عدس یک غذای فوق العاده است که می تواند به شما پروتئین زیادی بدهد. خوشبختانه برای باغداران بالقوه ، کاشت و نگهداری آنها نیز آسان است. با دانه های با کیفیت یا عدس خشک شروع کنید. آنها را در ظرف یا محل باغی که نور خورشید و آب فراوان دریافت می کند بکارید. با هر شانس آنها باید در حدود 100 روز آماده برداشت باشند.
مراحل
قسمت 1 از 3: انتخاب فضای کاشت
مرحله 1. دانه یا عدس خشک تهیه کنید
شاید پیدا کردن بسته بندی عدس بسته بندی شده در مرکز باغ محلی شما دشوار باشد. ممکن است لازم باشد به یک خرده فروش باغ تخصصی بروید یا از یک تجارت بذر ارگانیک به صورت آنلاین خرید کنید. با این حال ، برای اهداف کاشت ، هر عدس خشک و کامل که در مغازه خواربار فروشی پیدا می کنید بسیار خوب کار می کند.
عدس های شکسته کار نمی کنند ، بنابراین مطمئن شوید که عدس کامل به دست می آورید
مرحله 2. دانه ها را بشویید و مرتب کنید
دانه ها را در آبکش قرار دهید و آنها را با کمی آب بشویید. مواردی را که شکسته ، ترک خورده یا تغییر رنگ داده اند بردارید و دور بیندازید.
مرحله 3. در اوایل بهار بکارید
عدس با هوای خنک و ترد ماه مارس رشد می کند. سپس در دمای گرم تابستان به بلوغ می رسند. برای زنده نگه داشتن بذرها ، هنگام کاشت دمای زمین باید حداقل 40 درجه فارنهایت (4 درجه سانتیگراد) باشد. اگر بعد از کاشت یخ زدگی دارید ، نگران نباشید زیرا اکثر نهال ها در این شرایط زنده می مانند ، حتی اگر مجبور شوند از ریشه شروع به کار کنند.
اگر می خواهید گزینه های کاشت انعطاف پذیرتری داشته باشید ، تا زمانی که دمای اتاق در حدود 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) نگهداری شود ، می توانید عدس را در داخل خانه بکارید. در فصول سردتر ، برخی از افراد برای حفظ دمای ثابت از نورپردازی باغ داخلی استفاده می کنند
مرحله 4. مکانی آفتابی و زهکشی مناسب را انتخاب کنید
عدس هم در باغهای باز و هم در ظروف به خوبی رشد می کند. نکته اصلی این است که گیاه را در معرض نور کامل خورشید قرار دهید. به کاشت آنها در کنار گیاهان کم ارتفاع کمک می کند تا عدس تحت سایه قرار نگیرد. اطمینان حاصل کنید که خاک بدون تجمع آب ایستاده در بالا مرطوب می ماند ، زیرا می تواند ریشه ها را از بین ببرد.
- اگر میخواهید عدس خود را در ظرفی بکارید ، لقمه ای را انتخاب کنید که حداقل 20 اینچ (20 سانتی متر) عمق داشته باشد تا به بلوغ کامل ریشه برسد.
- اگر نگران اسیدیته یا قلیایی بودن خاک خود هستید ، یک آزمایش سریع PH از فروشگاه باغ بگیرید. عدس در محدوده pH 6.0 تا 6.5 به خوبی رشد می کند.
قسمت 2 از 3: کاشت عدس
مرحله 1. با یک مایع تلقیح پیش درمان کنید
قبل از کاشت بذر خود ، آنها را با مخلوط سالم باکتری ها ، که به آنها تلقیح نیز می گویند ، بپاشید یا اسپری کنید ، که از فروشگاه باغ شما خریداری شده است. یک مایع تلقیح عمومی که برای نخود و لوبیا برچسب گذاری شده است ، بسیار خوب عمل می کند. این پیش تصفیه به عدس شما کمک می کند تا گره های اضافی یا اکستنشن در ریشه آنها جوانه بزند. این باعث می شود که آنها در برابر تغییرات آب و هوایی مقاوم تر شوند و محصول بهتری تولید شود.
مرحله 2. بذرها را به عمق حداقل 1 اینچ (2.5 سانتی متر) بکارید
اگر خاک شما مرطوب و در شرایط خوبی است ، بذرها را در عمق 1 اینچ (2.5 سانتی متر) بکارید. اگر خاک شما از بالا خشک تر است ، به حداکثر عمق 2.5 اینچ (6.4 سانتی متر) بروید. از این مقدار فراتر نروید زیرا اگر دانه ها خیلی عمیق دفن شوند ، قادر به جوانه زدن نخواهند بود.
مرحله 3. ترتیب کاشت را دنبال کنید
در یک ظرف ، سعی کنید دانه های خود را حداقل 1 اینچ (2.5 سانتی متر) از هم دور کنید. اگر در ردیف کاشت می کنید از این دستورالعمل پیروی کنید و ردیف ها را نیز به فاصله 6 اینچ (15 سانتی متر) نگه دارید. با این ترتیب کاشت می توان حدود 1 پوند (0.45 کیلوگرم) عدس خشک در هر 100 فوت مربع (9 متر مربع) تولید کرد.
قسمت 3 از 3: مراقبت از گیاهان خود
مرحله 1. یک تارچه برای گیاهان بالغ اضافه کنید
عدس های کامل رشد کرده می توانند بیش از 2.5 فوت (76 سانتی متر) ارتفاع داشته باشند. اگر آنها سقوط کنند ، گلها و غلافهای بذر آنها می توانند جدا شوند یا زمین را لمس کنند. یک پایه نازک کم برای حمایت از آنها اضافه کنید و گیاهان را از بین شکاف ها عبور دهید. یا ، آنها را با نخ پنبه روی پایه های بامبو محکم کنید.
برای ایجاد یک توری سریع ، چند ساقه بامبو تهیه کنید. آنها را در نزدیک عدس به زمین بچسبانید. عدس را با نخ پنبه به ساقه ها وصل کنید. سپس با استفاده از نخ پنبه یا نایلون به ساقه ها به یکدیگر حمله کنید
مرحله 2. هفته ای دوبار آنها را آبیاری کنید
مانند سایر گیاهانی که از گرما لذت می برند ، عدس نسبتاً به خشکی مقاوم است. اما اگر آنها را تا حد مرطوب کردن آبیاری کنید ، بهترین رشد را خواهند داشت. اگر انگشت خود را به خاک فشار دهید ، باید مرطوب شود ، اما آب نباید از منطقه فشرده بالا بیاید.
مرحله 3. مرتباً محل کاشت را علف هرز و نازک کنید
عدس ها را می توان به سرعت از بین برد و با علف های هرز رقابت کرد. برای جلوگیری از این امر ، هر هفته کمی زمان صرف چیدن علف های هرز از منطقه کاشت خود کنید. اگر عدس ها روی هم رشد می کنند ، از این فرصت استفاده کرده و آنها را نازک کنید تا از محصول نهایی خود محافظت کنید.
گردش بیشتر هوا احتمال قارچ و سایر بیماریهایی که در خاکهای راکد رشد می کنند را نیز کاهش می دهد
مرحله 4. هر گونه آفات را حذف کنید
حشرات ریز و گلابی شکل و مکنده شیره که شته نامیده می شوند ، مخصوصاً به سوی عدس کشیده می شوند و ممکن است آنها را بخورند. اگر شته ای مشاهده کردید ، یک بطری یا شلنگ تهیه کنید و تا زمانی که از بین برود آنها را با آب اسپری کنید. اگر در محصولات خود شپشک مشاهده می کنید ، گیاهان آسیب دیده را بیرون آورده و به سرعت دور بیندازید.
اگر گوزن یا حیوانات دیگر شروع به حمله به لکه عدس شما کردند ، آنها ناحیه ای محصور شده ایجاد می کنند یا یک توری سبک روی گیاهان قرار می دهند
مرحله 5. 80 تا 100 روز پس از کاشت آنها را برداشت کنید
هنگامی که یک سوم پایینی غلافها هنگام تکان خوردن شروع به لرزش می کنند ، از تکه عدس خود عبور کرده و گیاهان را در خط خاک قطع کنید. همچنین ممکن است در ظاهر زرد-قهوه ای به نظر برسند. سپس ، غلاف ها را باز کنید تا دانه ها از داخل خارج شوند. قبل از شستشو ، بگذارید کمی هوا خشک شود.
