زمین گیر بودن و از دست دادن آزادی شما برای انجام کارهای سرگرم کننده ، سرگرم کننده نیست. مهم است که آرامش خود را حفظ کرده و شرایط را بپذیرید تا بتوانید راه خود را برای بی اساس شدن پیش ببرید. با صادقانه و آشکارا با والدین خود برای ارائه برنامه ای برای بی اساس بودن ، نشان می دهید که می دانید اشتباه کرده اید و آماده پذیرش مسئولیت اقدامات خود هستید. به زودی ، دوباره به انجام همه کارهای سرگرم کننده ای که از دست داده اید ، باز خواهید گشت!
مراحل
قسمت 1 از 3: پذیرش موقعیت
مرحله 1. آرامش خود را حفظ کرده و سعی کنید سر خود را یکنواخت نگه دارید
از دست دادن کنترل احساسات آسان است ، اما از دست دادن خونسردی فقط وضعیت را بدتر می کند. یک نفس عمیق بکشید و سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید تا اولین قدم را برای بی دلیل شدن بردارید.
اگر تا به حال ضربه بزرگی به منزل خود وارد کرده اید و با والدین خود مشاجره کرده اید ، پس مهم است که قبل از هر کاری آرامش خود را حفظ کرده و کنترل احساسات خود را به دست آورید
نکته:
می توانید بروید در اتاق خود بنشینید و کمی استراحت کنید تا خودتان را آرام کنید. چرت بزنید ، کتاب بخوانید ، یا فقط ساکت بنشینید و روی تنفس آرام تمرکز کنید تا احساسات خود را کنترل کنید.
مرحله 2. اعتراف کنید که اشتباه کرده اید
پذیرفتن این که رفتار بدی دارید ، گام بعدی برای بی دلیل بودن است. به خودتان و والدین خود اعتراف کنید که کار اشتباهی انجام داده اید تا بتوانید پیش بروید و از اشتباه خود درس بگیرید.
حتی اگر در حال حاضر برای شما عادلانه به نظر نمی رسد ، درک کنید که در نظر والدین شما کاری که انجام داده اید غیرقابل قبول است. این استدلال که کاری که انجام داده اید اشتباه نبوده ، شما را بی اساس نخواهد کرد
مرحله 3. قبول کنید که عواقبی برای اشتباه شما وجود دارد
همیشه قوانین را زیر پا می گذارید ، نمرات بد می گیرید یا دروغ می گویید ، مهم نیست که چند سال دارید. بپذیرید که این پیامدها طبیعی هستند و به منظور کمک به شما در درس گرفتن از اشتباهات شما و بالغ شدن به عنوان یک فرد هستند.
صرف نظر از اینکه مجازات چقدر سخت به نظر می رسد ، باید بدانید که والدین شما فقط سعی می کنند وظیفه خود را انجام دهند تا به شما در رشد یک فرد بزرگسال مسئول و قابل اعتماد کمک کنند
مرحله 4. تصمیم بگیرید که برای جلوگیری از زمین گیر شدن در آینده ، چه کاری متفاوت انجام خواهید داد
به این فکر کنید که چه چیزی باعث زمین گیر شدن شما شده است و چگونه می توانید از آن جلوگیری کنید. ایده هایی برای تغییر نگرش یا رفتار خود ارائه دهید تا مجدداً به دلیل همان رفتار رفتار نکنید.
- به عنوان مثال ، اگر به خاطر نمرات بد پایه شدید ، به این فکر کنید که برای بالا بردن نمرات خود باید چه کار کنید.
- اگر در مدرسه دعوا کردید ، تصمیم بگیرید که دفعه بعد که با کسی درگیر شدید ، چه کاری متفاوت انجام خواهید داد.
قسمت 2 از 3: صحبت با والدین خود
مرحله 1. از والدین خود عذرخواهی کنید
صمیمانه "متاسفم" اولین چیزی است که باید به والدین خود بگویید وقتی آرام هستید و درک می کنید که چرا زمین گیر شده اید. عذرخواهی نشان می دهد که می دانید کار اشتباهی انجام داده اید و آماده هستید تا اعتماد والدین خود را جلب کرده و آزادی خود را پس بگیرید.
- فقط نگویید متأسف هستید زیرا این چیزی است که والدین شما می خواهند بشنوند. اطمینان حاصل کنید که صادقانه عذرخواهی کرده و اعتراف کنید که می دانید کار اشتباهی انجام داده اید.
- چیزی شبیه به این بگویید: "من می دانم آنچه انجام دادم اشتباه بود و متاسفم. من می خواهم از اشتباه خود درس بگیرم و رفتارم را بهبود دهم. من واقعاً متأسفم و امیدوارم بتوانید مرا ببخشید."
نکته:
انتظار نداشته باشید که والدین شما را فقط به خاطر ابراز پشیمانی از شما دور کنند. احتمالاً هنوز راه هایی برای بازگشت به سمت خوب آنها دارید.
مرحله 2. مشکل را به طور بالغ با والدین خود در میان بگذارید
از والدین خود بخواهید بنشینند و صادقانه در مورد آنچه اتفاق افتاده صحبت کنند. به آنها بگویید که متعهد به تغییر نگرش و رفتار خود هستید و از آنها بپرسید چه کاری می توانید برای برطرف کردن شرایط و جلب اعتماد آنها انجام دهید.
به عنوان مثال ، می توانید چیزی شبیه این را بگویید: "آیا می توانیم بنشینیم و در مورد آنچه اتفاق افتاده و چرا من زمین گیر شدم صحبت کنیم؟ من می دانم که من اشتباه کردم و می خواهم روی تغییر رفتارم کار کنم تا در آینده تکرار نشود."
مرحله 3. طرف خود را از موقعیت برای والدین خود توضیح دهید
رفتار بد یا اشتباهات شما گاهی اوقات نتیجه یک مسئله بزرگتر است ، که این مسئله را خوب نمی کند ، اما در هر داستان 2 طرف وجود دارد. این مهم است که والدین شما بدانند در زندگی شما چه می گذرد تا بتوانند در حل هر مشکلی به شما کمک کنند.
- به عنوان مثال ، اگر نمرات بدی می گیرید زیرا با معلم کنار نمی آیید یا موضوعی خاص برای شما دشوار است ، باید به والدین خود اطلاع دهید تا بتوانید بفهمید چگونه از این شرایط عبور کنید یا از آنها کمک بگیرید. تو نیاز داری.
- اگر با عصبانیت رفتار کردید زیرا کسی شما را مورد آزار و اذیت قرار داده است ، این موضوع دیگری است که والدین شما باید بدانند تا بتوانید از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنید.
- با گفتن این جمله شروع کنید: "من باید مشکلی را که برایم پیش آمده است به شما بگویم."
مرحله 4. با والدین خود برنامه ای برای بهبود رفتار خود تهیه کنید
با والدین خود در مورد اقدامات خاصی که می توانید برای تغییر آنچه در ابتدا شما را وادار به تغییر کرده و بی اساس باشید ، صحبت کنید. سعی کنید یک مکالمه دو طرفه داشته باشید تا به سازش برسید که هم برای شما و هم برای والدین شما مفید باشد.
- به عنوان مثال ، اگر به دلیل نمرات بد پایه قرار گرفتید ، طرحی را برای کمک به بهبود آنها با مطالعه بیشتر یا در صورت نیاز به تدریس خصوصی تهیه کنید. می توانید اوقات روزانه خود را برای انجام تکالیف و تکالیف با والدین خود برنامه ریزی کنید.
- اگر از دست دادن عصبانیت خود راضی هستید ، می توانید در مورد راه های جایگزین واکنش نشان دهید وقتی احساس ناامیدی یا عصبانیت می کنید. دفعه بعد که عصبانی می شوید با استفاده از این روش های جدید تمرین کنید تا به والدین خود نشان دهید که از اشتباهات خود درس می گیرید.
قسمت 3 از 3: استفاده از سیستم نقطه ای
مرحله 1. یک سیستم امتیاز به والدین خود پیشنهاد دهید تا به شما در بازیابی آزادی خود کمک کند
از والدین خود بپرسید آیا آنها مایل به ارائه یک سیستم امتیاز هستند که به شما امکان می دهد پس از کسب تعداد مشخصی از امتیازات ، پایه ای نداشته باشید. به آنها بگویید که می خواهید برای انجام کارهای خانه ، رفتار خوب و کسب نمرات خوب امتیاز کسب کنید.
- والدین شما ممکن است ایده سیستم امتیاز را دوست داشته باشند زیرا شما در خانه نیز به آنها کمک خواهید کرد.
- شما می توانید چیزی شبیه به این را بگویید: "من می خواستم بدانم آیا می توانیم با هم یک سیستم امتیاز ایجاد کنیم تا بتوانم راه خود را برای خروج از زمین به دست آورم؟ من می توانم کارهایی مانند کارهای خانه را انجام دهم و در مدرسه برای کسب امتیاز بهتر عمل کنم."
مرحله 2. با هم تصمیم بگیرید که چه اقداماتی به شما امتیاز می دهد و به چه تعداد نیاز دارید
با والدین خود صحبت کنید تا لیستی از اقدامات مثبت مانند انجام کارهای خانه ، کسب نمرات بالا در تکالیف یا آزمون ها و انجام کارهای خوب دیگر را ارائه دهید. تصمیم بگیرید که هر اقدام چقدر امتیاز دارد و چند امتیاز باید بدست آورید تا بی اساس باشید.
به عنوان مثال ، فرض کنید شما تصمیم می گیرید که برای بدست آوردن بی اساس بودن به 100 امتیاز نیاز دارید. برای اقدامات خاص یک امتیاز تعیین کنید: 10 امتیاز برای ظرف شویی ، 5 امتیاز برای هر تکلیف تکمیل شده ، 20 امتیاز برای شستن حمام و غیره
نکته:
ایده های دیگر برای کسب امتیاز مواردی مانند: کمک به دیگران در انجام تکالیف یا آموزش آنها ، انجام یک عمل مهربانانه برای کسی در مکان عمومی (مانند باز نگه داشتن در یا کمک به همسایه بزرگتر برای حمل مواد غذایی) ، یا قدم زدن در سگ.
مرحله 3. یک نمودار ایجاد کنید تا هر زمان که امتیاز کسب می کنید پیگیری شود
لیستی از اقدامات و نکات را بر روی یک کاغذ بنویسید یا آن را روی رایانه تهیه کرده و چاپ کنید. مطمئن شوید که فضایی برای قرار دادن علامت چک یا نوشتن امتیازاتی که هنگام حرکت به دست می آورید ، وجود داشته باشد.
- شما می توانید نمودار را به بخش هایی مانند: وسایل خانه ، مدرسه ، حیوانات خانگی ، خارج از منزل و سایر اقدامات تقسیم کنید.
- در بالای نمودار چیزی مانند: "من باید امتیاز کسب کنم تا بتوانم ثابت شوم!"
مرحله 4. هر زمان که در نمودار امتیاز کسب می کنید پیگیری کنید تا بی اساس باشید
تا زمانی که امتیاز کافی را برای کسب بی پایه بودن کسب نکرده اید ، کارهایی را که بر سر آنها توافق کرده اید ، پیش ببرید. وقتی آن مبلغ را به دست آوردید ، آن را به والدین خود ارائه دهید و بی اساس خواهید بود!
