هر ستاره متفاوت است. برخی بزرگ ، برخی کوچک ، برخی گرم و برخی سرد هستند. آنها می توانند آبی یا زرد یا قرمز باشند. طبقه بندی ستاره ای به شما امکان می دهد یک ستاره را به زبان ساده توصیف کنید.
مراحل
روش 1 از 5: دما
مرحله 1. رنگ ستاره را تعیین کنید
رنگ به عنوان راهنمای تقریبی دما عمل می کند. در حال حاضر ، ده رنگ وجود دارد که هر کدام دارای محدوده دمایی هستند. ستاره های کلاس O آبی/UV هستند. کلاس B آبی-سفید ، A کلاس سفید ، F زرد-سفید ، G زرد ، نارنجی K و M قرمز است. سه کلاس دیگر مادون قرمز هستند. کلاس L در نور بصری قرمز بسیار عمیقی به نظر می رسد. طیف آنها فلزات قلیایی و هیدریدهای فلزی را نشان می دهد. کلاس T از کلاس L سردتر است. طیف آنها متان را نشان می دهد. کلاس Y از همه جالبتر است و فقط برای کوتوله های قهوه ای کاربرد دارد. طیف آنها با کلاس T و L متفاوت است ، اما تعریف مشخصی وجود ندارد.
مرحله 2. عددی را بعد از حرف قرار دهید تا دمای دقیق نشان داده شود
در هر رنگ ، ده نوار دما وجود دارد ، 0-9 ، که 0 گرم ترین است. بنابراین ، A0 گرمتر از A5 است ، گرمتر از A9 ، که گرمتر از F0 است (به عنوان مثال)
روش 2 از 5: اندازه
مرحله 1. اندازه ستاره را تعیین کنید
یک عدد رومی که اندازه ستاره را نشان می دهد ، پس از تعیین دما اضافه می شود. 0 یا Ia+ نشان دهنده یک ستاره غول غول است. Ia ، Iab و Ib نمایانگر ابرغول ها (روشن ، متوسط ، کم نور) هستند. II غولهای درخشان ، III غولها ، IV غولهای فرعی ، V ستونهای دنباله اصلی (بخشی از زندگی ستارگان است که بیشترین زمان را صرف آن می کند) و VI زیر کوتوله ها است. پیشوند D نشان دهنده یک ستاره کوتوله سفید است. مثالها: DA7 (کوتوله سفید) ، F5Ia+ (غول غول زرد) ، G2V (ستاره دنباله اصلی زرد). خورشید G2V است.
روش 3 از 5: میانبر دما و اندازه
مرحله 1. برای تقسیم نور ستاره از منشور استفاده کنید
این طیف وسیعی از رنگ ها را به نام طیف به شما ارائه می دهد ، مانند آنچه در هنگام تاباندن مشعل از طریق منشور به دست می آورید. طیف یک ستاره باید دارای خطوط تیره بر روی آن باشد. اینها خطوط جذب هستند.
مرحله 2. طیف ستاره را با پایگاه داده مقایسه کنید
یک پایگاه داده نجومی خوب باید طیف معمولی را برای هر نوع ستاره ارائه دهد. به همین دلیل است که نوع آن گاهی کلاس طیفی نامیده می شود.
روش 4 از 5: فلزکاری
مرحله 1. نسبت فلزات (عناصر غیر از هیدروژن و هلیوم) را در یک ستاره تعیین کنید
ستاره هایی با بیش از 1 درصد فلزات غنی از فلز نامیده می شوند و بخشی از چیزی به نام جمعیت I. هستند. ستاره هایی با حدود 0.1 درصد فلزات فقیر از نظر فلز نامیده می شوند و بخشی از جمعیت II هستند. ستارگان جمعیت دوم زودتر در جهان شکل گرفتند ، در حالی که فلزات کمتری تشکیل شده بود.
مرحله 2. چشم خود را برای ستاره هایی بدون فلز باز نگه دارید
انتظار می رود این ستارگان (جمعیت سوم) درست بعد از مهبانگ ، زمانی که تنها عناصر هیدروژن و هلیوم بودند و فلزات وجود نداشت ، متولد شده باشند. در حال حاضر ، این ستاره ها فقط نظری هستند ، اما مردم به دنبال آنها هستند.
روش 5 از 5: تنوع
مرحله 1. تعیین کنید که ستاره متغیر است یا خیر
همه ستاره ها نیستند ، اما برخی هستند ، و می توانند بسیار مفید باشند.
مرحله 2. تعیین کنید که باینری کسوف است
گرفتگی دوتایی ، مانند Algol در Perseus ، دو ستاره هستند که به دور یکدیگر می چرخند.
مرحله 3. دامنه و دوره تغییرات را تعیین کنید
اینها را با ویژگی های انواع متغیرهای شناخته شده مقایسه کنید تا نوع ستاره متغیر مشخص شود. به عنوان مثال ، متغیرهای Cepheid دارای بازه زمانی از روز تا ماه و دامنه حداکثر تا 2 ریشتر هستند ، در حالی که متغیرهای دلتا اسکوتی دارای دوره های کمتر از 8 ساعت و دامنه کمتر از 0.9 ریشتر هستند.
