیستم صوتی ندارد.
قسمت 3 از 3: بازیابی از اشتباهات و سایر مسائل
مرحله 1. در صورت اشتباه جزئی در اصطلاح ، ادامه دهید
اگر به جای "چه" می گویید "کدام" یا اشتباه مشابهی انجام می دهید که معنی و ریتم را تغییر نمی دهد ، نگران نباشید. فقط عملکرد را بدون وقفه ادامه دهید.
مرحله 2. اگر مرتکب اشتباه بزرگتری شدید ، مکث کنید و آخرین یا دو خط آخر را تکرار کنید
تماشاگران یا متوجه شده اند یا گیج می شوند ، بنابراین سعی نکنید با عجله گذشته آنها را فریب دهید. نیازی به واکنش بیش از حد ندارید: فقط مکث کنید و به ابتدای خط یا هر جایی که فکر می کنید منطقی تر است بروید.
"اشتباهات بزرگتر" عبارتند از بی نظمی خطوط ، فراموش کردن سطر بعدی یا به هم ریختن کلمات به اندازه ای که معنی یا ریتم تحت تأثیر قرار گیرد
مرحله 3. یک نفس عمیق بکشید و اگر خط بعدی را کاملاً فراموش کردید از ابتدا شروع کنید
گاهی اوقات ، اضطراب شما می تواند مانع از حافظه شما شود. اگر چند خط را پشت سر گذاشته اید و هنوز نمی توانید به یاد داشته باشید که شعر چگونه ادامه می یابد ، به ابتدا بازگردید. ریتم خواندن خطوط حفظ شده اغلب می تواند شما را در قسمتی که فکر می کردید فراموش کرده اید ، پیش ببرد.
- برای اشعار به خصوص طولانی ، چند بیت یا حدود 10 سطر به عقب برگردید.
- در صورتی که هنوز سطر بعدی را به خاطر ندارید ، یک نسخه از شعر را در جیب خود نگه دارید.
- اگر یک نسخه از شعر ندارید و هنوز خط بعدی را به خاطر ندارید ، به سطری که می شناسید بروید. اگر بقیه شعر را فراموش کردید ، با آرامش از تماشاگران تشکر کنید انگار به پایان رسیده اید.
مرحله 4. اگر کسی سعی می کند با شما صحبت کند ، تا رسیدگی به وقفه متوقف شوید
تماشاگران در یک اجرای شعری برای گوش دادن به اجرای یک نفر هستند ، نه یک مشاجره. هر کسی که سعی می کند صحبت شما را قطع کند باید سریعاً توسط مخاطبان یا افراد مسئول با او برخورد شود.
بسته به اینکه چقدر به آغاز شعر نزدیک هستید ، می توانید دوباره شروع کنید یا فقط چند خط قبل به نقطه شروع طبیعی بازگردید
مرحله 5. درک کنید که اشتباه آنقدرها هم که فکر می کردید فاجعه ای نبود
انجام اشتباهات روی صحنه در واقع می تواند شما را در درازمدت مجری مطمئن تری کند. ترس از به هم ریختن تقریباً همیشه بدتر از آن چیزی است که واقعاً اتفاق می افتد. پس از آرام شدن دوباره به آن نگاه کنید و متوجه شوید که مردم این حادثه را زودتر از آنچه فکر می کنید فراموش خواهند کرد.
نکات
- اگر به اجرای اشعار بیشتر علاقه دارید سعی کنید نظر مخاطب را در مورد شما بفهمید.
- اجازه ندهید ترس صحنه شما را فرا بگیرد - خودتان را باور کنید.
