اگر با آب خوب زندگی می کنید ، بدیهی است که می خواهید از نوشیدن آن مطمئن شوید. بهترین روش برای آزمایش آب این است که نمونه ها را برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال کنید ، زیرا این روش دقیق ترین نتایج را ارائه می دهد. شما می توانید کیت های آزمایش خانگی بخرید ، اما در درجه اول باید از آنها به عنوان راهی برای آزمایش آب بین معاینات آزمایشگاهی خود استفاده کنید ، زیرا دقت در مورد آب آشامیدنی سالم مهم است.
مراحل
روش 1 از 3: ارسال آب خود به آزمایشگاه برای آزمایش اولیه
مرحله 1. یک آزمایشگاه در منطقه خود پیدا کنید
م effectiveثرترین روش برای آزمایش آب ، ارسال آن به آزمایشگاه است. آنها می توانند غلظت آلاینده ها در آب شما را به شما بگویند و اغلب آلودگی های بیشتری را نسبت به اکثر کیت های خانگی آزمایش می کنند. برای یافتن آزمایشگاه در منطقه خود ، با بخش حیات وحش یا منابع طبیعی ایالت خود مشورت کنید ، زیرا بسیاری از آنها لیستی از آزمایشگاه های دارای مجوز دارند.
مرحله 2. با شهرستان به عنوان یک جایگزین تماس بگیرید
برخی از شهرستانها آزمایشات آزمایشگاهی را با پرداخت هزینه به ساکنان ارائه می دهند. گاهی اوقات ، آنها برای شما نمونه جمع آوری می کنند و در مواقع دیگر ، شما باید نمونه ها را طبق دستورالعمل آنها ارائه دهید.
مرحله 3. آنچه را می خواهید آزمایش کنید انتخاب کنید
آزمایشات آب بر اساس مواردی که می توانید آزمایش کنید ، مانند باکتری ها ، نیترات ها و آلاینده ها تقسیم می شود. شما می توانید بر اساس منطقه خود تصمیم بگیرید که برای چه چیزی آزمایش کنید. گاهی اوقات ، آزمایشگاه یک بسته آزمایش کامل آب را برای سهولت کار ارائه می دهد.
- شما همیشه باید هر سال باکتری های کلی فرم و نیترات ها را آزمایش کنید. شما باید مواد معدنی مانند آرسنیک ، سطح pH ، مس ، آهن ، سرب ، روی ، سلنیوم ، سدیم ، نقره ، منگنز ، باریم ، کادمیوم ، کلرید ، فلوراید و سختی را هر 2 سال یکبار آزمایش کنید ، اگرچه در برخی توصیه ها 3 تا 5 سال. هر 5 سال یکبار برای ترکیبات آلی فرار ، آفت کش ها و علف کش ها آزمایش کنید.
- اگر شهرستان توصیه می کند رادون را برای منطقه خود توصیه کنید.
- نوع چاه خود را در نظر بگیرید چاه های عمیق تر ، مانند چاه های حفر شده ، نسبت به چاه های حفر شده ، که بسیار کم عمق تر هستند ، کمتر در معرض آلودگی هستند.
مرحله 4. دستورالعمل ها را با دقت بخوانید
اگر خودتان نمونه ها را جمع آوری می کنید ، آزمایشگاه به احتمال زیاد یک کیت برای شما ارسال می کند. دستورالعمل های ضمیمه را با دقت بخوانید ، زیرا احتمالاً دستورالعمل های بسیار خاصی خواهند داشت.
مرحله 5. نمونه های خود را جمع آوری کنید
آب را داخل ظروف ارائه شده بریزید. اگر در دستورالعمل آمده است ممکن است لازم باشد اجازه دهید آب جاری شود. به علاوه ، احتمالاً باید آن را در منبع و داخل خانه بررسی کنید. هنگام جمع آوری نمونه ها برای آزمایش وجود باکتری ها ، باید در شرایط استریل این کار را انجام دهید ، به همین دلیل پیروی از دستورالعمل ها بسیار مهم است.
از طرف دیگر ، به یک تکنسین اجازه دهید نمونه ها را جمع آوری کند ، زیرا برخی از شرکت ها این روش را ترجیح می دهند. اغلب ، جمع آوری یک تکنسین هزینه بیشتری دارد
مرحله 6. نمونه های خود را برچسب گذاری و مهر و موم کنید
طبق دستورالعمل های موجود در بسته ، نمونه های خود را ببندید. همچنین باید طبق دستورالعمل آنها را برچسب گذاری کنید. فرم همراه کیت را پر کنید ، که احتمالاً چند سوال در مورد تامین آب شما از شما می پرسد.
مرحله 7. کیت را ارسال کنید
معمولاً کیت با بسته بندی مناسب همراه است تا نمونه ها را دوباره ارسال کنید. در برخی موارد ، ممکن است بتوانید نمونه ها را وارد کنید. فقط به آزمایشگاهی که استفاده می کنید بستگی دارد.
روش 2 از 3: استفاده از کیت ها برای آزمایش های روتین بیشتر
مرحله 1. یک کیت معتبر پیدا کنید
کیت ها عموماً به اندازه آزمایشات آزمایشگاهی دقیق نیستند ، بنابراین شما کیتی را می خواهید که از یک شرکت معتبر باشد. همچنین ، به دنبال کیت هایی باشید که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) تأیید شده اند.
- شما می توانید این کیت ها را در فروشگاه های بهبود خانه و به صورت آنلاین پیدا کنید.
- همچنین ، کیتی را انتخاب کنید که شامل آزمایشاتی است که می خواهید انجام دهید. آزمایشات معمولی سالانه شامل باکتری های کلی فرم و نیترات است. با این حال ، شما همچنین باید ترکیبات معدنی مانند آرسنیک ، سرب ، مس و نقره را هر 2 تا 5 سال یکبار بررسی کنید. شما باید هر 5 سال یا بیشتر ترکیبات آلی فرار ، آفت کش ها و علف کش ها را بررسی کنید.
- همچنین ممکن است بخواهید pH آب و همچنین سختی آن را بررسی کنید.
مرحله 2. پس از آزمایش از آزمایشگاه از این کیت ها استفاده کنید
از آنجا که آزمایشات آزمایشگاهی دقیق ترین است ، شما فقط باید از کیت های خانگی برای آزمایش تعمیر و نگهداری استفاده کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بخواهید سالی یکبار با آزمایشگاه آزمایش کنید و سپس از وسایل آزمایش خانگی برای بررسی اینکه آیا سطح شما هنوز ایمن است یا خیر ، استفاده کنید.
هر چند وقت یکبار آزمایش خانگی به خود شما بستگی دارد. به عنوان مثال ، می توانید هر سال با استفاده از آزمایشگاه آزمایش کنید و سپس هر سه ماه یکبار با کیت های خانگی آزمایش کنید تا مطمئن شوید آب شما هنوز خوب است
مرحله 3. دستورالعمل ها را با دقت بخوانید
هنگام استفاده از آن ، هر کیت کمی متفاوت خواهد بود. بنابراین ، شما باید به دستورالعمل های همراه با کیت دقت کنید ، بنابراین دقیقاً می دانید چه باید بکنید. عدم رعایت دقیق دستورالعمل ها ممکن است منجر به نتایج نادرست شود.
به عنوان مثال ، هنگام آزمایش باکتری های کلی فرم باید در شرایط استریل از ظروف استریل استفاده کنید. ممکن است لازم باشد با انجام برخی آزمایشات شیر آب را برای مدتی روشن کنید
مرحله 4. نمونه ها را جمع آوری کنید
نمونه های آب را طبق دستورالعمل جمع آوری کنید. بسته به جایی که نمونه برداشته می شود ، ممکن است لازم باشد که آنها را داخل کنید. بسیاری از کیت ها پیشنهاد می کنند نمونه ها را در منبع و داخل آن تهیه کنید.
مرحله 5. نوارهای تست را از کیت در نمونه آب خود فرو کنید
بسیاری از کیت ها از این روش استفاده می کنند. شما نوار ارائه شده را برای هر آلاینده ای که در حال آزمایش آن هستید ، فرو کنید. اجازه دهید نوار برای مدت زمان ذکر شده روی بسته توسعه یابد. این نوار بر اساس وجود یا عدم وجود آلودگی رنگ تغییر می کند. برخی از نوارها محدوده ای را نشان می دهند ، در حالی که برخی دیگر فقط نشان می دهند که آیا برای نوشیدن آب از سطح غیرقابل قبول هستید یا نه.
رنگ نوار را با کارت هایی که همراه بسته بودند مقایسه کنید. رنگ به شما می گوید که آیا آلاینده دارید یا نه. گاهی اوقات ، تیره بودن رنگ به شما کمک می کند تا میزان آلودگی موجود در آب خود را تعیین کنید
مرحله 6. قطره ها را به عنوان جایگزین به آب آزمایش اضافه کنید
ممکن است چند کیت از شما بخواهند که قطره های مایع را به نمونه های خود اضافه کنید. در این حالت ، برای هر آلاینده ای که در حال آزمایش آن هستید ، به نمونه نیاز دارید. قطره های مورد نیاز را اضافه کنید و کلاه را روی آن قرار دهید. آن را تکان دهید و سپس منتظر توسعه آن باشید. رنگ را با کارت هایی که همراه این کیت ارائه شده است مقایسه کنید تا میزان آلودگی موجود در آب شما مشخص شود.
روش 3 از 3: دانستن زمان برنامه ریزی آزمونهای مکرر
مرحله 1. اگر در خانه خود بچه دارید ، آب خود را بیشتر چک کنید
نوزادان بیشتر مستعد آلودگی ها ، به ویژه نیترات ها هستند. بنابراین ، اگر بچه دارید ، باید آب خود را بیشتر چک کنید ، مانند فصلی.
مرحله 2. در صورت داشتن مشکلات باکتریایی ، بیشتر آزمایش کنید
همچنین اگر قبلاً باکتری داشته اید ، باید آب را بیشتر آزمایش کنید. اگر آب قبلاً به این طریق آلوده شده باشد ، ممکن است دوباره آلوده شود. سه ماهه را هدف بگیرید.
مرحله 3. در صورت بروز مشکلات احتمالی ، آب را بررسی کنید
در حالی که بررسی سالانه معمولاً کافی است ، ممکن است به مسائلی توجه کنید که نشان می دهد باید دوباره آن را بررسی کنید. به عنوان مثال ، اگر آب شما طعم دار شد یا خنده دار به نظر رسید ، وقت آن است که آن را آزمایش کنید. همچنین اگر افراد خانه شما دارای مشکلات معده هستند یا اگر در مجاورت سیستم عفونی عفونی داشته اید ، باید آن را آزمایش کنید.
نکات
- در صورت مثبت بودن تست باکتری ، قبل از نوشیدن آب بجوشانید. هنوز می توانید از آب آلوده به باکتری استفاده کنید. با این حال ، قبل از نوشیدن آب باید 10 دقیقه آن را بجوشانید تا تهدید از بین برود.
- آب را با نیترات نجوشانید. نیترات ها نمی توانند جوشانده شوند زیرا مانند باکتری ها زنده نیستند. در واقع جوشاندن فقط باعث غلظت نیترات در آب می شود. به طور معمول ، شما یا باید یک چاه عمیق تر حفر کنید یا به سیستمهای فیلتراسیون که نیترات را حذف می کند ، نگاه کنید.
