باور کنید یا نه ، کنگر فرنگی در واقع خار است! نگران نباشید ، این بدان معنا نیست که آنها خوشمزه نیستند. آنها بومی آب و هوای معتدل مدیترانه هستند و نمی توانند در دماهای سرد طولانی زنده بمانند. در حالی که اکثر اقلیم ها اجازه رشد سالانه کنگر فرنگی را می دهند ، ممکن است بتوانید در برخی از آب و هوای گرمتر به صورت دائمی رشد کنید. در هر کجا که زندگی می کنید ، باید بارور شوید و مطمئن شوید که آب کافی-اما نه بیش از حد-دریافت می کنند. روی هم رفته ، انتظار داشته باشید که کنگر فرنگی خود را در اواخر زمستان شروع کنید و تا پاییز جوانه های نارس گل آنها را خرد کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: با توجه به آب و هوا و فصل
مرحله 1. منطقه در حال رشد خود را مشخص کنید
شما می خواهید یک نوع گیاه و روش های رشد را با توجه به میزان سردی آن در محل زندگی خود انتخاب کنید. به طور خلاصه ، اگر در آب و هوایی زندگی می کنید که دارای دمای زمستانی ثابت بین 10 درجه فارنهایت (-12 درجه سانتیگراد) و 20 درجه فارنهایت (−7 درجه سانتیگراد) است ، سالانه برنامه ریزی کنید تا کنگر فرنگی بکارید. اگر در آب و هوای نسبتاً گرم زندگی می کنید ، ممکن است بتوانید یک نوع دائمی کنگر فرنگی را پرورش دهید.
- اگر در ایالات متحده زندگی می کنید ، نقشه های ارائه شده توسط سرویس تحقیقات کشاورزی USDA را برای تعیین منطقه ای که در آن زندگی می کنید ، مشاهده کنید. اگر در منطقه 8 یا بالاتر زندگی می کنید-که با دمای ذکر شده در بالا مطابقت دارد-با گونه گیاهی سالانه همراه باشید.
- این نقشه های USDA همچنین حاوی اطلاعاتی در مورد دمای مورد استفاده برای ارزیابی منطقه است که می توانید آنها را با دمای منطقه خود مقایسه کنید.
مرحله 2. یک نوع کنگر فرنگی را انتخاب کنید
چندین نوع کنگر فرنگی وجود دارد که عموماً به دو رنگ سبز یا بنفش طبقه بندی می شوند. در میان انواع سبز ، کنگر فرنگی "Imperial Star" را برای یک گیاه سالانه و "Green Globe" را برای یک گیاه چند ساله پر محصول تهیه کنید. در میان گزینه های بنفش کنگر فرنگی ، "ویولتا" ممکن است بسیار مقاوم باشد ، و "اپرا" به سرعت بالغ می شود.
مرحله 3. از خاک مناسب اطمینان حاصل کنید
خاک غنی ، حاصلخیز و مرطوب برای رشد کنگر فرنگی بهترین است. با این اوصاف ، کنگر فرنگی گیاهانی مقاوم هستند که تا زمانی که تغذیه شوند و خاک بتواند تخلیه شود ، می توانند در بیشتر خاک رشد کنند. اگر در منطقه ای با بارندگی شدید زندگی می کنید ، ساخت تخت های بلند را برای کمک به زهکشی در نظر بگیرید. برای آماده سازی خاک قبل از کاشت با حداقل 15 اینچ (15 سانتیمتر) کمپوست در زمین آماده کنید.
قسمت 2 از 4: شروع کنگر فرنگی خود
مرحله 1. بذر را در داخل خانه بکارید
شما می توانید با شروع کار با کنگر فرنگی در داخل خانه ، فصل رشد را در منطقه خود به حداکثر برسانید. دانه های خود را در ظروف 4 سانتی متری (10 سانتی متری) شروع کرده و آنها را زیر چراغ های فلورسنت یا در گلخانه گرم کنید. در دمای معمولی محیط داخلی ، بذرها احتمالاً در یک هفته یا بیشتر جوانه می زنند. در صورت نیاز اندازه کاشت ها را افزایش دهید.
برای سفت شدن کنگر فرنگی ، قرار دادن نهال ها در جلسات موقت در فضای باز 6 هفته قبل از آخرین تاریخ یخبندان مورد انتظار در منطقه خود را آغاز کنید
مرحله 2. نهال ها را به خارج از خانه منتقل کنید
3 تا 4 هفته قبل از یخبندان نهایی پیش بینی شده ، نهال ها را به خارج از خانه منتقل کنید. شما در واقع می خواهید گیاهان را در دمای زیر 45 درجه فارنهایت (7 درجه سانتیگراد) قرار دهید تا باعث گلدهی شود. قد آنها باید به اندازه دست شما باشد. نهال ها را طوری بکارید که تاج یا قسمت بالای گیاه درست بالای خط خاک قرار گیرد.
نهال های ضعیف را از بین ببرید. پس از 8-10 هفته ، نهال های کنگر فرنگی سالم دارای ساقه های تنومند و دو مجموعه برگ خواهند بود. هر کدام را که نیست حذف کنید
مرحله 3. از پیوندها در آب و هوای به ویژه سرد استفاده کنید
اگر در مکانی زندگی می کنید که فقط 90-100 روز در سال بدون یخبندان دارد ، احتمالاً باید گیاهان خود را با پیوند شروع کنید. برنامه ریزی کنید تا پیوندهای خود را در اواخر زمستان یا اوایل بهار در داخل خانه شروع کنید. برداشت در اواخر تابستان یا اوایل پاییز اتفاق می افتد.
- به دست آوردن شاخه های ریشه دار از یک گلخانه در طول سال یا توزیع کننده گیاهی آنلاین یک راه عالی برای ایجاد سریع پیوند است.
- اگر خودتان آنها را به دست آوردید ، از چاقوی دندانه دار استفاده کنید تا شاخه های زیر ارتفاع زیر 25 اینچ را که از پایه گیاه رشد می کند شروع کنید. در اطراف شاخه حفاری کنید تا مطمئن شوید که ریشه ها با برداشتن شاخه به همراه آن بیرون می آیند.
مرحله 4. کنگر فرنگی را با فاصله حداقل 3 فوت (0.9 متر) بکارید
در صورت امکان ، 4 فوت (1.2 متر) -6 فوت (1.8 متر) بین گیاهان جداگانه حتی بهتر است. این گیاهان دارای بالهای بزرگ و تهاجمی هستند و برای رشد نیاز به فضای قابل توجهی دارند. در صورت استفاده از تخت های بلند ، کنگر فرنگی لزوماً نیاز به تختخواب مخصوص خود ندارد ، اما برای پهن شدن برگ های خود به فضای کافی احتیاج دارد.
قسمت 3 از 4: کود دهی و آبیاری
مرحله 1. قبل از کاشت خاک را کود دهید
خاک را با مواد مغذی که گیاهان شما می توانند به محض اینکه در زمین قرار دارند شروع کنید. برای هر گیاه ، حداقل 1 بیل پر از کمپوست یا کود پیری را در خاک قرار دهید. از طرف دیگر ، می توانید از 1 فنجان (240 میلی لیتر) کود با نیتروژن بالا استفاده کنید. این منابع غذایی را درست قبل از کاشت به خاک اضافه کنید.
افزودن را در نظر بگیرید 1⁄2 فنجان (120 میلی لیتر) پر یا غذای خون و همچنین 1⁄2 فنجان (120 میلی لیتر) پودر استخوان به خاک اضافه کنید تا مواد مغذی بیشتری به آن اضافه شود.
مرحله 2. گیاهان خود را هنگام رشد به آنها کود دهید
کنگر فرنگی به منظور رشد کامل به رژیم غذایی حاوی نیتروژن بالا وابسته است. از کودهای آلی محلول در آب استفاده کنید و طبق دستورالعمل بسته آن را مخلوط کنید. دستورالعمل های بسته در مورد میزان ارائه را دنبال کنید.
هر گیاه را 1 تا 2 پوند (0.45-0.91 کیلوگرم) کود پیری درست قبل از انتظار جوانه زدن بپوشید
مرحله 3. کنگرهای خود را آبیاری کنید
گیاهان شما به 1 تا 1.5 اینچ (2.5 تا 3.8 سانتی متر) آب در هفته نیاز دارند. اگر این مقدار آب به طور طبیعی توسط باران تأمین می شود ، مطمئن شوید که به آن آبیاری می کنید. در بهار و تابستان آب اضافی دهید تا رشد جوانه های بزرگتر و ضخیم تر شود.
اطمینان حاصل کنید که خاک اطراف گیاهان شما قادر به تخلیه آب اضافی است. اگر زمین اطراف گیاه غرقاب شد ، کاشت مجدد در بستر بلند را در نظر بگیرید
قسمت 4 از 4: برداشت و تکثیر کنگر فرنگی
مرحله 1. جوانه های گل را برداشت کنید
مراقب ساقه های گلدار قائم باشید که روی آنها جوانه های گل قرار دارد. بیشتر ساقه ها 3 تا 5 جوانه تولید می کنند. اینها در اواسط تا اواخر تابستان وارد می شوند. هنگامی که کمترین فلس ها (به نام bracts) روی جوانه شروع به باز شدن می کنند ، جوانه ها را بردارید. براکت های بالای جوانه همچنان سفت خواهند بود.
- برای بریدن کنگر فرنگی از چاقوی تیز استفاده کنید و حدود 3 اینچ (7.6 سانتی متر) ساقه را ترک کنید.
- منتظر جوانه های بیشتر باشید. جوانه های تازه بریده را در یخچال قرار دهید تا برای پخت آماده شوید. اگر فصل رشد اجازه می دهد ، محصول دیگری از جوانه های کوچکتر را برداشت کنید.
مرحله 2. برای زنده ماندن ، گیاهان چند ساله را آماده کنید
اگر در حال رشد چند ساله هستید و امیدوارید گیاهان شما در زمستان زنده بمانند ، برای حفاظت از آنها گام بردارید. برگهای گیاه را پس از گلدهی و پایان فصل برگردانید. برای زنده نگه داشتن ریشه ها ، اطراف و بالای گیاه را مالش دهید.
- اطمینان حاصل کنید که گیاهان با حداقل 6 اینچ (15 سانتی متر) مالچ پوشانده شده اند. برای محافظت بیشتر ، مالچ را با 6 اینچ (15 سانتی متر) نی یا برگ بپوشانید.
- معمولاً می توان انتظار داشت که گیاهان چند ساله حدود 4 سال کارآمد باقی بمانند.
مرحله 3. نمونه های اولیه را برش داده و به اشتراک بگذارید
اگر گیاهی دارید که مخصوصاً مقاوم است و سال به سال با جوانه های با کیفیت باز می گردد ، به تکثیر آن فکر کنید. بهترین راه برای تکثیر چندساله این است که 1 شاخه کوچک را به هم متصل کنید زیرا گیاه برای اولین بار در بهار ظاهر می شود. ساقه را به عنوان گیاه خود تعیین کنید.
مرحله 4. دانه های یک گیاه خوب را ذخیره کنید
راه دیگر تکثیر یک گیاه خاص جمع آوری دانه های آن است. با این حال ، یک فصل طولانی لازم است تا بذرها برسند. اگر در مکانی با تابستان های طولانی زندگی می کنید ، اجازه دهید یک جوانه بزرگ روی گیاه مورد علاقه شما شکوفا شود ، خرد شود و قهوه ای شود. این گل خشک شده را برداشته و در یک کیسه کاغذی قرار دهید. کیسه را به مدت 2 هفته در داخل خانه نگه دارید ، سپس آن را خرد کرده و دانه هایی را که پخش می کند جمع آوری کنید.
