اتاقهای فرار به عنوان راهی برای گذراندن یک ساعت یا بیشتر در ارتباط با دوستان محبوبیت بیشتری پیدا می کنند. ایده اتاق فرار این است که مجموعه ای از سرنخ ها یا قطعات پازل را جمع آوری کند که بازیکنان را به سمت کلید یا کدی که به آنها اجازه می دهد از اتاق خارج شوند ، جمع آوری کند. شما می توانید یک اتاق فرار DIY در خانه یا کلاس درس خود بدون تجهیزات خاصی بسازید. برای ایجاد انگیزه در شرکت کنندگان ، با یک موضوع و داستان سرگرم کننده شروع کنید. سپس ، به ایجاد یک سری قطعات پازل در اتاق فرار خود ادامه دهید. سرانجام ، سرنخ های دشواری (اما غیرممکن!) برای راهنمایی شرکت کنندگان در قطعات پازل بنویسید.
مراحل
قسمت 1 از 3: ایجاد داستان
مرحله 1. هنگام ایجاد خط داستانی ، مخاطبان خود را شناسایی کنید
آیا برای دانش آموزان اتاق فرار ایجاد می کنید؟ داستانی را انتخاب کنید که مربوط به درسی است که در حال آموزش آن هستید. آیا برای گروهی از دوستان اتاق فرار ایجاد می کنید؟ به فیلم های مختلف فکر کنید یا نمایش هایی که دوستانتان از آن لذت می برند و موضوعی مشابه را انتخاب کنید.
- به عنوان مثال ، برای اتاق فرار دانش آموزان در کلاس ریاضی ، داستان می تواند یک داستان کارآگاهی باشد که در آن دانش آموزان باید یک شرور را متوقف کنند. سرنخ ها ریاضی خواهند بود ، اما خط داستانی جذاب آنها را علاقه مند می کند.
- اگر در حال ایجاد یک اتاق فرار برای دوستانی هستید که داستان های علمی تخیلی دوست دارند ، یک موضوع فضایی خارج از خانه را برای اتاق فرار خود در نظر بگیرید.
- اگر نمی خواهید خط داستانی و لوازم مورد نیاز خود را از ابتدا ارائه دهید ، به دنبال کیت یا الگوی اتاق فرار باشید.
مرحله 2. داستانی ایجاد کنید که مناسب فضای شما باشد
اگر شما مجبور به کلاس درس یا یک آپارتمان یک اتاق هستید ، نمی توانید یک تجربه فرار چند اتاق یا یک پیچ و خم در اندازه واقعی ایجاد کنید. برای اتاق فرار DIY ، بهتر است بر سرنخ های بازی فکری و پنهان کردن سرنخ ها در نقاط هوشمند تمرکز کنید.
- از منابع فیزیکی که به آنها دسترسی دارید استفاده کنید. به عنوان مثال ، اگر کلاس درس با قفسه یا بچه ماهی دارید ، راهی برای قفل کردن آنها پیدا کنید تا سرنخ ها یا قطعات پازل پنهان شوند.
- اگر در خانه ای با گنجه ، کمد یا قفسه های داخلی زندگی می کنید ، به این فکر کنید که چگونه می توانید از آنها به نفع خود استفاده کنید.
مرحله 3. اتاق فرار خود را طوری برنامه ریزی کنید که 30-60 دقیقه طول بکشد
بیشتر اتاقهای فرار حرفه ای بین 45-60 دقیقه طول می کشد. برای اولین بار که یک اتاق فرار ایجاد کرده اید ، می توانید برای تجربه ای کوتاهتر از 30 دقیقه راحت تر هدف بگیرید.
- اگر در حال ایجاد یک اتاق فرار از کلاس هستید ، مطمئن شوید که داستان را می توان در یک دوره کلاس به پایان رساند. همچنین می توان یک اتاق فرار یخ شکن کوتاه و 10 دقیقه ای ایجاد کرد.
- برای کودکان کوچکتر ، یک اتاق فرار کوتاهتر در حدود 30 دقیقه ممکن است بهتر کار کند.
- برای غوطه ور ساختن دوستان خود در دنیایی از معماها ، می توانید اتاق فرار را به یک تجربه تمام روز تبدیل کنید.
مرحله 4. به شرکت کنندگان خود تلاش کنید
شرکت کنندگان در اتاق فرار قهرمان داستان خواهند بود - تا زمانی که آن را حل کنند. ماموریت دادن به داستان ، انگیزه ای را برای شرکت کنندگان در حل سرنخ ها ایجاد می کند.
- به عنوان مثال ، برای یک خط داستانی با موضوع کارآگاهی ، شرکت کنندگان ممکن است در تلاش برای حل یک قتل باشند. یا ، برای یک گروه جوانتر ، آنها ممکن است به دنبال چیزی با ارزش باشند که گم شده است.
- برای کلاس درس مطالعات اجتماعی ، ممکن است به دانش آموزان خود درباره مصر باستان آموزش دهید. این تلاش می تواند کشف یک مقبره باستانی باشد.
مرحله 5. از موضوع خود برای نوشتن رویدادهای اصلی داستان استفاده کنید
مانند همه داستانهای خوب ، اتاقهای فرار نیاز به شروع ، میانه و پایان دارند. نکات اصلی طرح را که شرکت کنندگان با آن روبرو می شوند بنویسید. هنگام نوشتن سرنخ های خود می توانید از این به عنوان راهنما استفاده کنید.
- به عنوان مثال ، اگر شرکت کنندگان شما در حال بازی باستان شناسان هستند ، داستان ممکن است با تهدید تخریب معبد باستانی شروع شود. در طول داستان ، شرکت کنندگان بیشتر و بیشتر در مورد معبد ، مانند وجود درهای پنهان ، تله ها ، یا کلیدی که در معبد پنهان شده است ، مطلع می شوند. در پایان ، معبد در صورت موفقیت شرکت کنندگان نجات می یابد.
- در یک داستان کارآگاهی ، می توانید با توضیح اینکه چیزهای گرانبها به تازگی به سرقت رفته است ، مانند یک انگشتر الماس ، شروع کنید. بازیکنان می توانند در مورد جایی که ممکن است جنایتکار حلقه را از طریق سرنخ ها پنهان کرده است ، بیشتر بیاموزند و به بازیکنان اجازه می دهد تا راه دزد را دنبال کنند. سپس ، اگر شرکت کنندگان معماها را حل نکنند ، می توان آن را بازیابی کرد و به صاحب حق بازگرداند یا برای همیشه از دست داد.
مرحله 6. برخی از اشیاء را که می توانند در خط داستانی شما استفاده شوند ، مورد بحث قرار دهید
اشیایی که استفاده می کنید می توانند قطعات پازل را پنهان کنند ، سرنخ هایی ارائه دهند یا حاوی اطلاعاتی باشند که به شرکت کنندگان در رمزگشایی سرنخ ها کمک کند. بسته به بودجه شما ، ممکن است مجبور شوید بداهه پردازی کنید و از شرکت کنندگان خود بخواهید از تخیلات خود استفاده کنند.
- برخی از مخفیگاه های متداول عبارتند از کتابهایی با محفظه مخفی ، کشو ، بالای سطوح بلند یا طاقچه ها ، یا داخل جیب های کت.
- برخی از مخفیگاه های بیشتر ممکن است شامل زیر تخته کف ، پشت دیوار کاذب یا پشت قطعات مبلمان باشد.
مرحله 7. اتاق را با توجه به موضوع تزئین کنید
بسته به اینکه چقدر می خواهید اتاق فرار شما پیچیده باشد ، می توانید هر چقدر که دوست دارید دکوراسیون اضافه کنید. برای ایجاد یک تجربه همهجانبه ، چیزی به عنوان تزئین زیاد وجود ندارد. برای یک اتاق فرار از کلاس درس یا مهمانی که یکبار از آن استفاده خواهید کرد ، مناسب است که چند عکس موضوعی را قطع کنید یا عناصر موضوعی را اضافه کنید.
- به عنوان مثال ، برای یک اتاق فرار با موضوع باستان شناسی ، ممکن است بخواهید دیوارهای اتاق را با بافتی مانند سنگ بپوشانید ، روی برخی مجسمه ها سرمایه گذاری کنید و قفل های قفل را رنگ آمیزی کنید تا شبیه جعبه های گنجینه شوند.
- به همه حواس فکر کنید. در داستان گرم یا سرد است؟ آیا شرکت کنندگان می توانند برای آشکارسازی چیزی مانند یک سرنخ نوشته شده با خط بریل یا یک در مخفی که با فشار دادن آجری که احساس متفاوتی دارد باز می شود ، به بافت یک تکیه گاه تکیه کنند؟
مرحله 8. وسایل مورد نیاز را متناسب با موضوع انتخاب کنید
لوازم جانبی راه دیگری برای زنده کردن داستان شما در اتاق فرار است. لازم نیست همه وسایل سرنخ باشند. در واقع ، بهتر است برخی از وسایل مورد نیاز را که سرنخ نیستند ، داشته باشید تا شرکت کنندگان مجبور به جستجوی آنها شوند. لوازم جانبی می تواند شاه ماهی قرمز (سرنخ های غلط) باشد یا به سادگی به حس مکان در داستان شما بیفزاید.
- به عنوان مثال ، برای یک داستان پلیسی ، می توانید کلاه ، کت ، نشان و ذره بین پراکنده در اتاق را در اختیار داشته باشید.
- برای اتاق فرار در کلاس مصر باستان ، تعدادی عکس از هنر مصر باستان چاپ کنید و آنها را در اتاق آویزان کنید. اگر بودجه دارید ، به افزودن مجسمه های کوچک یا استخوان های نگهدارنده فکر کنید.
قسمت 2 از 3: پنهان کردن قطعات پازل
مرحله 1. با جعبه های قفل استاندارد و انواع مختلف قفل شروع کنید
ساده ترین راه برای پنهان کردن سرنخ ها یا معماها استفاده از جعبه های قفل است. نیازی به تزئینات شیک DIY یا مخفیگاه های دست ساز نیست مگر اینکه واقعاً بخواهید فراتر از آن بروید.
- این به ویژه برای اتاق فرار برای دوستان یا دانش آموزان مفید است. اگر امیدوار هستید که یک اتاق فرار حرفه ای باز کنید ، ممکن است بخواهید در مخفیگاه های سفارشی تری سرمایه گذاری کنید.
- سرنخ ها می توانند شرکت کنندگان را به سمت سرنخ بعدی سوق دهند. متناوبا ، آنها می توانند بخشی از یک پازل بزرگتر باشند. هنگامی که شرکت کنندگان تمام قطعات را جمع آوری می کنند ، یک کد برای باز کردن قفل در را نشان می دهند.
مرحله 2. اشیاء را دور از دسترس مخفی کنید
از شرکت کنندگان بخواهید به دنبال چیزی برای گرفتن قطعه یا کلید پازل مانند آهن ربا ، چوب یا ابزار چنگ زدن باشند. این یک استراتژی انگیزشی جذاب است.
به عنوان مثال ، برای اتاق فرار با موضوع زندان ، می توانید کلیدهای اتاق را خارج از دسترس در پشت برخی از میله ها بگذارید. یک حلقه کلید فولادی به آهنربا می چسبد
مرحله 3. از اشیاء معمولی به عنوان مخفیگاه استفاده کنید
می توانید به دنبال چیزی بدیهی مانند پنهان کردن مجموعه ای از کلیدها در گلدان گل یا پول و سرنخ هایی در داخل یک کتاب باشید. یا می توانید با پنهان کردن سرنخ هایی در داخل دیوارها ، آجرهای کاذب یا حتی وسایل الکترونیکی قدیمی که قسمت داخلی آنها برداشته شده است ، بیشتر درگیر شوید.
- هنگام پنهان کردن سرنخ ها ، تخیل شما محدود است. در مورد موضوع خود فکر کنید و هرگونه شیء احتمالی مرتبط را طوفان مغزی کنید. به این فکر کنید که چگونه می توانید آن اشیا را به مخفیگاهی تبدیل کنید.
- به عنوان مثال ، در یک اتاق با موضوع کارآگاه ، می توانید سرنخی را در جیب کت کارآگاه پنهان کنید. این سرنخ می تواند آخرین رهبری باشد که کارآگاه در پرونده داشت.
- به عنوان مثال دیگر ، برای یک اتاق با موضوع باستان شناسی ، یک سند رمزگشایی می تواند در داخل یک کتاب پنهان شود.
مرحله 4. سعی کنید سرنخ ها را در دید مستقیم پنهان کنید
شرکت کنندگان در اتاق فرار اغلب آنقدر مشغول یافتن سرنخ های پنهان و قطعات پازل هستند که اغلب متوجه سرنخ هایی در جلوی صورت خود نمی شوند. این می تواند شامل عکس یا اثر هنری با سرنخ یا شی باشد که می تواند برای رسیدن به سرنخ یا کلید مورد استفاده قرار گیرد.
- به عنوان مثال ، یک اثر هنری روی دیوار می تواند به عنوان یک رمز برای رمزگشایی یک سرنخ عمل کند.
- برای راه اندازی فناوری پیشرفته تر ، از بازیکنان بخواهید برای باز کردن درهای پنهان روی ردپاها قدم بگذارند.
مرحله 5. از یک چراغ سیاه برای نشان دادن سرنخ ها استفاده کنید
با استفاده از نشانگر نور سیاه سرنخ هایی روی دیوار یا شی بنویسید. سپس ، یک چراغ سیاه را در جایی در اتاق پنهان کنید. هنگامی که شرکت کنندگان آن را پیدا کردند ، آن را روشن می کنند تا یک کد یا سرنخ نشان داده شود.
از طرف دیگر ، می توانید یک چراغ سیاه در اتاق داشته باشید که به طور خودکار از یک عمل خاص روشن می شود
مرحله 6. پیچ و خم را وارد اتاق فرار کنید
پیچ و خم ها می توانند در هر تعداد شکل و اندازه وجود داشته باشند. ساده ترین راه برای پیچ و خم استفاده از پیچ و خم پازل دستی و افقی است که توخالی است و سوراخی در آن وجود دارد. شرکت کنندگان باید قطعه ای را از پیچ و خم خارج کنند.
- اگر بتوانید یک پیچ و خم به اندازه اتاق ایجاد کنید ، یک تجربه همهجانبه عالی است.
- همچنین ایده آل است که شرکت کنندگان از یک درب متفاوت از دری که وارد شده اند فرار کنند. استفاده از پیچ و خم یکی از راه های انتقال آنها از در به در دیگر است.
قسمت 3 از 3: نوشتن سرنخ
مرحله 1. سرنخ های اتاق فرار خود را پس از تنظیم آن بنویسید
هنگامی که داستان و تنظیم اتاق را در محل خود قرار دادید ، سرنخ هایی بنویسید که مخفیگاه های مختلف را به هم متصل می کند. مهم این است که اتاق را از قبل تنظیم کرده باشید در صورتی که تنظیمات با آنچه که در ابتدا برنامه ریزی کرده اید متفاوت باشد.
اینکه سرنخ ها را بنویسید به این معنا نیست که آنها باید در جایی در اتاق قرار گیرند. همچنین می توانید با استفاده از بلندگو ، سرنخ را به شرکت کنندگان منتقل کنید
مرحله 2. تصمیم بگیرید که آیا می خواهید سرنخ ها به ترتیب خاصی فاش شوند
2 راه برای نشان دادن سرنخ ها در اتاق فرار وجود دارد: یا می توانید به بازیکنان اجازه دهید آنها را بدون ترتیب خاصی کشف کرده و آنها را کنار هم قرار دهند تا راه حلی نشان داده شود ، یا می توانید سرنخ ها را بنویسید تا یکی به دیگری منتهی شود. راه دوم راه دشوارتر است ، اما می تواند برای بازیکنان رضایت بخش تر باشد.
اگر می خواهید سرنخ ها به ترتیب خاصی آشکار شوند ، مطمئن شوید بازیکنان خیلی زود به طور تصادفی یکی را پیدا نمی کنند
مرحله 3. کدهای قفل های ترکیبی را از طریق سرنخ ها نشان دهید
یکی از رایج ترین فرمت ها برای سرنخ های اتاق فرار این است که یک کد برای قفل را از طریق یک سرنخ یا مجموعه ای از سرنخ ها نشان دهید. از نوعی قفل ترکیبی برای نشان دادن یک سری اعداد که آن را باز می کند استفاده کنید. داخل می تواند کلیدی را باز کند که اتاق فرار را باز می کند ، یا می تواند سرنخ بعدی را نشان دهد.
اینکه چقدر در هر سرنخ نشان می دهید بستگی به مخاطب شما دارد. برای دانش آموزان ، آشکارسازی کل ترکیب از طریق برخی از مسائل حسابی می تواند به خوبی در حرکت بازی ادامه دهد. برای بزرگسالان ، ممکن است بخواهید آنها را مجبور به جستجوی هر شماره به صورت جداگانه کنید
مرحله 4. از رمزها برای کدگذاری سرنخ ها استفاده کنید
رمزها قطعات نوشتاری هستند که کدگذاری شده اند. یک کلید رمزگشایی را در جایی در اتاق پنهان کنید. هنگامی که بازیکنان کلید را پیدا کردند ، می توانند سرنخ را رمزگشایی کنند و ممکن است آنها را به یک کلید یا قطعه پازل هدایت کنند.
- برخی از رمزهای رایج عبارتند از کد مورس ، بریل یا جایگزینی حروف یا اعداد خاص به جای حروف دیگر.
- برای اتاق فرار با موضوع مصر باستان ، از خط هیروگلیف استفاده کنید. هر نماد را با حرفی که نشان می دهد مطابقت دهید تا سرنخ ها مشخص شود.
مرحله 5. گروههای معمولی از اشیاء را به سرنخهای کدگذاری شده تبدیل کنید
از اشیاء که به هم تعلق دارند برای بیان سرنخ استفاده کنید. بازیکنان باید همه اشیاء را جمع آوری کرده و آنها را جمع آوری کنند تا معنی را آشکار کنند.
- به عنوان مثال ، مجموعه ای از کلمات را بنویسید که در پشت برخی از کارت ها یک سرنخ را مشخص می کند. بازیکنان باید آنها را به ترتیب مناسب ترتیب دهند تا سرنخ را دریافت کنند.
- گزینه دیگر این است که یک سرنخ روی یک پازل بنویسید و قطعات اطراف اتاق را پنهان کنید. بازیکنان باید تمام قطعات را پیدا کرده و پازل را کنار هم بگذارند تا سرنخ نهایی آشکار شود.
مرحله 6. استفاده از یک پاورپوینت با سرنخ هایی برای اتاق فرار از کلاس درس را در نظر بگیرید
یک پاورپوینت به شما امکان می دهد مطالب آموزشی و وسایل بصری بیشتری را در خود جای دهید. اگر دانش آموزان برای حل سرنخ ها زمان زیادی صرف کنند ، می توانید پاورپوینت را به سرنخ بعدی برسانید.
از آنجا که شما با دانش آموزان خود در اتاق خواهید بود تا سرنخ ها را حل کنند ، همچنین می توانید یک سری نکات را بنویسید که در صورت بروز مشکل می توانید به آنها ارائه دهید
مرحله 7. از سرنخ هایی که مبتنی بر چیزهای بی اهمیت یا فرهنگ پاپ هستند خودداری کنید
این گونه سرنخ ها فرض می کنند که شرکت کنندگان شما اطلاعات خاصی را حفظ کرده اند و می توانند به راحتی آنها را به خاطر بیاورند. اگر شرکت کنندگان شما نمی توانند اطلاعات را به خاطر بیاورند ، نمی توانند بازی را پیش ببرند ، که می تواند بیش از آنکه سرگرم کننده باشد ، خسته کننده باشد.
- یک استثنا در این مورد ، اتاق فرار موضوعی است. به عنوان مثال ، اگر شما یک اتاق فرار از هری پاتر ایجاد کرده اید ، از جمله سرنخ های مبتنی بر چیزهای بی اهمیت کاملاً مناسب است.
- یک استثنا دیگر اتاق های فرار از کلاس درس است که به یادآوری اطلاعات دانش آموزان از کلاس بستگی دارد.
