اوبو یک ساز بادی چوبی است که هنگام نواختن به عنوان بخشی از ارکستر یا حتی به تنهایی به عنوان تکنوازی زیبا به نظر می رسد. در حالی که شبیه کلارینت است ، یک ابوئه در مقایسه با نی تک کلارینت از نی دوتایی استفاده می کند. نی دو نفره نیاز به قرار دهان و تنفس بسیار خاصی دارد تا بتواند نت ها را به درستی پخش کند. اما با تمرین زیاد ، به زودی آهنگ های مورد علاقه خود را خواهید آموخت!
مراحل
قسمت 1 از 4: مونتاژ ابوئه شما
مرحله 1. زنگ را به مفصل پایین وصل کنید ، در صورت وجود کلید Bb را پایین نگه دارید
زنگ ابوئه شما دارای حفره ای است که دقیقاً به اندازه چوب پنبه پایین مفصل است و دارای پلی است که آنها را به هم متصل می کند. مفصل پایینی را داخل زنگوله قرار دهید ، به آرامی بچرخانید و فشار دهید تا به درستی متصل شوند. اگر یک کلید Bb روی زنگ شما وجود دارد ، آن را در حالی که می پیچید نگه دارید تا پل بتواند به درستی در خط قرار بگیرد.
- کلید Bb یک کلید دایره ای بزرگ است و در صورت داشتن تنها کلید روی زنگ خواهد بود.
- نگه داشتن کلید Bb باعث پایین آمدن پل روی زنگوله می شود تا بتواند بدون تراشیدن آن به داخل پل در مفصل پایین سر بخورد.
- هنگام وصل کردن هر یک از ابزارها ، آنها را خیلی محکم فشار ندهید ، زیرا ممکن است کلیدها را خم کنید.
مرحله 2. مفصل فوقانی و مفصل پایینی را در یک راستا قرار دهید تا پلها در یک راستا قرار بگیرند
دو پل وجود دارد که این مفصل ها را به هم متصل می کند و هر دو باید با هم تراز شوند تا ساز به درستی نواخته شود. دو مفصل را طوری تنظیم کنید که پلها یک خط پیوسته و مستقیم را در قسمت پایین بدنه ساز ایجاد کنند.
اگر نمی توانید هر دو پل را به طور کامل تراز کنید ، روی خط پل با کلیدهای بالا متصل شده تمرکز کنید. این مهمترین است زیرا دارای بیشترین کلید است
مرحله 3. مفصل بالا و مفصل پایین را با دقت به هم فشار دهید
از فشار ملایم اما محکم برای فشار دادن قطعات به یکدیگر استفاده کنید. قطعات را به آرامی به جلو و عقب بچرخانید تا به درستی آنها را بچرخانید اما هرگز آنها را 360 درجه کامل نچرخانید. این می تواند به ساز آسیب برساند.
- برای مفاصل محکم ، روغن چوب پنبه را روی چوب پنبه های مفصلی بمالید. از یک تکه پلاستیک برای چرب کردن استفاده کنید تا انگشتانتان چرب نشوند.
- ابزارهای جدید به گریس چوب پنبه بیشتری نیاز دارند.
- اگر چربی چوب پنبه کمکی نمی کند ، ابوئه خود را به تعمیرگاه یا فروشگاه موسیقی ببرید و از آنها بخواهید مقداری چوب پنبه اضافی را بتراشند.
مرحله 4. نی را به مدت 3 تا 4 دقیقه در آب گرم خیس کنید
این کار نی را برای نواختن آماده می کند. طرف عصا نی را در یک فنجان کوچک آب قرار دهید تا مطمئن شوید که داخل آن نیز مرطوب است. نیازی نیست چوب پنبه یا نخ را در آب قرار دهید.
- نی های جدید ممکن است به زمان بیشتری برای خیساندن نیاز داشته باشند ، زیرا باز شدن و مرطوب شدن آنها بیشتر طول می کشد.
- می توانید یک فنجان مخصوص خیساندن برای نی خود خریداری کنید. ظروف فیلم یا لیوان های کوچک نیز به خوبی کار می کنند.
- برخی از نوازندگان از بزاق برای خیساندن نی خود با قرار دادن آن در دهان خود استفاده می کنند. با این حال ، این می تواند باعث فرسوده شدن سریعتر نی شود.
مرحله 5. نی خود را در بالای ابوئه قرار دهید و پایه مفصل بالا را نگه دارید
نی وارد چیزی می شود که گودال نامیده می شود ، که یک سوراخ بسیار کوچک در نوک ابوئه است. نی را تا انتها به داخل ابوئه فشار دهید ، تا زمانی که نی به هیچ وجه جلوتر نرود. هنگام قرار دادن نی ، مفصل بالا را محکم نگه دارید و مراقب باشید که کلیدها را نگیرید.
- نی شما باید تا انتها به داخل حفره رانده شود وگرنه ابوئه قادر به تولید صدایی نخواهد بود.
- هنگام صحیح نگه داشتن ابوئه ، طرفهای صاف نی باید طوری قرار بگیرند که بین لب های شما قرار گیرد.
قسمت 2 از 4: قرار گرفتن در موقعیت
مرحله 1. روی یک صندلی با پشت راست بلند بنشینید
هنگام بازی ستون فقرات خود را صاف و شانه ها را آرام نگه دارید. از نشستن روی نیمکت یا صندلی اداری اجتناب کنید ، زیرا این حالت ها باعث ایجاد حالت خوب هنگام بازی نمی شود. جلوی صندلی خود بنشینید و در حین تمرین وضعیت خود را در آینه بررسی کنید.
- صندلی ای که به شما اجازه می دهد پاهای خود را محکم روی زمین قرار دهید از لغزش جلوگیری می کند.
- از صندلی هایی با استراحت بازو که ممکن است هنگام بازی مانع شما شوند ، خودداری کنید.
- نشستن مستقیم به جریان هوا در بدن شما نیز کمک می کند ، بنابراین می توانید بهتر و طولانی تر بازی کنید.
مرحله 2. انگشت شست راست خود را زیر بقیه انگشت شست در پشت ابوئه قرار دهید
استراحت انگشت شست به شما کمک می کند بدون نیاز به فشار دادن انگشتان خود ، ابوئه را راحت نگه دارید. از استراحت انگشت شست برای متعادل کردن ابوئه خود استفاده کنید و در هنگام بازی انعطاف پذیری را در انگشتان دست خود ایجاد کنید.
اگر انگشت شست شما شروع به درد می کند یا دچار تاول می شوید ، برای راحتی بیشتر ، روکش های استراحتی با انگشت شست را به صورت آنلاین یا از هر فروشگاه موسیقی محلی خریداری کنید
مرحله 3. دستان خود را به شکل C در اطراف بدن ابوئه خم کنید
هنگامی که دست راست و چپ شما به درستی روی ابوئه قرار می گیرد ، باید شکل کمی گرد داشته باشد ، شبیه به شکلی که هنگام قرار دادن دستان خود روی زانو ایجاد می کنید.
- زیاد محکم نگیرید دستان خود را شل نگه دارید تا بتوانند در اطراف حرکت کنند.
- اگر دست های بزرگتری دارید ، باید انگشتان خود را کمی بیشتر خم کنید تا روی کلیدها قرار بگیرد.
مرحله 4. دست چپ خود را روی کلیدهای بالا و دست راست خود را در زیر آن قرار دهید
انگشت اشاره ، وسط و حلقه سمت چپ خود را بر روی 3 کلید مفصل فوقانی که در آنها سوراخ شده است قرار دهید. سپس انگشتان سمت راست ، میانی و حلقه ای خود را روی کلیدهای بزرگ در مفصل پایینی قرار دهید.
- انگشتان خود را روی کلیدهای بزرگ نگه دارید. اینها مواردی هستند که بیشتر هنگام بازی ، مخصوصاً به عنوان مبتدی ، از آنها استفاده می کنید.
- اگر انگشتان شما در یک خط مستقیم در جلوی ابوئه قرار ندارند ، مفاصل بالا و پایین را تغییر دهید تا یک تراز کامل ایجاد شود.
- انگشتان کوچک خود را تکان دهید تا بررسی کنید که شل شده اند و دامنه حرکتی کاملی دارند.
مرحله 5. اوبو را با زاویه 45 درجه از بدن خود نگه دارید
در حالی که کلیدهای ساز رو به روی شما هستند ، ابوئه را کمی به سمت بیرون کج کنید. ابوئه نباید مستقیم به پایین یا مستقیم به بیرون نشانه گرفته شود. موقعیت خود را در آینه بررسی کنید و تمرین کنید که ساز را به این حالت برسانید تا طبیعی به نظر برسد.
- با چیزی که احساس راحتی می کند بازی کنید. بسته به ویژگی های صورت و اندازه ، ممکن است لازم باشد زاویه بالا یا پایین را تنظیم کنید.
- این زاویه 45 درجه به آموختن شما کمک می کند ، که موقعیت لب ها ، دندان ها و زبان شما هنگام بازی با یک ابوئه است.
قسمت 3 از 4: پخش یک یادداشت
مرحله 1. لب های خود را طوری کنار هم قرار دهید که انگار سوت می زنید
این شروع به شکل گیری تزئینات شما می کند. لب های شما باید جلوی دندان ها باشد ، کمی جمع شده و چانه شما صاف است.
اگر نمی توانید سوت بزنید ، صدای جغد را صدا کنید. شکل دهان شما وقتی می گویید "hoot" شکل صحیح است
مرحله 2. در حالی که دهان خود را گرد نگه دارید ، نی را روی لب پایینی خود قرار دهید
نی باید به آرامی بین لب های شما قرار بگیرد و به اندازه کافی در دهان شما باشد تا هنگام دمیدن هوا مرتعش شود. نوک نی را درست از قسمت گوشتی لب پایینی خود دور نگه دارید.
- مطمئن شوید که لب پایینی دندان های شما را پوشانده است. هرگز نی را گاز نگیرید.
- لب های شما تنها قسمتی از بدن شماست که باید نی را لمس کند.
مرحله 3. نی را با لب های خود احاطه کرده و منفجر کنید تا صدایی ایجاد شود
اطمینان حاصل کنید که لب های شما به طور کامل در اطراف نی بسته شده اند تا هوا وارد ابوئه شود. بازدم کنید تا صدا ایجاد شود. از طریق بینی نفس بکشید ، سپس این کار را تکرار کنید.
برای ایجاد صدا نیازی به فشردن هیچ کلیدی ندارید
دلایل متداول که نمی توانید صدا ایجاد کنید
لب های شما خیلی شل است
به جای اینکه هوا را وارد ابوئه کنید ، هوا از طرف دهان شما خارج می شود. فضاها را مهر و موم کنید.
لبات خیلی تنگه
اگر لب های شما به نی مکش می شوند ، در واقع هوای کمی به ابوئه وارد می شود یا اصلا وارد نمی شود. شل شو!
داری گاز می گیری
گاز گرفتن روی نی که معمولاً "نیش تمساح" نامیده می شود ، معمولاً زمانی رخ می دهد که دهان شما خسته می شود. استراحت کنید ، سپس برگردید.
لب پایینی را روی نی هل می دهی
نی باید کمی روی لب شما قرار بگیرد تا بتواند ارتعاش کند. فشار زیاد نی را از ارتعاش و ایجاد سر و صدا جلوگیری می کند.
مرحله 4. تنفس عمیق را از دیافراگم خود بیاموزید
پشتیبانی تنفسی مناسب در پخش چندین نت یا آهنگ بسیار مهم است. تنفس از دیافراگم شما شبیه حسی است که هنگام خمیازه کشیدن احساس می کنید. بر تنفس های عمیق تمرکز کنید ، احساس کنید شکم شما بزرگ شده و سپس قفسه سینه خود را احساس کنید.
- اگر بتوانید 30 ثانیه قبل از تنفس مجدد بازی کنید ، نفس شما به اندازه کافی عمیق است.
- ابتدا نفس کشیدن از دیافراگم خود را بدون ابوئه تمرین کنید. وقتی طبیعی به نظر می رسد ، هنگام بازی از آن تکنیک استفاده کنید.
مرحله 5. نواختن یادداشت های مبتدی مانند C ، B ، A و G را با یک نمودار انگشتی تمرین کنید
با فشردن کلیدهای مختلف هنگام ضربه زدن به ابوئه خود ، یادداشت های اولیه را ایجاد کنید. به نمودار آنلاین انگشت نگاری نگاه کنید یا آن را در یک کتاب موسیقی بیابید تا بدانید کدام کلیدها را برای کدام نت ها فشار دهید. این یادداشت ها را تمرین کنید تا بتوانید آهنگ و صدای سازگاری ایجاد کنید.
- C ، B ، A و G یادداشت هایی هستند که در اکثر آهنگ ها از آنها استفاده می کنید ، بنابراین شروع خوبی است.
- اگر یادداشت های شما متزلزل به نظر می رسد ، روی تزئین و تنفس خود کار کنید.
قسمت 4 از 4: بهبود مهارت های خود
مرحله 1. برای آشنایی با یادداشت های مختلف ، مقیاس های اصلی را بیاموزید
ترازو ترکیبی از نت های مختلف به ترتیب خاص است و برای جلسه تمرینی شما گرم کننده ای عالی است. ترازوی اصلی ساده ترین پیشرفت مقیاس است و شما را با تمام نت های اولیه ابوئه آشنا می کند.
- با ترازوی B تخت و F ماژور شروع کنید تا زمانی که برای حرکت راحت احساس راحتی کنید.
- آهسته پیش بروید و روی کامل کردن سطح خود کار کنید. اگر چیزی به نظر می رسد ، موقعیت یا تزئین خود را اصلاح کنید.
مرحله 2. پس از تسلط بر مقیاس های اصلی ، به مقیاس های جزئی بروید
ترازوهای کوچک پیشرفته تر هستند زیرا شامل نت های بالاتری هستند که هوا و تنفس مداوم بیشتری می گیرند. فقط زمانی یاد بگیرید که با مقیاس های اصلی اصلی کاملاً راحت باشید.
- با مقیاس های D minor و G minor شروع کنید.
- تن های مختلف در مقیاس های جزئی شما را با زمین هایی آشنا می کند که بعداً در آهنگ های دشوارتر استفاده می شود.
مرحله 3. روزانه 20 دقیقه آهنگهای ساده را تمرین کنید تا روی لحن خود کار کنید
اکنون که از میزان خود اطمینان دارید ، آهنگهای ابتدایی را اجرا کنید که نت ها را با هم ترکیب می کند و به شما در بهبود مهارت ها کمک می کند. این یک راه عالی برای بهبود تنفس صحیح نیز هست. تمرین روزانه برای مدت کوتاهی از سفتی و خستگی عضلات جلوگیری می کند.
نت آنلاین رایگان پیدا کنید ، یک فیلم آموزشی تماشا کنید ، یا یک کتاب موسیقی از یک فروشگاه موسیقی یا خرده فروش آنلاین بخرید
آهنگ های آسان برای مبتدیان
نان متقابل داغ
مری یک بره ی کوچک داشت
چشمک چشمک ستاره کوچک
مک دونالد قدیمی مزرعه داشت
جینگل بلز
اولد لنگ سین
تولدت مبارک
مرحله 4. اگر می خواهید کمک بیشتری کنید ، دروس خصوصی را در نظر بگیرید
یک معلم حرفه ای ابوویست یا موسیقی می تواند به شما کمک کند تکنیک خود را کامل کرده و از نظر نوازندگی به جایی که می خواهید برسید. از معلم موسیقی خود در مدرسه بپرسید که آیا دروس خصوصی ارائه می دهد یا در فروشگاه موسیقی محلی شما بررسی می کند. شما به احتمال زیاد 1 تا 2 درس در هفته خواهید داشت ، اگرچه این به شما و معلم شما بستگی دارد.
- یک دوست یا خواهر یا برادر که در بازی ابوئه بازی می کند ، مایل است به شما آموزش دهد.
- به یاد داشته باشید که بهتر شدن در ابوئه مستلزم تمرین زیاد به تنهایی در خارج از درس است.
نکات
- بعد از تمرین دست ها ، مچ ها و شانه ها را دراز کنید تا از گرفتگی عضلات جلوگیری شود.
- بعد از هر جلسه تمرین با تمیز کردن ابوئه خود از آن مراقبت کنید. از یک سواب پارچه ای برای پاک کردن رطوبت داخل دستگاه استفاده کنید.
- ابوئه خود را در جایی با دمای اتاق نگهداری کنید. اگر هوا خیلی گرم یا خیلی سرد است ، دستگاه می تواند ترک بخورد یا خم شود.
- گاهی نی ها می توانند خشک شده و ترک بخورند. یک جعبه قابل بسته شدن همراه داشته باشید که می توانید آب را داخل آن بگذارید تا نی خود را در حال حرکت خیس کنید.
- فقط نی خود را در مقدار کم آب خیس کنید. اگر آن را با استفاده بیش از حد غرق کنید ، می تواند عوارضی ایجاد کند و پلاستیک اطراف آن ، در صورت وجود ، می تواند از بین برود که روی صدای نی تأثیر زیادی می گذارد.
