آشنایی با فسیل ها یک فرایند جالب و روشن کننده است. این یک فرایند فنی است که معمولاً توسط متخصصان انجام می شود. روش آشنایی نسبی به شما این امکان را می دهد که کشف کنید که آیا یک فسیل قدیمی تر یا جوانتر از فسیل یا سنگ دیگر است و در روش قدمت مطلق از آزمایش شیمیایی برای تخمین سن فسیل ها استفاده می شود.
مراحل
روش 1 از 2: استفاده از روشهای آشنایی مطلق
مرحله 1. اگر سن فسیل کمتر از 75 ، 000 سال است ، از روش تعیین تاریخ کربن استفاده کنید
این روش فقط روی فسیل های جوان کار می کند زیرا کربن سریعتر از سایر مواد معدنی تجزیه می شود. اگر هیچ اثری از کربن در یک فسیل یافت نشود ، این نشان می دهد که عمر آن بیش از 100000 سال است. برای اندازه گیری میزان کربن موجود در فسیل از طیف سنج جرمی شتاب دهنده استفاده کنید.
- میزان کربن موجود در فسیل ها با گذشت زمان کاهش می یابد ، بنابراین هرچه مقدار کربن در یک فسیل کمتر باشد ، قدیمی تر است.
- فسیل ها باید دقیق باشند تا تاریخ گذاری کربن دقیق باشد.
- این روش نیاز به تجهیزات تخصصی دارد و معمولاً توسط متخصصان انجام می شود.
مرحله 2. روش ردیابی شکافت را اعمال کنید
اورانیوم در سنگها و فسیلهای مختلف یافت می شود. محتوای اورانیوم می تواند باعث ایجاد شکاف در سطح فسیل شود. هرچه تعداد شکاف ها در سنگ بیشتر باشد ، احتمالاً این فسیل قدیمی تر خواهد بود. برای اندازه گیری میزان اورانیوم از ابزار LA-ICP-MS (طیف سنجی جرمی پلاسما به روش القایی لیزری) استفاده کنید.
تجهیزات پیشرفته مورد نیاز برای این تکنیک به این معنی است که عموماً فقط توسط متخصصان استفاده می شود
مرحله 3. مقدار آرگون را در سنگهای اطراف اندازه گیری کنید
سنگ های آتشفشانی را می توان با اندازه گیری میزان آرگون موجود در آنها تعیین کرد. هر بار که یک آتشفشان فوران می کند یک لایه جدید خاکستر و سنگ رسوب می کند. فسیل ها در بین این لایه ها یافت می شوند و بنابراین می توان سن مشابهی با سنگ های اطراف آنها تخمین زد. مقدار آرگون را با استفاده از طیف سنج جرمی یونیزاسیون حرارتی آزمایش کنید.
این یک روش فنی است که توسط متخصصان با دسترسی به تجهیزات تخصصی استفاده می شود
مرحله 4. راسم سازی اسید آمینه را تجزیه و تحلیل کنید
میزان تخریب آمینه راسیمی در فسیل ها را می توان برای تخمین سن آن استفاده کرد. هرچه فسیل قدیمی تر باشد ، اسیدهای آمینه بیشتر راسیزه می شوند. قطعات فسیل ها را در آب گرم کرده و سپس قطعات را در اسید کلریدریک 6M هیدرولیز کنید. این فرایند به شما امکان می دهد تا میزان فرایند نژادپرستی را اندازه گیری کنید.
این روش تنها در صورتی دقیق است که شرایط رطوبت ، دما و اسیدیته محیط اولیه فسیل مشخص باشد
روش 2 از 2: روشهای آشنایی نسبی
مرحله 1. اگر فسیل ها در زمین افقی پیدا شده اند ، از روش چینه شناسی استفاده کنید
این روش تنها در صورتی کار می کند که فسیل ها روی زمین تا خورده یا کج نشوند. اگر به صخره ای که از سنگ های رسوبی ساخته شده است نگاه کنید ، متوجه می شوید که لایه هایی از سنگ وجود دارد. این لایه ها اغلب رنگ های متفاوتی دارند یا از رسوبات بافتی متفاوت ساخته شده اند. قدیمی ترین سنگها در پایین و جوانترین آنها در بالا یافت می شوند. اگر فسیلی در یکی از لایه های بالایی یافت شود ، می توان فرض کرد که جوانتر از فسیل ها و سنگهای زیر آن است.
از این اطلاعات می توان برای اهداف مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال ، اگر جمجمه انسان در زیر استخوان دایناسورها یافت می شود ، می تواند نشان دهد که انسان ها قبل از دایناسورها وجود داشته اند
مرحله 2. تحقیق در مورد محل یافتن فسیل
اگر فسیل در مکانی پیدا شده است که تاریخ مشخصی دارد ، این می تواند به تشخیص سن فسیل کمک کند. به عنوان مثال ، اگر فسیل از 5 هزار سال پیش در داخل یک کشتی غرق شده پیدا شده باشد ، می توان تصور کرد که این فسیل دارای سن مشابهی است.
این روش دوستیابی تنها در صورتی کار می کند که فسیل در مکانی پیدا شود که سن آن مشخص است
مرحله 3. از فسیل های شاخص برای برآورد تاریخ فسیل خود استفاده کنید
فسیل های شاخص فسیل هایی هستند که فقط در دوره های زمانی خاص یافت می شوند. اگر فسیلی در کنار فسیل شاخص یافت شود ، می توان فرض کرد که این فسیل دارای سن مشابهی است.
- به عنوان مثال ، تصور می شود فسیل های براکیوپود 410-420 میلیون سال قدمت دارند ، به این معنی که اگر فسیلی را در کنار فسیل براکیوپود پیدا کردید ، احتمالاً سن مشابهی خواهد داشت.
- اگر فسیلی بین فسیلی با قدمت 410-420 میلیون سال و فسیلی با قدمت 415-425 میلیون سال یافت شود ، می توان نتیجه گرفت که فسیل احتمالاً 415-420 میلیون سال قدمت دارد زیرا این همپوشانی دارد. دامنه.
