توکسوپلاسموز توسط انگل توکسوپلاسما گوندی ایجاد می شود. این انگل یک ارگانیسم تک سلولی است که معمولاً با خوردن گوشت آلوده ، محصولات لبنی یا تماس با مدفوع گربه آلوده به دست می آید. اکثر افرادی که به این انگل مبتلا می شوند هرگز متوجه آن نمی شوند زیرا سیستم ایمنی بدن آنها با آن مبارزه می کند. در این صورت فرد پس از آن مصون خواهد بود. با این حال ، توکسوپلاسموز برای نوزادان متولد نشده ، نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند خطرناک است.
مراحل
قسمت 1 از 4: تعیین اینکه آیا شما مبتلا هستید
مرحله 1. علائم عفونت حاد را بشناسید
80 تا 90 of از افرادی که به توکسوپلاسموز مبتلا می شوند هیچ علامتی ندارند و هرگز از آن آگاه نیستند. برخی از افراد علائم شبیه آنفولانزا را تجربه می کنند که ممکن است چند هفته طول بکشد. از آنجا که توکسوپلاسموز برای نوزادان متولد نشده خطرناک است ، در صورت داشتن این علائم در دوران بارداری توسط پزشک معاینه شوید:
- تب
- دردهای عضلانی
- خستگی
- گلو درد
- متورم شدن غدد لنفاوی
مرحله 2. در صورت افزایش خطر ابتلا به عفونت خطرناک ، آزمایش دهید
توکسوپلاسموز یک خطر جدی برای افرادی است که سیستم ایمنی ضعیف دارند و نوزادان. شما می توانید با آزمایش خون در مطب پزشک آزمایش شوید. از پزشک خود بخواهید آزمایش شود اگر:
- شما باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید. توکسوپلاسموز می تواند به جنین در رحم منتقل شود و باعث ناتوانی شدید شود.
- شما HIV/AIDS دارید. HIV/AIDS سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف می کند و شما را در برابر عوارض ناشی از توکسوپلاسموز آسیب پذیرتر می کند.
- شما تحت درمان های شیمی درمانی قرار می گیرید. شیمی درمانی سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف می کند تا جایی که یک عفونت که معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند ناگهان به یک تهدید واقعی تبدیل می شود.
- از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا استروئیدها استفاده می کنید. این داروها می توانند شما را در برابر عفونت های جدی و عوارض ناشی از توکسوپلاسموز آسیب پذیرتر کنند.
مرحله 3. از پزشک خود بخواهید نتایج آزمایش را توضیح دهد
آزمایش خون نشان می دهد که آیا آنتی بادی هایی در برابر توکسوپلاسموز دارید. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که بدن شما برای مبارزه با عفونت تولید می کند. این بدان معناست که این آزمایش برای خود انگل ها آزمایش نمی شود و تفسیر را دشوار می کند.
- یک نتیجه منفی می تواند به این معنی باشد که شما آلوده نیستید یا به تازگی آلوده شده اید که بدن شما هنوز آنتی بادی تولید نکرده است. دومی را می توان با آزمایش مجدد چند هفته بعد رد کرد. یک نتیجه منفی همچنین به این معنی است که شما در برابر عفونت آینده مصونیت ندارید.
- یک نتیجه مثبت می تواند یکی از دو مورد باشد. این می تواند به این معنی باشد که شما در حال حاضر آلوده هستید یا ممکن است به این معنی باشد که قبلاً آلوده بوده اید و آنتی بادی ها نشان دهنده ایمنی شما هستند. اگر آزمایش شما مثبت است ، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها پیشنهاد می کنند که نتایج توسط آزمایشگاه تخصصی تأیید شود که می تواند انواع مختلف آنتی بادی ها را تجزیه و تحلیل کند تا به تعیین جریان عفونت کمک کند.
قسمت 2 از 4: تشخیص و درمان مادران و نوزادان
مرحله 1. خطرات مربوط به نوزاد خود را با پزشک خود در میان بگذارید
توکسوپلاسموز می تواند در دوران بارداری به نوزاد منتقل شود ، حتی اگر احساس بیماری نمی کنید. خطرات برای کودک شما در صورت ابتلا به این بیماری شامل موارد زیر است:
- سقط جنین و مرده زایی
- تشنج
- کبد و طحال متورم شده است
- زردی
- عفونت چشم و کوری
- کاهش شنوایی که بعدا در زندگی ظاهر می شود
- ناتوانی های ذهنی که بعدا در زندگی ظاهر می شوند
مرحله 2. در مورد آزمایش نوزاد در رحم خود با پزشک خود مشورت کنید
دو روش وجود دارد که پزشک ممکن است معاینه نوزاد شما را پیشنهاد دهد.
- سونوگرافی. در این روش از امواج صوتی برای تولید تصویری از نوزاد در رحم استفاده می شود. برای مادر یا نوزاد خطرناک نیست. این می تواند نشان دهد که آیا کودک علائم عفونت مانند مایع اضافی در اطراف مغز را دارد یا خیر. با این حال ، این احتمال را رد نمی کند که ممکن است عفونی وجود داشته باشد که در آن زمان علائم نداشته باشد.
- آمنیوسنتز این روش شامل قرار دادن یک سوزن از طریق دیواره شکم مادر و داخل کیسه مایعی است که نوزاد را احاطه کرده و مقداری از مایع را خارج می کند. سپس مایع آمنیوتیک را می توان برای توکسوپلاسموز آزمایش کرد. 1٪ خطر سقط جنین را دارد. این آزمایش می تواند عفونت توکسوپلاسموز را تأیید یا حذف کند ، اما اگر کودک مبتلا باشد ، نمی تواند بگوید آیا کودک علائم آسیب دیده را نشان می دهد یا خیر.
مرحله 3. از پزشک خود درباره داروهای مورد نیاز خود سوال کنید
آنچه پزشک توصیه می کند ممکن است متفاوت باشد که آیا عفونت به نوزاد شما سرایت کرده است یا خیر.
- اگر عفونت به نوزاد شما سرایت نکرده باشد ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک اسپیرامایسین را توصیه کند. این دارو ممکن است گاهی از انتقال عفونت به نوزاد جلوگیری کند.
- اگر نوزاد شما آلوده است ، احتمالاً پزشک توصیه می کند که اسپیرامایسین را با درمان پیریمتامین (داراپریم) و سولفادیازین جایگزین کنید. این داروها احتمالاً فقط پس از هفته شانزدهم تجویز می شوند. پیریمتامین ممکن است از جذب اسید فولیک که برای رشد کودک مهم است جلوگیری کند و باعث سرکوب مغز استخوان و مشکلات کبدی شود. قبل از مصرف عوارض جانبی برای شما و نوزاد از پزشک خود بپرسید.
مرحله 4. بعد از تولد نوزاد خود را چک کنید
اگر در دوران بارداری به توکسوپلاسموز مبتلا شده اید ، پزشک نوزاد را در بدو تولد بررسی می کند تا مشخص شود آیا علائم مشکل چشمی یا آسیب مغزی وجود دارد یا خیر. با این حال ، بسیاری از کودکان تا بعداً علائم را نشان نمی دهند ، بنابراین ممکن است پزشک آزمایش خون را توصیه کند.
- مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کند که تمام آزمایش های خون نوزادان را برای آزمایش به آزمایشگاه تخصصی سرولوژی توکسوپلاسما در کالیفرنیا ارسال کنید.
- ممکن است لازم باشد کودک شما در طول سال اول زندگی خود به طور منظم مورد آزمایش مجدد قرار گیرد تا منفی بودن او تایید شود.
مرحله 5. توصیه های پزشک خود را برای درمان نوزاد متولد شده خود دنبال کنید
اگر نوزاد شما با توکسوپلاسموز متولد می شود ، پزشک ممکن است نظارت منظم همراه با داروها را توصیه کند. متأسفانه ، اگر کودک شما قبلاً توسط عفونت آسیب دیده باشد ، این آسیب قابل جبران نیست. با این حال ، داروها ممکن است به جلوگیری از آسیب بیشتر کمک کنند.
- پیریمتامین (داراپریم)
- سولفادیازین
- مکمل های اسید فولیک. این مورد تجویز می شود زیرا پیریمتامین ممکن است مانع جذب اسید فولیک از کودک شما شود.
قسمت 3 از 4: تشخیص و درمان افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف
مرحله 1. گزینه های درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید
بسته به فعال بودن یا خاموش بودن عفونت ، پزشک به احتمال زیاد داروهای متفاوتی را توصیه می کند. عفونت های خفته زمانی رخ می دهند که انگل غیر فعال باشد ، اما هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است ، دوباره فعال می شود.
- پزشک احتمالاً پیریماتامین (داراپریم) ، سولفادیازین و اسید فولیک را برای عفونت فعال توصیه می کند. احتمال دیگر پیریمتامین (داراپریم) با آنتی بیوتیکی به نام کلیندامایسین (کلئوسین) است. کلیندامایسین می تواند باعث اسهال شود.
- در صورت ابتلا به عفونت غیر فعال ، پزشک ممکن است تری متوپریم و سولفامتوکسازول را برای جلوگیری از ظهور مجدد عفونت پیشنهاد کند.
مرحله 2. علائم توکسوپلاسموز چشم را بشناسید
توکسوپلاسموز ممکن است باعث عفونت های جدی در چشم افرادی شود که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. این انگل می تواند در شبکیه چشم شما خاموش بماند و سپس سالها بعد باعث عفونت فعال شود. اگر این اتفاق بیفتد ، داروهایی برای مبارزه با عفونت و استروئیدها برای کاهش تورم در چشم به شما داده می شود. اگر زخم در چشم شما ایجاد شود ممکن است دائمی باشد. در صورت داشتن موارد زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- تاری دید
- شناورها
- کاهش دید
مرحله 3. توکسوپلاسموز مغزی را شناسایی کنید
این زمانی اتفاق می افتد که انگل باعث ایجاد ضایعات یا کیست در مغز شما شود. اگر مبتلا به توکسوپلاسموز مغزی هستید ، با داروهایی برای از بین بردن عفونت و کاهش تورم در مغز درمان می شود.
- توکسوپلاسموز مغزی می تواند باعث سردرد ، گیجی ، از دست دادن هماهنگی ، تشنج ، تب و اختلال در گفتار شود.
- پزشک احتمالاً با استفاده از اسکن MRI تشخیص می دهد. در طول این آزمایش ، یک دستگاه بزرگ از آهن ربا و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از مغز شما استفاده می کند. این برای شما خطرناک نیست ، اما شامل دراز کشیدن روی میز است که به داخل دستگاه می چسبد ، که ممکن است در صورتی که شما دچار کلاستروفوبیک هستید یک مشکل باشد. در موارد نادر و مقاوم به درمان ، ممکن است بیوپسی مغز انجام شود.
قسمت 4 از 4: جلوگیری از توکسوپلاسموز
مرحله 1. خطر خوردن غذاهای آلوده را کاهش دهید
گوشت ، لبنیات و غذاهای گیاهی همگی می توانند به توکسوپلاسموز مبتلا شوند.
- از خوردن گوشت خام خودداری کنید. این شامل گوشت های کمیاب و گوشت پخته شده ، به ویژه گوسفند ، گوسفند ، خوک ، گوشت گاو و بز است. این شامل سوسیس و ژامبون دودی است. اگر حیوان مبتلا به توکسوپلاسموز بود ، انگل ها هنوز زنده و عفونی هستند.
- تکه های کامل گوشت را حداقل در دمای 145 درجه فارنهایت (62.8 درجه سانتی گراد) ، گوشت چرخ کرده را در حداقل 160 درجه فارنهایت (71.1 درجه سانتی گراد) و طیور را در حداقل 165 درجه فارنهایت (73.9 درجه سانتی گراد) بپزید. در ضخیم ترین قسمت دما را با دماسنج پخت اندازه بگیرید. پس از توقف پخت ، درجه حرارت باید حداقل سه دقیقه در آن درجه یا بالاتر باقی بماند.
- گوشت را برای چند روز زیر 0 درجه فارنهایت (-17.8 درجه سانتی گراد) فریز کنید. این کار خطر عفونت را کاهش می دهد ، اما از بین نمی برد.
- همه میوه ها و سبزیجات را بشویید و یا پوست بگیرید. اگر میوه یا سبزی با خاک آلوده تماس داشته باشد ، می تواند توکسوپلاسموز را به شما منتقل کند مگر اینکه آن را بشویید یا پوست آن را بگیرید.
- از محصولات شیر غیر پاستوریزه نخورید ، پنیر تهیه شده از شیر غیر پاستوریزه بخورید یا آب تصفیه نشده بنوشید.
- تمام وسایل و سطوح آشپزی (مانند چاقوها و تخته های برش) را که با غذاهای خام یا شسته نشده تماس پیدا کرده است ، تمیز کنید.
مرحله 2. از تماس با خاک آلوده خودداری کنید
اگر یک حیوان آلوده اخیراً در آن ناحیه مدفوع کرده باشد ، می تواند آلوده شود. شما می توانید خطرات خود را با موارد زیر کاهش دهید:
- هنگام باغبانی دستکش بپوشید و بعد از آن دستان خود را کاملاً بشویید.
- پوشاندن جعبه های ماسه ای برای جلوگیری از استفاده گربه ها به عنوان جعبه زباله.
مرحله 3. خطر ارائه شده توسط گربه های خانگی را مدیریت کنید
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری می گویند در صورت بارداری لازم نیست گربه خود را رها کنید. چندین کار را می توانید برای کاهش خطر انجام دهید ، از جمله:
- از گربه خود آزمایش بگیرید تا ببیند آیا مبتلا به توکسوپلاسموز است یا خیر.
- نگهداری گربه ها در خانه گربه ها هنگام تماس با مدفوع سایر گربه های آلوده یا خوردن حیوانات شکار آلوده آلوده می شوند. نگه داشتن گربه در داخل هر دو خطرات را کاهش می دهد.
- به گربه خود غذای کنسرو شده یا خشک بدهید. به گربه خود گوشت خام یا نپخته ندهید. اگر غذای گربه آلوده باشد ، گربه می تواند آلوده شود.
- عدم تماس با گربه های ولگرد ، مخصوصا بچه گربه ها.
- عدم دریافت گربه جدید با سابقه پزشکی ناشناخته.
- در صورت بارداری ، جعبه زباله را تغییر ندهید. از شخص دیگری بخواهید این کار را انجام دهد. اگر باید آن را عوض کنید ، دستکش یکبار مصرف ، ماسک صورت بپوشید و بعد از آن دستان خود را بشویید. جعبه باید روزانه تعویض شود زیرا انگل به طور کلی یک تا پنج روز طول می کشد تا در مدفوع عفونی شود.
