اگرچه انواع مختلفی از انگور برای انتخاب وجود دارد ، اما پایه و اساس گیاهان سالم نسبتاً جهانی است. این که آیا می خواهید انگورهای انگور را برای میوه های خوراکی خود پرورش دهید ، یا انگورهای گلدار clematis را برای برجسته ساختن خانه یا باغ خود پرورش دهید ، می توانید از پاداش این گیاهان زیبا و گسترده با کمی دانش مخصوص رشد انگور لذت ببرید.
مراحل
قسمت 1 از 3: ایجاد شرایط مناسب رشد
مرحله 1. منطقه کاشت را با نور و سایه کافی خورشید مشخص کنید
تعریف کتاب درسی از نور کامل خورشید 6 ساعت یا بیشتر در معرض قرار گرفتن است که می تواند در طول روز مداوم یا چند مرحله ای باشد. اگر متوجه گلبرگ های خشک ، افتادگی ، لبه های برگ سوخته یا رنگ پریده یا خشک شده شدید ، احتمالاً آفتاب کافی به انگور شما نمی رسد. از سوی دیگر ، نور جزئی خورشید بین 4 تا 6 ساعت در روز است و علائم قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید برگهای کم رنگ ، مایل به سبز مایل به زرد ، برگهای خشک خشک شده یا برگهایی با لکه های قهوه ای است.
- بسیاری از انگورها می توانند نور کامل و جزئی خورشید را تحمل کنند ، از جمله ویرجینیا کریپر ، هلند پیپ ، ترومپت واین ، آمریکایی تلخ شیرین ، بوستون آیوی ، کوهنوردی کوهنوردی ، زنبور عسل ، کلماتیس و رازک.
- انگورهایی مانند کدو تنبل ، گل شور ، هاردی کیوی ، نخود فرنگی چند ساله و کنتاکی ویستریا به نور کامل خورشید نیاز دارند.
- هر دو گونه یکساله و چند ساله نیاز به مقدار مشخصی از نور خورشید دارند.
- پیچک انگلیسی سه رنگ کیوی انگلیسی ، پیچک انگلیسی و مهتاب به نور جزئی خورشید نیاز دارد.
مرحله 2. گیاهان چند ساله خود را در منطقه مناسب مقاوم گیاهی بکارید
انگورهای چند ساله بیش از دو سال رشد می کنند و بر خلاف گیاهان یکساله که فقط یک فصل رشد می کنند ، به محیطی مناسب برای رشد طولانی مدت نیاز دارند. مناطق مقاوم در برابر گیاهان می توانند به شما کمک کنند تعیین کنید کدام مناطق دمای مطلوب را برای رشد فراهم می کنند. به عنوان مثال ، انگورهای شور در مناطق 9 تا 11 رشد می کنند و کلماتیس شیرین پاییزی در مناطق 4 تا 9 رشد می کند.
- انگورهایی با محدوده مقاومتی که از 4 شروع می شود ، به این معنی که می توانند حداقل دمای −30 تا −35 درجه فارنهایت (−34 تا −37 درجه سانتی گراد) را تحمل کنند ، شامل: هاردی کیوی ، کیوی سه رنگ ، لوله دوچمان ، تاپ ترومپت ، پیچک انگلیسی و نخود شیرین چند ساله.
- انگورهایی با محدوده مقاومتی که از 3 شروع می شود ، به این معنی که می توانند حداقل دمای 40- تا 45 درجه فارنهایت (-40 تا -43 درجه سانتی گراد) را تحمل کنند ، شامل: American Bittersweet ، Virginia Creeper ، Boston Ivy ، Honeysuckle ، Clematis ، و کنتاکی ویستریا.
- مناطق مقاوم در برابر گیاهان USDA در سراسر جهان را می توانید در اینجا مشاهده کنید:
مرحله 3. قبل از پیوند انگورهای سالانه خود را به مدت 4 تا 6 هفته در داخل خانه پرورش دهید
بهتر است انگورهای سالانه را از دانه ها در داخل خانه شروع کنید ، قبل از اینکه آنها را به باغ منتقل کنید. آنها به دلیل طبیعت لطیف نسبت به سرما و خاک سرد حساس هستند. وقتی آنها را به خارج از منزل منتقل می کنید ، همیشه مطمئن شوید که احتمال یخبندان وجود ندارد و خاک به طور مداوم گرم است.
مراقب برگهای ترد قهوه ای و عدم رشد باشید که نشانه آسیب سرما و کاهش دمای خاک است
مرحله 4. در صورت وجود محدوده pH گونه خود را پیدا کنید
اگرچه درختان به طور کلی با pH بین 5.5 تا 6.5 رشد می کنند ، اما برخی از انگورها برای رشد نیاز به محدوده خاصی دارند. اگر انگور شما به pH خارج از محدوده استاندارد نیاز دارد ، می توانید از گوگرد ، سولفیت آلومینیوم یا سنگ آهک برای تنظیم آن استفاده کنید.
- افزودن گوگرد pH را به تدریج کاهش می دهد ، اگرچه این می تواند بر اساس دما ، رطوبت و وجود باکتری متفاوت باشد. متناوبا ، افزودن سولفات آلومینیوم pH را فوراً کاهش می دهد ، اما کنترل آن دشوارتر است.
- افزودن سنگ آهک دولومیتی باعث افزایش pH خاکهای کم منیزیم می شود. افزودن سنگ آهک کلسیتیک pH خاکهای دارای منیزیم بالا را افزایش می دهد.
قسمت 2 از 3: راه اندازی انگورهای خود
مرحله 1. انگورهای خود را بین آوریل و ژوئن بکارید
اگر در حال کاشتن انگورهای ریشه هستید ، این کار را در آوریل یا مه انجام دهید-هر زمان که خاک به آسانی کار کرد. برای انگورهای گلدانی ، زمانی که یخبندان در ماه مه یا ژوئن سپری شد ، آنها را بکارید.
اجازه دهید ریشه های هر گیاه 2 تا 3 ساعت قبل از کاشت خیس بخورد
مرحله 2. یک نرده باغی برای ریشه های هوایی بسازید
این نوع انگورها باید رشد کنند تا با استفاده از تکیه گاه رشد کنند. Trellis 'را می توان از تخته های 8 فوت (2.4 متر) که به 2 قطعه 6 فوت (1.8 متر) طول تقسیم شده و به صورت موازی و 2 قطعه 4 فوت (1.2 متر) به طول در بالا به شکل تصویر ایجاد شده است ، ایجاد کرد. قاب 2 قطعه بعدی 4 فوت (1.2 متر) طول دارند و به صورت افقی به تخته های 6 فوت (1.8 متر) متصل می شوند ، و 5 قطعه دیگر به طول 4 فوت (1.2 متر) به صورت عمودی در بالا قرار دارند.
- ریشه های هوایی بهتر است در نزدیکی دیوارهای سنگی یا آجری رشد کنند-آنها می توانند این ریشه های پهن را بدون آسیب رساندن در خود جای دهند.
- ترلیس ها معمولاً در کنار خانه ها با استفاده از پیچ هایی آویزان می شوند که طول آنها به اندازه کافی برای نفوذ به نرده و دیوار پشت آن است.
- رشد مناسب انگور ، مانند رشد در امتداد نازک ، خطر بیماری را کاهش می دهد و باعث می شود گیاهان شما به شکاف ها و فضاهای کوچک دیوار شما نفوذ نکنند ، که می تواند منجر به ترک خوردگی و خرد شدن شود.
مرحله 3. سلول های پلاستیکی را که انگور خود را نگه می دارند فشار دهید
قبل از کاشت ، باید چسبندگی خاک و ریشه ها را به دیواره سلول ها شل کنید. این امر باعث می شود که هنگام بیرون کشیدن توپ ریشه به درستی جابجا شود.
- تمام خاک درون سلولهای پلاستیکی باید مرطوب باشد و آب اضافی باید تخلیه شود.
- اگر مشکل دارید ، خاک را آبیاری کنید و سعی کنید آن را با ماله به آرامی شل کنید.
مرحله 4. سوراخی را که دو برابر اندازه توپ ریشه برای پیوند است حفر کنید
منطقه ای با خاک سست پیدا کنید که به خوبی تخلیه شود. پس از آن ، مقداری کمپوست یا کود پیری را به ته سوراخ بریزید و آن را در لایه ای در بالا بکشید.
سوراخ همیشه باید وسیع تر و عمیق تر از ناحیه ریشه باشد ، یعنی ناحیه خاک و اکسیژن که ریشه گیاه شما را احاطه کرده است
مرحله 5. انگور را به آرامی از گلدان بیرون آورده و داخل سوراخ کنید
انگشتان خود را با ساقه اولیه با یک دست و توپ ریشه را با دست دیگر نگه دارید. هرگز آن را عمیق تر از آنچه در حال رشد بود قرار ندهید.
مراقب باشید گوی ریشه خراب نشود
مرحله 6. سوراخ را دوباره با پر کردن مجدد پر کنید
این خاکی است که برای ایجاد سوراخ حذف شده است. با دستان خود خاک را محکم بکشید و مطمئن شوید که پیوند پیوند در حدود 3 تا 4 اینچ (7.6 تا 10.2 سانتی متر) از خاک بالاتر است.
- پیوند پیوند در خط شاخه اولیه قرار دارد که به نظر می رسد 2 رنگ مختلف را از هم جدا می کند ، گویی 2 گیاه مختلف با هم پیوند زده شده اند.
- خاک را خیلی فشرده نکنید-هرگز روی آن قدم نگذارید ، زیرا این می تواند ریشه های گیاه را بشکند.
قسمت 3 از 3: مراقبت از انگور خود
مرحله 1. انگورهای خود را در سال اول پس از کاشت به طور منظم آبیاری کنید
اگرچه انواع مختلف خاک دارای ظرفیت نگهداری آب متفاوتی هستند ، تقریباً 1⁄2 یک گالن (1.9 تا 3.8 لیتر) برای هر انگور هر 3 تا 5 روز یک راهنمای خوب است. این امر به ویژه در صورت بارندگی حداقل در منطقه شما بسیار مهم است. نصب سیستم آبیاری قطره ای یا شیلنگ های خیس کننده ایده آل است. شیلنگ های باغی و آبپاش نیز کار می کنند ، اما به اندازه سایر گزینه ها کارآمد و مقرون به صرفه نیستند.
تنها استثناء این دفعات آبیاری این است که گیاه شما به خشکی مقاوم است ، به این معنی که می تواند آبیاری کمتر را تحمل کند
مرحله 2. پیوندهای باغ را به انگورهای گلدار وصل کنید
اگر انگورهای گلدار شما در حال پهن شدن هستند ، از کراوات باغ (یا پارچه های کشسان ، مانند جوراب شلواری قدیمی) برای نگهداری آنها استفاده کنید. آنها را به جهاتی که می خواهید رشد کنند ببندید.
می توان از خارها برای اتصال به تکیه گاه ها استفاده کرد ، اما هنوز باید آنها را محکم بست ، زیرا برای هدایت صحیح رشد کافی نیستند
مرحله 3. پناهگاه هایی را برای محافظت از انگور خود در نظر بگیرید
شما می توانید سرپناه های انگور را از فروشگاه های خانه و باغ محلی خریداری کنید. همچنین می توانید از خود استفاده کنید ، مانند 1⁄2 گالن (1.9 لیتر) کارتن شیر یا لوله های رشد کنید.
هر پناه را دور تاکها بپیچید و از میخها برای اتصال آنها به ساقه در جهت رشد دلخواه استفاده کنید
نکات
- انگور یا انگور پرشور رایج ترین گونه های انگور خوراکی است و از نسترتیوم هایی که سالانه رشد می کنند می توان برای افزودن ادویه فلفل به سالاد استفاده کرد.
- هرگز قسمتی از گیاه را که با مواد شیمیایی درمان شده است ، مصرف نکنید.
- انگورهای روان برای برجسته کردن دیوار یا پست ، نمایش منظره و سایه زدن سازه ها عالی هستند. به عنوان مثال ، clematis صورتی وقتی روی صندوق پستی رشد می کند عالی به نظر می رسد و گلهای سفید بهار یاس ستاره ای می تواند جلوه ای زیبا از باغ داشته باشد.
- انگورهایی با رنگ گل یا میوه متناسب با ظاهر خانه انتخاب کنید.
