پیراکانتا ، همچنین به عنوان درخت آتش شناخته می شود ، یک درختچه همیشه سبز خاردار است که گلوله هایی شبیه قرمز روشن ، نارنجی یا زرد مانند توت تولید می کند. بوته را با پیوند پیراکانتا جوان به باغ خود پرورش دهید. پس از تأسیس ، تعمیر و نگهداری نسبتاً کمی در کارخانه انجام می شود.
مراحل
قسمت 1 از 3: آماده سازی
مرحله 1. رقم مناسب را انتخاب کنید
ارقام مختلف ظاهر کمی متفاوت دارند. یکی را انتخاب کنید که مطابق سلیقه شخصی شما باشد.
- چند گزینه مقاوم در برابر بیماری عبارتند از Apache ، Fiery Cascade ، Mohave ، Navaho ، Pueblo ، Rutgers ، Shawnee و Teton.
- آپاچی 5 فوت (1.5 متر) ارتفاع و 6 فوت (1.8 متر) عرض دارد. توت قرمز روشن تولید می کند.
- آبشار آتشین 8 فوت (2.4 متر) ارتفاع و 9 فوت (2.7 متر) عرض دارد. توت نارنجی تولید می کند که به تدریج قرمز می شود.
- موهاوه می تواند به ارتفاع و عرض 12 فوت (3.7 متر) برسد و انواع توت های قرمز نارنجی تولید می کند.
- تتون در آب و هوای سرد به خوبی زنده می ماند و می تواند تا 12 فوت (3.7 متر) و عرض آن تا 4 فوت (1.2 متر) رشد کند. توت ها به رنگ زرد طلایی هستند.
- گنوم در برابر هوای سرد مقاوم است و انواع توت های نارنجی تولید می کند ، اما بیشتر مستعد بیماری است. ارتفاع آن 6 فوت (1.8 متر) و عرض آن 8 پا (2.4 متر) است.
- لوبوی 2 تا 3 فوت (0.6 تا 0.9 متر) رشد می کند اما بسیار بیشتر گسترش می یابد. توت نارنجی تولید می کند و در برابر بیماری بسیار ضعیف است.
مرحله 2. برای کاشت در پاییز یا بهار برنامه ریزی کنید
اوایل تا اواسط پاییز بهترین زمان برای کاشت پیراکانتا است ، اما اگر این فصل از شما بگذرد ، بهترین زمان بعدی برای کاشت اوایل بهار است.
مرحله 3. مکانی را انتخاب کنید که آفتاب کامل دریافت کند
همه گونه های پیرانکا هنگامی که در مناطقی کاشته می شوند که آفتاب کامل دارند کاشته می شوند ، اما اکثر آنها می توانند در مناطق سایه دار نیز به اندازه کافی خوب زنده بمانند.
از مناطقی که در معرض نور کامل خورشید غربی قرار دارند خودداری کنید زیرا نور خورشید می تواند بیش از حد شدید باشد
مرحله 4. به دنبال مناطقی از خاک با زهکشی خوب باشید
پیرانکتا می تواند خاکهای مختلف را تحمل کند ، اما گیاهان به طور کلی در خاکهایی که به خوبی زهکشی می شوند بهترین عملکرد را دارند.
- این گیاه در واقع یک انتخاب عالی برای خاکهایی است که بارور نیستند. خاکهای متراکم از نظر مواد مغذی می توانند باعث بوته ای شدن درختچه شوند. در نتیجه ، در برابر بیماری هایی مانند آتش سوزی ضعیف تر می شود و ممکن است میوه کمتری بدهد.
- توجه داشته باشید که pH ایده آل خاک برای پیراکانتا بین 5.5 تا 7.5 است. به عبارت دیگر ، در خاکهای خنثی تا کمی اسیدی خوب عمل می کند.
مرحله 5. گیاه را در مقابل دیوار یا حصار آموزش دهید
اکثر ارقام تمایل به گسترش دارند در صورتی که برای رشد در سطح بلند آموزش نبینند. کاشت درختچه در نزدیکی دیوار یا حصار برهنه می تواند رشد رو به بالا را تشویق کند.
- پیراکانتا خارهای خطرناکی دارد. هنگامی که گیاه بجای پهن رشد می کند ، این خارها دور از دسترس نگهداری می شوند.
- هنگام کاشت پیرانکا به دیوار ، محل کاشت را در فاصله 12 تا 16 اینچ (30 تا 40 سانتی متر) از خود دیوار انتخاب کنید. خاکهای مستقیم در کنار دیوار می توانند خیلی خشک باشند.
- از کاشتن درختچه در کنار دیوار رنگ آمیزی شده ، درگاه یا دروازه خودداری کنید زیرا خارها و برگهای خاردار می توانند رنگ را از بین ببرند.
- همچنین توصیه می شود که گیاه را در مقابل ساختمانهای تک طبقه آموزش ندهید زیرا می تواند بیش از حد بزرگ شود و مشکل ایجاد کند.
قسمت 2 از 3: پیوند درختچه های پیرانکا
مرحله 1. یک سوراخ دو برابر بزرگتر از توپ ریشه حفر کنید
با استفاده از بیل ، دو برابر عرض ظرفی که در حال حاضر گیاه پیرانکا را در خود نگه می دارد ، حفر کنید. عمق سوراخ باید تقریباً برابر با ظرف باشد.
مرحله 2. گیاه را با دقت از ظرف آن خارج کنید
به محفظه ای که پیرانکا را در کنار خود نگه داشته است ، اشاره کنید. یک بیل یا ماله را در اطراف محفظه بچرخانید تا توده ریشه و خاک شل شود ، سپس با فشار از پایین گیاه را به آرامی به بیرون بچسبانید.
- هنگام بیرون آوردن گیاه از ظرف پلاستیکی یکبار مصرف ، معمولاً می توانید کناره های ظرف را فشار دهید تا گیاه راحت تر خارج شود.
- اگر گیاه را از ظرف محکم تری خارج کردید ، ماله را در امتداد یک طرف ظرف به سمت پایین بکشید. هنگامی که تا حد امکان عمیق شد ، دسته ماله را به عقب کج کنید. اهرم باید به بیرون کشیدن توپ ریشه کمک کند.
مرحله 3. گیاه را به سوراخ کاشت منتقل کنید
پیراکانتا را در مرکز سوراخ کاشت قرار دهید. بقیه سوراخ را با خاک پر کنید.
مطمئن شوید که درختچه به همان عمق کاشته شده در ظرف قبلی خود کاشته شده است. اگر ساقه را با خاک زیاد احاطه کرده باشید ، می تواند گیاه را ضعیف یا از بین ببرد
مرحله 4. مقدار کمی کود آلی را اضافه کنید
یک مشت پودر استخوان را روی خاک اطراف پایه گیاه بپاشید. از دستان خود یا یک چنگال کوچک باغی استفاده کنید تا آن را به آرامی در خاک قرار دهید.
پودر استخوان یک کود آلی است که فسفر را به خاک اضافه می کند. می تواند رشد ریشه را تشویق کرده و استقرار گیاه را آسان کند. اگر می خواهید از کود دیگری استفاده کنید ، مطمئن شوید کودی را انتخاب کنید که مقدار زیادی فسفر را تامین کند
مرحله 5. گیاهان را به فاصله کافی از یکدیگر جدا کنید
اگر کاشت چند بوته پیرانکا را انتخاب می کنید ، باید هر درختچه را 2 تا 3 فوت (60 تا 90 سانتی متر) از هم فاصله دهید.
توجه داشته باشید که اگر کاشت چندین ردیف را برای ایجاد پرچین ضخیم تر انتخاب می کنید ، هر ردیف باید بین 28 تا 40 اینچ (70 تا 100 سانتی متر) از هم فاصله داشته باشد
مرحله 6. به طور مداوم آبیاری کنید تا گیاهان خود را تثبیت کنند
پیرانکتا را در ماه اول پس از پیوند به طور منظم آبیاری کنید. به دلیل اینکه در خاک باغچه مستقر می شود ، به آب بیشتری از حد معمول نیاز دارد.
- خاک باید هر روز کمی آب دریافت کند. اگر آب و هوا برای هر روز بارندگی پیش بینی نمی کند ، صبح کمی خاک را آبیاری کنید.
- خاک نباید آنقدر خیس شود که گودال ها شروع به تشکیل کنند ، اما مهم این است که اجازه ندهید خاک در این مدت کاملاً خشک شود. گیاهان بیش از حد استرس می گیرند و ممکن است شروع به ریزش برگ کنند.
قسمت 3 از 3: مراقبت پیراکانتا
مرحله 1: آب متوسط را تامین کنید
پیرانکا تأسیس شده می تواند از خشکسالی های خفیف تا متوسط دوام بیاورد ، اما اگر در این منطقه بیش از یک هفته آب باران دریافت نشده است ، باید خاک اطراف پایه گیاه را با استفاده از شلنگ باغ خیس کنید. آب کافی برای اشباع کامل خاک تهیه کنید.
- اگر گیاه شروع به ریختن برگ کند ، احتمالاً آب کافی دریافت نمی کند.
- اگر برگها شروع به زرد شدن کنند یا چوب گیاه نرم شود ، ممکن است آب زیادی دریافت کند.
مرحله 2. در صورت تمایل گیاه را آموزش دهید
اگر پیرانکا را به دیوار یا حصاری کاشته اید ، می توانید آن را تشویق کنید تا به جای رشد به بیرون ، به سمت بالا و در برابر این ساختار رشد کند.
- اکثر ارقام پیرانکا آنقدر قوی هستند که می توانند خود را در برابر دیوار یا حصار بدون هیچ گونه کمکی نگه دارند ، اما همچنان از بستن آنها سود خواهند برد.
- سیم هایی را در امتداد دیوار خود در کنار پیراکانتا اجرا کنید و شاخه های درختچه را با سیم یا بند کابل به این سیمها وصل کنید.
- اگر در حال تمرین پیراکانتا در برابر حصار یا توری هستید ، می توانید شاخه ها را مستقیماً با ساختار با استفاده از بند یا کابل به ساختار ببندید.
مرحله 3. مالچ پخش کنید
یک لایه 2 اینچی (5 سانتی متری) از مالچ ارگانیک را در اطراف پایه هر درختچه پیراکانتا پخش کنید. مالچ می تواند رطوبت خود را حفظ کند ، در نتیجه از ضعیف شدن ریشه های گیاه به دلیل هوای خشک شدید جلوگیری می کند.
مالچ همچنین در زمستان های سرد از گیاه در برابر یخ زدگی زمین محافظت می کند
مرحله 4. با احتیاط کود دهید
وقتی با پیراکانتا سر و کار دارید معمولاً کود لازم نیست. در صورت وجود ، کودهای غنی از نیتروژن می توانند بیشتر از فایده آنها مضر باشند.
- نیتروژن باعث رشد بیش از حد برگ در گیاه می شود. در نتیجه ، عملکرد میوه آسیب می بیند و گیاه می تواند بیشتر مستعد بیماری باشد.
- اگر تصمیم به کوددهی به گیاه دارید ، از کود متعادل حاوی نیتروژن ، فسفر و پتاسیم مساوی یا کود حاوی فسفر و پتاسیم بیشتر از نیتروژن استفاده کنید. یک بار در اوایل بهار و بار دوم در اواخر تابستان استفاده کنید.
مرحله 5. هرس را سه بار در سال انجام دهید
شما می توانید پیراکانتا را از نظر فنی در هر زمان از سال هرس کنید ، اما بسیاری از باغبان ترجیح می دهند این درختچه ها را یک بار در اواسط بهار ، یک بار در اوایل تا اواسط پاییز و یک بار دیگر در اواخر پاییز تا اوایل زمستان هرس کنند.
- منتظر بمانید تا گل در اواسط بهار به پایان برسد تا رشد جدید از بین برود. رشد جدید را به تشخیص خود هرس کنید ، حداقل چند گل باقی بگذارید تا میوه در پاییز رشد کند. توجه داشته باشید که میوه فقط در رشد که حداقل یک سال سن دارد رشد می کند.
- هر زمان که میوه ها در اوایل تا اواسط پاییز رشد می کنند ، برگهای گیاه را هرس کنید. رشد کافی را حذف کنید تا میوه در معرض هوا قرار گیرد و از پوسیدگی آن جلوگیری شود.
- برگها و شاخه ها را به صورت انتخابی در اواخر پاییز تا اوایل زمستان بردارید تا بهترین توت های رنگ روشن را برجسته کنید.
- صرف نظر از زمان هرس گیاه ، هرگز نباید بیش از یک سوم رشد را حذف کنید.
مرحله 6. در صورت لزوم گیاه را از نظر آفات درمان کنید
شته ها ، فلس ها ، حشرات توری و کنه های عنکبوتی چهار آفتی هستند که به احتمال زیاد ظاهر می شوند. در صورت بروز هجوم به یکی از آنها ، بوته را مطابق دستورالعمل برچسب با سموم دفع آفات مناسب درمان کنید.
اگر قصد دارید میوه های تولید شده توسط پیرانکا را مصرف کنید ، اکیداً توصیه می شود که به جای استفاده از گزینه های شیمیایی ، به آفت کش های ارگانیک تکیه کنید
مرحله 7. مراقب سوختگی و گال باشید
آتش سوزی یک بیماری باکتریایی است که باعث مرگ گیاه می شود. گال یک بیماری قارچی است که باعث می شود گیاه برگهای خود را از دست بدهد و میوه را به رنگ تیره و دوده ای تبدیل کرده و آنها را در این فرآیند غیرقابل خوردن می کند.
- در مورد بیماری پیشگیری موفقیت آمیزتر از درمان است. ارقام مقاوم به بیماری را انتخاب کرده و شرایط مناسب رطوبت و جریان هوا را حفظ کنید.
- هیچ داروی شناخته شده ای برای جلوگیری از گسترش بیماری آتش سوزی پس از ایجاد آن وجود ندارد.
- در صورت ایجاد گال ، می توانید بیماری را با قارچ کش درمان کنید. اگرچه این درمان ممکن است موفقیت آمیز باشد یا نباشد.
نکات
-
می توانید از انواع توت پیراکانتا در غذاهای مختلف استفاده کنید. قطر "حبه ها" یا میوه های توت مانند گیاه پیراکانتا تقریباً 1/4 اینچ (6 میلی متر) است و معمولاً قرمز یا نارنجی-قرمز رنگ هستند. پس از رنگ آمیزی آنها را جمع آوری کرده و در ژله ها و سس ها استفاده کنید.
- 1 کیلوگرم (450 گرم) میوه پیرانکا را در 3/4 فنجان (175 میلی لیتر) آب به مدت 60 ثانیه بجوشانید.
- آب آن را صاف کنید ، سپس 1 قاشق چایخوری (5 میلی لیتر) آب لیمو و یک پاکت پکتین پودر شده به آن اضافه کنید.
- به جوش بیاورید ، 3/4 فنجان (175 میلی لیتر) شکر را اضافه کنید و 60 ثانیه دیگر بجوشانید. مدام هم بزنید.
- ژله را در کوزه های داغ و تمیز بریزید. کوزه ها را ببندید و ژله تمام شده را در یخچال نگهداری کنید.
هشدارها
- توجه داشته باشید که مصرف قسمت هایی از گیاه پیرانکا می تواند نگرانی های خفیف تا متوسطی برای سلامتی ایجاد کند. جنس گیاهی pyracantha متعلق به گیاهانی است که سیانید هیدروژن تولید می کنند. در حالی که گیاهان پیراکانتا معمولاً حاوی این ماده نیستند ، افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف یا ریه های ضعیف هستند همچنان از مصرف میوه یا هر قسمت دیگر گیاه هشدار می دهند.
- بعد از اینکه یک بوته پیرانکا را پیوند زدید ، بهتر است آن را به حال خود رها کنید. هر بار که گیاه را پیوند می دهید گیاه ضعیف می شود ، بنابراین چندین بار تغییر مکان آن می تواند به سرعت آن را از بین ببرد.
