درختان Pecan بومی جنوب مرکزی آمریکای شمالی هستند و در خاک عمیق و لومی بهترین رشد را دارند. آجیل های کره ای آنها به صورت پای و دیگر دسرهای شیرین پخته می شوند و از چوب می توان برای ساخت مبلمان یا کف استفاده کرد. رشد یک درخت پیکان با کاشتن درختی با ریشه برهنه یا گلدانی در مکانی دور از ساختمانها و موانع دیگر آغاز می شود. این درخت بعد از چهار تا هشت سال شروع به تولید آجیل می کند و برای تولید آجیل دلچسب به آب فراوان نیاز دارد.
مراحل
قسمت 1 از 3: انتخاب محل کاشت و کاشت
مرحله 1. با انواع مختلف آشنا شوید
انواع مختلف درختان پکن به اندازه های مختلف رشد می کنند و آجیل متمایز تولید می کنند. این که آیا شما به دنبال یک درخت سایه بلند هستید که به بیش از 100 فوت (30.5 متر) برسد یا درختی که آجیل های قابل اعتماد و خوش عطر و طعم تولید می کند ، مطمئناً تنوعی وجود دارد که نیازهای شما را برآورده کند. سعی کنید یکی را انتخاب کنید که در منطقه شما به خوبی رشد می کند ، با در نظر گرفتن مقاومت در برابر زمستان و مقاومت در برابر بیماری. در اینجا تنها چند انتخاب محبوب وجود دارد:
- Cad انجام دهید: دارای یکی از بالاترین پتانسیل های عملکرد در بین تمام درختان پکن است. گرده افشان نوع 1 و در محیط های مقاوم در برابر سرما و گرما رشد می کند. درختی بسیار متنوع که برای حیاط خانه عالی است.
- کیپ ترس: تولید آجیل با کیفیت بالا را نسبتاً در اوایل چرخه زندگی آغاز می کند. رشد دقیق و مستقیم را نشان می دهد و بسیار مقاوم در برابر بیماری است. گرده افشان نوع 1.
- الیوت: دارای آجیل با کیفیت بالا اما کوچک است و سالی یکبار میوه می دهد. نباید در مناطق شمالی کاشته شود زیرا ممکن است در اثر یخ زدن بهار آسیب ببیند. در گرجستان خوب عمل می کند
- گلوریا گرانده: تقریباً هر سال آجیل های بزرگ و دارای پوسته ضخیم تولید می کند و در برابر گال مقاوم است ، که معمولاً به درختان سنجد آسیب می رساند. مستعد شته های سیاه است.
- آملینگ: مقاوم در برابر گال و زود برداشت. آجیل های کوچک و با کیفیت خوب تولید می کند.
- سامنر: به راحتی آسیب می بیند ، اما به طور منظم تولید می شود.
- گافورد: بسیار مقاوم در برابر حشرات و محبوب در آلاباما. آجیل عالی تولید می کند
- مک میلان: نگهداری بسیار سازنده و نسبتاً کم ؛ محبوب در آلاباما
- مطلوب: به دلیل مقاومت در برابر حرارت و تمایلات خودکفا یک مدعی عالی برای ایالت های جنوبی است. این گرده افشان نوع 1 دارای نقصی است- بیشترین رقم حساس به گال (قارچ کش ها ضروری هستند). با بلوغ درخت ، عملکرد بالاتری از خود نشان می دهد.
مرحله 2. یک محل کاشت آفتابی با فضای زیاد انتخاب کنید
درختان Pecan می توانند بیش از 100 فوت (30.5 متر) ارتفاع داشته باشند و دارای سیستم ریشه ای هستند که عمق و پهنای آن کشیده می شود. آنها به فضای زیادی احتیاج دارند ، چه آنها را در حیاط خود بکارید و چه در باغ. هنگام انتخاب مکان ، موارد زیر را در نظر بگیرید:
- مطمئن شوید که هیچ ساختمان یا درخت دیگری در این نزدیکی وجود ندارد. یک درخت پیکان می تواند با بزرگتر شدن ساختمان ها یا درختان کوچکتر با شاخه های ریزش آسیب برساند.
- در یک باغ ، درختان را در فاصله حداقل 60 فوت (18.3 متر) از هم بکارید. بین 65 تا 80 فوت (19.81 تا 24.38 متر) فاصله بین هر درخت پیکانی که کاشته اید بگذارید. اگر درختان شلوغ باشند ، درخت با رشد سریعتر روی درخت کندتر سایه می اندازد ، آن را کند می کند و سرانجام آن را می کشد و مانع از بین رفتن هر دو درخت می شود.
- بلوغ درختان پیکان 20 تا 25 سال طول می کشد. برخی از پرورش دهندگان درختان را در فاصله 30 پا از یکدیگر کاشته و نیمی از درختان را در حدود 15 سالگی ، هنگامی که شروع به شلوغ شدن یکدیگر می کنند ، می برند.
مرحله 3. مطمئن شوید که خاک خوب زهکشی شده و عمیق است
این نوع خاک برای پکن ها که بومی خاکهای دره رودخانه هستند ، سالم ترین است. آنها خاک لومی شنی را ترجیح می دهند اما می توانند در خاک سنگین تر کاشته شوند ، به شرطی که زهکشی خوبی داشته باشد. خاک سنگی یا سبک ، محیط سخت تری برای پیکان است.
- از کاشت در خاک بسیار خشک یا سبک خودداری کنید ، مگر اینکه قصد آبیاری داشته باشید ، زیرا گلابی ها به آب زیادی احتیاج دارند.
- از جیب های یخ زده در جایی که هوای سرد رسوب می کند اجتناب کنید ، زیرا در اثر یخ زدگی آسیب می بینند. در ارتفاع کمی بالاتر (اما عرض جغرافیایی کمتر) بکارید.
مرحله 4. بین یک درخت ریشه برهنه یا یک درخت ظرف را انتخاب کنید
پیکان بیشتر به عنوان درختان ریشه برهنه ، که درختان بچه ای هستند و بیش از چند فوت ارتفاع ندارند ، فروخته می شود. درختان کانتینر نیز موجود است. درختانی که به این روش رشد می کنند معمولاً چند سال پیرتر هستند.
- ریشه برهنه ارزان تر اما شکننده تر است و باید بین دسامبر و مارس کاشته شود.
- درخت کانتینر گرانتر اما محکم تر است و می توان آن را بین اکتبر و مه کاشت.
مرحله 5. روزی که آنها را به خانه می آورید درخت بکارید
قرار دادن آنها در معرض حرارت و هوای خشک باعث خشک شدن ریشه ها می شود. به یاد داشته باشید که درختان پیکان ، بیش از هر چیز ، باید مرطوب نگه داشته شوند. وقتی خشک می شوند سریع می میرند.
- اگر درختی دارید که برای کاشت آماده است ، اگر مطمئن شدید که آن را آبیاری می کنید ، می توانید آن را یک یا دو روز بیشتر از سطح زمین نگه دارید.
- یک درخت خشک را قبل از کاشت با خیساندن ریشه ها احیا کنید.
قسمت 2 از 3: کاشت درخت
مرحله 1. قبل از کاشت آن در زمین ، درخت پیکان خود را بررسی کنید
شاخه های مرده و ریشه های شکسته شده را بردارید ، زیرا اینها مانع رشد سالم می شوند.
مرحله 2. برای کاشت ، یک سوراخ به عمق ریشه کنده کنید
Pecans دارای ریشه ای بلند و شکننده است که باید اجازه داده شود تا به زمین کشیده شود. حفره ای به عمق ریشه و فقط به اندازه کافی حفر کنید تا بتواند گسترش بقیه ریشه ها را در خود جای دهد. این عمق حدود سه فوت و عرض چند فوت خواهد داشت.
- اگر سوراخ به اندازه کافی عمیق نباشد ، ریشه اصلی به درستی رشد نمی کند. سعی نکنید آن را در یک سوراخ کم عمق بکارید.
- با این حال ، عمق را بیش از اندازه کافی برای پوشش ریشه ها اندازه گیری نکنید. اگر سوراخ ها بیش از حد عمیق باشند ، درختان گوجه فرنگی ته نشین می شوند ، که می تواند منجر به پوسیدگی یا آسیب ریشه ، رشد ضعیف و درختان پیکان زود هنگام بمیرد.
- اگر فقط چند درخت کاشته اید ، یک بیل مخصوص سر بلند بهترین ابزار برای کار است.
مرحله 3. درخت را در سوراخ قرار دهید
ریشه ها را در موقعیت طبیعی بچینید ، و هنگامی که ریشه را در حفره فرو می برید ، آن را سالم نگه دارید. بسیار مراقب باشید که به هیچ یک از ریشه ها و به خصوص ریشه آسیب نرسانید ، زیرا این امر با شروع رشد درخت مشکلاتی را ایجاد می کند.
- آن را در عمق زیاد زمین نکارید. ریشه و ریشه باید در سوراخ باشد ، اما مطمئن شوید تنه درخت در بالای زمین قرار دارد. بدنبال تغییر رنگ پوست در بالای ریشه ها باشید (این نشان دهنده عمق رشد آن در مهد کودک است). اگر آن را خیلی عمیق بکارید ، درخت در رشد مناسب با مشکل مواجه می شود.
- اگر درخت گلدانی است ، مطمئن شوید که پایه ریشه صاف شده است. آنها تمایل دارند در گلدان جمع شوند. آن را با دقت صاف کرده و داخل سوراخ قرار دهید.
مرحله 4. سوراخ را پر کنید
بعد از اینکه درخت در سوراخ قرار گرفت ، آن را به میزان 3/4 پر از آب کنید. شروع به افزودن خاک با جاری شدن آب کنید ، و افزودن خاک و آب را همزمان تا پر شدن سوراخ ادامه دهید. روی آن را با خاک بیشتری پر کنید.
- خاک را محکم بسته نکنید ؛ فقط کافی است سوراخ را تا سطح زمین پر کنید.
- پر کردن آن با آب ، رطوبت مورد نیاز درخت را تضمین می کند ، در عین حال از تشکیل کیسه های هوا جلوگیری می کند.
مرحله 5. درخت را بالا بیاورید
1/2 تا 1/3 بالای درخت را هرس کنید ، روشی که اصطلاحاً آن را تاپینگ می نامند. این امر به جای آنکه انرژی خود را برای زنده نگه داشتن قله حفظ کند ، به رشد ریشه های سالم ترغیب می شود. در حال حاضر ، سیستم ریشه ای سالم چیزی است که می خواهید تشویق کنید.
مرحله 6. تنه را رنگ کنید
این کار از آن در برابر آسیب های ناشی از نور خورشید محافظت می کند. از رنگ و رنگ لاتکس سفید از جایی که تنه از زمین خارج می شود تا اولین شاخه ها استفاده کنید. آن را در سه سال اول رنگ آمیزی کنید. اگر نمی خواهید از رنگ استفاده کنید ، می توانید از آستین یا لوله در حال رشد که در مراکز باغبانی موجود است استفاده کنید.
مرحله 7. درخت را مالچ کنید
از 6 اینچ کاه یا برگ کاج استفاده کنید. مالچ را در اطراف پایه درخت و روی سیستم ریشه قرار دهید. مالچ پاشی درخت آن را از علف های هرز محافظت می کند و در سالهای اولیه از سرما محافظت می کند.
قسمت 3 از 3: مراقبت از درخت
مرحله 1. آن را خوب آب دهید
درخت گل پیکان خود را بلافاصله پس از کاشت به طور کامل آبیاری کنید. در شش ماه اول ، هفته ای یکبار حدود 10 تا 15 گالن (37.9 تا 56.8 لیتر) آب دهید. هر چند زیاد یا زیاد آبیاری نکنید ، زیرا نمی خواهید شرایط مرطوب مضر ایجاد کنید.
- به خاطر داشته باشید که بخشی از آب یا تمام آن می تواند ناشی از بارندگی باشد.
- پس از بلوغ درخت ، آبیاری در مرحله پر کردن آجیل در پایان تابستان ضروری است. در مناطق خشک ، حداکثر 350 گالن (1 ، 324.9 لیتر) آب در روز مورد نیاز است تا مطمئن شوید که آجیل ها کوچک و شیری نیستند.
مرحله 2. درخت خود را آموزش دهید
درخت شما باید به سیستم رهبر اصلی آموزش داده شود ، که بر اساس ساختار رشد طبیعی درخت است. رهبر مرکزی شاخه عمودی غالب است و شاخه های اطراف (یا داربست) به دور مارپیچ مرکزی می پیچند. هنگام انتخاب شاخه های داربست ، به دنبال شاخه هایی باشید که زاویه وسیعی نسبت به تنه دارند ، حدود 45 درجه. شاخه هایی که بیش از 60 درجه نسبت به تنه رشد می کنند را جدا کنید ، زیرا احتمال شکستگی آنها بعدا بیشتر است. آموزش درخت شما تولید آجیل درخت را به حداکثر می رساند.
مرحله 3. زمان لقاح را تعیین کنید
در سه سال اول ، در اوایل تابستان کود دهید. برای هر اینچ قطر تنه از یک پوند 5-10-5 استفاده کنید. برای یک درخت بالغ ، از چهار پوند 10-10-10 برای هر اینچ قطر تنه ، تا 25 پوند استفاده کنید. هرگز مستقیماً روی ریشه ها کود ندهید. کود را به طور مساوی در مناطق اطراف پخش کنید.
- اگر می خواهید مطمئن شوید که درخت گوجه فرنگی شما محصول عالی تولید می کند ، ممکن است سم پاشی با کود روی را در نظر بگیرید تا به پر شدن گوشت آجیل کمک کند. این کار را فقط بعد از اینکه متوجه شدید آجیل ها در سالهای قبل پر از گوشت نشده اند ، انجام دهید.
- در صورت لزوم از نیترات آمونیوم برای تحریک رشد استفاده کنید.
مرحله 4. کنترل آفات و بیماری ها
درختان گوشت خوک خود را به طور منظم زیر نظر بگیرید تا به دنبال آسیب احتمالی حشرات ، بیماریها و حیات وحش باشید. برای حذف و کنترل حشرات و بیماری ها ، از اسپری های توصیه شده توسط سازندگان محصول استفاده کنید. رسیدن به ارتفاع کافی برای درمان درختان غول پیکر و بالغ بدون نردبان بلند و تجهیزات ویژه دشوار خواهد بود. آفات و بیماریهای شایع عبارتند از:
- شته ها
- گال پیکان
- پرندگان و سنجاب ها
مرحله 5. درخت پیکان خود را در فصل خواب هرس کنید
شاخه های اضافی ، چوبهای مرده ، اندامهای بالغ کم ارتفاع یا کم آویزان را در فصل خواب ، ایده آل در اواخر زمستان یا اوایل بهار ، یا قبل از شروع رشد جدید حذف کنید. هرس به رشد درختان پکن کمک می کند بدون رشد بیش از حد. شما همچنین باید هر گونه مشکل درختچه زیر بوته ای را که ممکن است در زیر درختان اسپند ایجاد شود ، مدیریت کنید. علفهای هرز مانع رشد درختان بسیار جوان می شوند و مقداری از آب مورد نیاز برای سالم نگه داشتن درختان پکن را جذب می کنند.
مرحله 6. پس از باز شدن شوک ها ، پیکان خود را برداشت کنید
یکی از روشهای بازیابی پیکان این است که با دقت شاخه های درخت را تکان دهید تا مهره ها روی زمین بیفتند. سپس می توانید بلافاصله آنها را بردارید. آنها را روی زمین مرطوب یا برگهای مرطوب رها نکنید. آنها وارد آب می شوند و شکسته می شوند یا حتی جوانه می زنند.
- استفاده از یک تیر ماهیچه باریک برای تکان دادن آجیل به شما کمک می کند تا بدون آسیب رساندن به محصول سال بعد ، که فقط در رشد سال جدید اتفاق می افتد ، پیکان را به آرامی از بدنه باز خارج کنید.
- بدانید که می توانید منتظر بمانید تا مهره ها روی زمین بیفتند ، مانند بعد از یک شب باد. سنجاب ها آنها را در حالی که هنوز روی درخت هستند می آورند ، بنابراین هر روز آنها را خیلی زود بردارید تا سنجاب های محلی را به آنها بزنید. (باغهای تجاری اغلب از لرزشگیرهای مخصوص درختان استفاده می کنند تا پکن ها را از بدن باز جدا کرده و همچنین از ماشین آلات برای برداشتن آجیل افتاده استفاده کنند.)
مرحله 7. پیکان تازه خود را خشک کنید تا برای نگهداری آماده شود
اگر خشک شوند تا سطح رطوبت کمی از آب خشک شود. وقتی پوسته آنها کاملاً پر شود و مقدار روغن آنها زیاد باشد ، بهتر ذخیره می شوند.
- برای خشک کردن آنها ، پکن های خود را در داخل خانه روی زمین خشک یا روی صفحه هایی که در زیر پناه به سطح بالای زمین قرار گرفته اند ، در برابر بارش و رطوبت زمین پهن کنید. حدود دو هفته طول می کشد تا پکن ها کاملاً خشک شوند. یک نشانه خوب این است که یک گوشت آجیل پانک هنگامی که به درستی خشک شده باشد می خرد.
- پیکان خود را تا شش ماه در یخچال در ظروف مخصوص نگهداری هوا که از جذب بوی گوشت ، سبزیجات یا میوه ها جلوگیری می کند ، نگهداری کنید.
- برای ماندگاری بیشتر pecans ، آنها را در فریزر خود ذخیره کنید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- از منبع طبیعی مغذی و سالم اسیدهای چرب امگا 3 ، روغن های ضروری ، پروتئین های تقویت کننده ماهیچه و همچنین مقدار زیادی ویتامین و مواد معدنی لذت ببرید.
- می توانید پیکانی را به صورت کامل بخورید یا هنگام پخت و پز برای تهیه نان های خوشمزه ، کلوچه ها ، کیک ها و انواع پای کلاسیک جنوبی ، با شربت روشن یا تیره یا شکلات خوشمزه تهیه کنید.
